Η επίσκεψη του διευθυντή της CIA, Γουίλιαμ Μπερνς, σε Ισραήλ και κατεχόμενη Δυτική Οχθη δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη καθώς φαίνεται πως σχετίζεται άμεσα με την περιφερειακή σφοδρή αντιπαράθεση Ισραήλ και ΗΠΑ με το Ιράν. Χώρα που δεσπόζει στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού και στέκεται, στην παρούσα φάση, «εμπόδιο» στους επόμενους σχεδιασμούς δυτικών μονοπωλίων στο πλαίσιο της μακροπρόθεσμης αντιπαράθεσης με την Κίνα.

Το Ιράν άλλωστε υπέγραψε προ μηνών σημαντική 25ετή οικονομική συμφωνία με την Κίνα, μπαίνοντας ακόμη πιο βαθιά στη σινική πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ενας Δρόμος» για τους σύγχρονους «δρόμους του μεταξιού» και την προσπάθεια της Κίνας να ανατρέψει τον σημερινό συσχετισμό και να πάρει την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα από τις ΗΠΑ.

Για τους παραπάνω λόγους και με φόντο τις πρόσφατες επιδρομές του Ισραήλ στον Λίβανο, τα αντίποινα της «Χεζμπολάχ» με βροχή ρουκετών και τις ωμές απειλές του Ισραήλ για στρατιωτική επίθεση στο Ιράν, ο Γουίλιαμ Μπερνς μετέβη την περασμένη Τρίτη σε Ισραήλ και Δυτική Οχθη επιχειρώντας βολιδοσκόπηση προθέσεων.

Οι διαδοχικές συναντήσεις που πραγματοποίησε την Τετάρτη με την κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Ναφτάλι Μπένετ, με τον νέο διευθυντή της Μοσάντ, Νταβίντ Μπάρνεα, τον επικείμενο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, Εγιάλ Χουλάτα, και στρατιωτικούς αξιωματούχους εν μέρει αντανακλούν την ανησυχία της Ουάσιγκτον οι απειλές να μετουσιωθούν από το Ισραήλ σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ακόμη και δίχως την απόλυτη συναίνεσή της. Το άρθρο του αμερικανικού περιοδικού «Foreign Policy» στις 27 Μάη, με τίτλο «It's Time to End the "Special Relationship" With Israel» («Ωρα να τελειώνει η "ειδική σχέση" με το Ισραήλ») εκφράζει προβληματισμούς σχετικά με τις συγκρούσεις γεωπολιτικών συμφερόντων ανάμεσα στις δύο χώρες και το ενδεχόμενο «αλλαγής στο πηδάλιο» καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν και επί κυβέρνησης «προοδευτικού» Τζο Μπάιντεν τις κυρώσεις και το σκληρό παζάρι με το Ιράν. Οσο διαρκεί αυτό το παζάρι Ουάσιγκτον - Τεχεράνης με φόντο το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (αλλά όχι μόνο...), οι ΗΠΑ φαίνεται πως δεν επιδιώκουν άμεσα να «χοντρύνουν» το παιχνίδι και να ξεκινήσουν μια πολλαπλώς επικίνδυνη φάση στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Το Ισραήλ, αντίθετα, αυτήν τη ρευστή περίοδο βγάζει ιαχές πολέμου ενώ στο παρασκήνιο συνεχίζεται αμείωτη η ισραηλινο-ιρανική διαμάχη μεταξύ μυστικών υπηρεσιών και ειδικών δυνάμεων του στρατού αμφοτέρων των χωρών (όπως δείχνουν εδώ και μήνες οι δολιοφθορές και οι «περίεργες» εκρήξεις σε ισραηλινά και ιρανικά τάνκερ σε Περσικό Κόλπο και Αραβική Θάλασσα...). Πιθανώς γιατί το Ισραήλ θεωρεί πως έχει την «άνεση» να εκτοξεύει εκ του ασφαλούς απειλές έχοντας τις «πλάτες» των ΗΠΑ.

Από την άλλη, η επιλογή του Μπερνς να συναντηθεί και με την Παλαιστινιακή Αρχή μαρτυρά μέρος και άλλων «προτεραιοτήτων» της Ουάσιγκτον στην περιοχή. Ισως δηλαδή να προδιαγράφει «ζέσταμα» του «παγωμένου» (από το 2013 - '14) διπλωματικού ισραηλινο-παλαιστινιακού διαλόγου για την εξεύρεση «συμβιβαστικής» δήθεν λύσης στο Παλαιστινιακό. Στη βάση, υποτίθεται, των «δύο κρατών» αλλά πάνω στα νέα δεδομένα που δημιούργησαν οι «συμφωνίες του Αβραάμ» τις οποίες υπέγραψε το φθινόπωρο του 2020 το Ισραήλ με Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Σουδάν και Μαρόκο.