Αύριο, Πέμπτη 3 Μάρτη, συνεχίζεται, μετά τη δεύτερη διακοπή, η εκδίκαση της υπόθεσης με κατηγορούμενο τον πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη. Στους χώρους του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθήνας το «παρών» δίνουν και οι τέσσερις άνδρες που τον έχουν καταγγείλει για βιασμό, οι τρεις όταν ήταν ανήλικοι. Οπως είναι φυσικό, και αυτή η δίκη, όπως μια σειρά δικών (βιασμός και δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου, δίκη του ηθοποιού Φιλιππίδη κ.λπ.) έχουν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της κοινωνίας προς τα θύματα, με φυσικό επακόλουθο το ενδιαφέρον του κόσμου για τη διεξαγωγή τους. Ομως, και σε αυτήν τη δίκη, του ηθοποιού και σκηνοθέτη, στην έναρξή της και στην προηγούμενη δικάσιμο, επικράτησε ένταση έξω από τη δικαστική αίθουσα όταν η πρόεδρος του δικαστηρίου, Παναγιώτα Γιούπη, αποφάσισε επί της ουσίας να καλύπτει τη δίκη ένας μικρός αριθμός δημοσιογράφων, με τη μέθοδο μάλιστα της... σκυταλοδρομίας!

Μισή ώρα ένας δημοσιογράφος, μετά άλλος κ.λπ... Επί της ουσίας έτσι οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους με μια συνολική αποτίμηση των καταθέσεων και του κλίματος, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται έτσι η δημοσιότητα της δίκης, η προϋπόθεση για μια δίκαιη δίκη, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος να μην προφυλαχθούν τα θύματα που έχουν μια δυσκολία να καταθέσουν δημοσίως για τη σε βάρος τους σεξουαλική κακοποίηση.

Είναι αναγκαίο λοιπόν να εξασφαλιστούν και η δημοσιότητα της δίκης και τα μέτρα προστασίας της υγείας λόγω κορονοϊού, με μια μεγαλύτερη αίθουσα με συνεχώς ανοιχτά παράθυρα, τακτική απολύμανση του χώρου όπου θα μπορούν απρόσκοπτα όλοι οι δημοσιογράφοι να παρακολουθούν. Και αυτό είναι ευθύνη του υπουργείου Δικαιοσύνης να το διασφαλίσει, να εξασφαλίσει τις αίθουσες αλλά και τα αναγκαία προαπαιτούμενα για την προστασία της υγείας ώστε να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια δίκαιη δίκη.