Ο πρώτος παγκόσμιος άτλας ρύπανσης φωτός που δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό αποκαλύπτει ότι οι 99 στους 100 ανθρώπους στις ηπειρωτικές ΗΠΑ - και ανάλογο ποσοστό στην Ευρώπη - δεν πρόκειται να δει ποτέ στη ζωή του πραγματικά σκοτεινό νυχτερινό ουρανό, τουλάχιστον στην περιοχή όπου ζει. Σαν αποτέλεσμα της εκτεταμένης διάδοσης του τεχνητού φωτισμού, πάνω από τα δύο τρίτα των Αμερικανών δε βλέπουν ποτέ τον Γαλαξία, δηλαδή την ακτινοβολία του συνόλου των άστρων του γαλαξία μας, που σε σκοτεινό ουρανό εμφανίζεται σαν μια εντυπωσιακή γαλακτώδης λωρίδα με προεξοχές.

Τα δύο πέμπτα ζουν σε περιοχές όπου ο ουρανός φωτίζεται τόσο έντονα, ώστε τα μάτια τους ποτέ δεν προσαρμόζονται στη νυχτερινή όραση (αλλαγή στο επίπεδο ροδοψίνης που επιτρέπει την παρατήρηση πολύ ασθενικού φωτισμού, όπως αυτός που προέρχεται από τα άστρα). Στα αστεροσκοπεία που βρίσκονται κοντά σε αστικές περιοχές, όπως το περίφημο αστεροσκοπείο του όρους Παλομάρ στην Καλιφόρνια, -που έκανε την πρώτη πλήρη και αναλυτική χαρτογράφηση του ουρανού στη δεκαετία του 1950 - πολλές αστρονομικές μελέτες είναι πια αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Υπάρχουν εκατομμύρια νέοι άνθρωποι, κάτοικοι μεγαλουπόλεων, που δεν έχουν δει ποτέ στη ζωή τους πέρα από μια ή δυο δεκάδες άστρα, δηλαδή τα φωτεινότερα από τα 5-6.000 που μπορεί να δει ο άνθρωπος με γυμνό οφθαλμό κατά τη διάρκεια μιας πολύ σκοτεινής και καθαρής νύχτας.

Σύμφωνα με τον Κρις Ελβιτζ, της Εθνικής Ωκεανικής και Ατμοσφαιρικής Διεύθυνσης των ΗΠΑ, τα δύο τρίτα του πληθυσμού της Γης αντιμετωπίζουν σε κάποιο βαθμό το πρόβλημα της ρύπανσης φωτός. Οπως φαίνεται και στο χάρτη τέτοιο πρόβλημα δεν αντιμετωπίζουν οι περιοχές της ζούγκλας του Αμαζόνιου και των Ανδεων, σημαντικό τμήμα της Κεντρικής Ασίας και το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι μόνο στις ΗΠΑ η αλλαγή λαμπτήρων με πιο αποδοτικούς που να κατευθύνουν το φως προς τα κάτω θα εξοικονομούσε 1 δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο.