Είναι το ίδιο σκηνικό που κυριαρχούσε και όταν η κυβέρνηση, ακολουθώντας τις επιταγές της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου, έβαζε σε εφαρμογή τις διαδικασίες για την εκποίηση και περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ. Τότε που η ΛΑΡΚΟ παρουσιαζόταν ως «βαρέλι δίχως πάτο» και οι εργαζόμενοι ως «τεμπέληδες» και «ακριβοπληρωμένοι», με σκοπό να δικαιολογηθούν το ξεπούλημα και το ξήλωμα θέσεων εργασίας και δικαιωμάτων.

Ωστόσο, το συγκεκριμένο αφήγημα εδώ και δύο χρόνια έχει γίνει «φύλλο και φτερό» από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους, που όχι μόνο αποκάλυψαν τις ευθύνες τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, για την απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, αλλά με τις θέσεις και τις προτάσεις τους ανέδειξαν τις τεράστιες δυνατότητες που διαθέτει, εάν και εφόσον αξιοποιηθεί προς όφελος των εργαζομένων και του λαού.

Αλλωστε, το αφήγημα που τώρα επιχειρούν να ξανασερβίρουν για να «τρέξουν» οι αντιδραστικές μεθοδεύσεις, είχε «ξεχαστεί» από τους ίδιους που το είχαν κάνει σημαία, την περίοδο που επιχειρηματικοί όμιλοι και κοινοπραξίες ορμούσαν στο ψαχνό της ΛΑΡΚΟ συμμετέχοντας στους δύο διαγωνισμούς εκποίησης. Τότε τα ίδια παπαγαλάκια που χαρακτήριζαν τη ΛΑΡΚΟ «βαρέλι δίχως πάτο», ξαφνικά την παρουσίαζαν ως «φλουρί κωνσταντινάτο». Ηταν η περίοδος που εκπρόσωποι του κεφαλαίου, όπως ο Ιλον Μασκ της «TESLA», χαρακτήριζαν το νικέλιο «νέο χρυσό», τονίζοντας τη σημασία του για τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη.

Τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου επιδιώκει να εξυπηρετήσει και η ΕΕ, η οποία μέσα από τους μηχανισμούς της εντείνει την πίεση για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ. Στην κατεύθυνση αυτή, επαναφέρει τις δήθεν κρατικές ενισχύσεις και τα πρόστιμα για την καθυστέρηση στην ανάκτησή τους, που μάλιστα θα εξαλειφθούν αν η ΛΑΡΚΟ περάσει στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων.

Για την Ευρωπαϊκή Ενωση η συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΛΑΡΚΟ, στην οποία ήδη είναι ο βασικός μέτοχος, ή η παροχή εγγυήσεων για τη λήψη δανείου το οποίο αποπληρώθηκε, όπως έχουν τονίσει τα σωματεία εργαζομένων, αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό. Ωστόσο, την ίδια ώρα, είτε μέσα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς είτε μέσα από τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα - χρήματα του λαού δηλαδή - μοιράζονται δισεκατομμύρια για τις επενδύσεις και την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτό η πίεση της ΕΕ και η αξιοποίηση του Δικαστηρίου της για την καλλιέργεια «κοινωνικού αυτοματισμού» αξιοποιούνται τόσο ως μοχλός πίεσης στους εργαζόμενους για να συναινέσουν στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, όσο και για να κρύψουν τις εγκληματικές ευθύνες της απαξίωσης της ΛΑΡΚΟ και της εκποίησης των περιουσιακών της στοιχείων και των κοιτασμάτων νικελίου στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι των Σωματείων της ΛΑΡΚΟ που συμμετείχαν στη συνεδρίαση του Συντονιστικού, την Παρασκευή, αποφάσισαν την κλιμάκωση του αγώνα για τη διασφάλιση της συνέχισης της ενιαίας λειτουργίας της εταιρείας, όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων τους.

Αυτή θα είναι και η εισήγηση των Σωματείων στις Γενικές Συνελεύσεις, που στο πλαίσιο του Συντονιστικού αποφασίστηκε να πραγματοποιηθούν τις επόμενες μέρες. Ηδη το Σωματείο Εργαζομένων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας έχει καλέσει τους εργαζόμενους σε Γενική Συνέλευση την Παρασκευή 28 Γενάρη, όπου αναμένεται να γίνει και ενημέρωση για το περιεχόμενο της τηλεδιάσκεψης των τριών συναρμόδιων υπουργείων που έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη Τετάρτη.