«Την 1η Νοέμβρη (σ.σ. 2020) ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ελληνική αγορά Ενέργειας», έλεγε ο τότε υπουργός Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης, καθώς «υιοθετούμε επιτέλους το ευρωπαϊκό μοντέλο λειτουργίας της αγοράς Ενέργειας», το περιβόητο τότε «target model». Δηλαδή, το τελευταίο στάδιο στη διαδικασία «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, με βάση τις Οδηγίες της ΕΕ, που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια. Προκειμένου μάλιστα να «χρυσώσει το χάπι», ο υπουργός υποστήριζε τότε πως «είναι μια διαδικασία που θα οδηγήσει σε μείωση του κόστους Ενέργειας για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά». Δέκα μήνες μετά, η Ελλάδα κατέχει πανευρωπαϊκά τα πρωτεία στην ακριβότερη τιμή χονδρεμπορικής, που έχει αυξηθεί κατά 70% από τον περασμένο Γενάρη και σήμερα βρίσκεται στα 157 ευρώ η μεγαβατώρα! Ποιος πληρώνει λοιπόν το μάρμαρο της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, σε συνδυασμό με τις πολιτικές για το «πρασίνισμά» της, για να αυξάνουν τα κέρδη τους μια χούφτα μονοπώλια; Μα φυσικά ο λαός, που πληρώνει τις συνολικότερες επιπτώσεις της απολιγνιτοποίησης και αυτές τις μέρες βλέπει ήδη αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος έως και 50%...