Η «επενδυτική ασφάλεια» λοιπόν για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για να «τρέξει» το «πράσινο New Deal», που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, έχει ως προϋπόθεση το μάτωμα του λαού, ανεξάρτητα απ' το αν αυτός ο δρόμος είναι από την «αριστερή λωρίδα» της «ταχείας πράσινης μετάβασης» ή με «ζιγκ - ζαγκ» λόγω των εξελίξεων. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα και για τον λαό, που μπορεί να δει σήμερα πιο καθαρά τι σήμαναν για τον ίδιο οι στόχοι του κεφαλαίου και κατά πόσο η «μονοκαλλιέργεια» των ΑΠΕ, μαζί με τη συνολική «απελευθέρωση» του τομέα της Ενέργειας, ήταν «ο δρόμος για φτηνότερο ρεύμα και ενεργειακή ασφάλεια», όπως του έλεγαν όλες οι κυβερνήσεις. Την ίδια αξία έχουν και οι σημερινές «δεσμεύσεις», τόσο της κυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, πως με ένα δήθεν «άλλο μείγμα» και «άλλο ρυθμό» στα σχέδια αυτά, αλλά με την Ενέργεια σταθερά εμπόρευμα στα χέρια του κεφαλαίου, θα υπάρξει τάχα «αποκλιμάκωση» των τιμών και «ανακούφιση» για τα λαϊκά στρώματα.