Μετά από 20 χρόνια συνεχόμενης υποχρηματοδότησης, υποστελέχωσης και έλλειψης μέσων, υποδομών, φιλότιμης προσπάθειας αλλά και υπομονής, η «ευκαιρία» που ωρίμαζε χρόνο με τον χρόνο μέσα από την εφαρμογή των εγκληματικών τους πολιτικών στον τομέα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας της χώρας, ήρθε σαν σοκ για όλη την ελληνική κοινωνία. Εκατόν δύο νεκροί, χιλιάδες κατεστραμμένες περιουσίες και δασικές εκτάσεις.

Το μόνο εμπόδιο που βρήκαν στην κοινή τους προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από τις ξεκάθαρες θέσεις και την κριτική του ΚΚΕ και των αγωνιστικών δυνάμεων μέσα στον χώρο του Πυροσβεστικού Σώματος, ήταν η ανυπολόγιστη στους σχεδιασμούς τους αυτοθυσία των πυροσβεστών, που ενώ μάτωναν με αλλεπάλληλους θανάτους, τραυματισμούς, απώλεια εργασιακών δικαιωμάτων και πάλευαν τις φλόγες σχεδόν με γυμνά χέρια, νηστικοί και διψασμένοι, δεν το έβαζαν κάτω.

Το ΚΚΕ όμως, έχοντας βαθιά επίγνωση αυτών των σχεδιασμών, είχε προειδοποιήσει αμέσως μετά την καταστροφή στο Μάτι, ότι όλοι τούτοι εδώ, που σήμερα δήθεν αφουγκράζονται τον θρήνο του λαού μας, θα αξιοποιήσουν τη μεγάλη καταστροφή για να ολοκληρώσουν τον στρατηγικό τους σχεδιασμό. Και επιβεβαιώθηκε γιατί το έπραξαν!

Δεν κατάφερε όμως να πάρει τη «χαρά» ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα μπράβο των ταξικών του «αντιπάλων», που περιμένουν σαν κοράκια πάνω από τα αποκαΐδια για να βάλουν στο χέρι δασικά οικοσυστήματα, μηχανισμούς και δομές πυροπροστασίας. Τη «χαρά» για την πλήρη εμπορευματοποίηση όλων των δομών της πυροπροστασίας και της Πολιτικής Προστασίας σε επίπεδο έρευνας, εκπαίδευσης, χρηματοδότησης και οργάνωσης. Για τη σταδιακή μεταφορά αρμοδιοτήτων πυροπροστασίας σε επιχειρηματικούς ομίλους, δήμους, Περιφέρειες, εθελοντές και ΜΚΟ στη βάση της ανταποδοτικότητας. Για τη συρρίκνωση των κρατικών δομών πυροπροστασίας και της κρατικής χρηματοδότησης. Για την εμπλοκή της Πολιτικής Προστασίας στις βρωμοδουλειές του ΝΑΤΟ και των ευρωπαϊκών κατασταλτικών μηχανισμών, με χρηματοδότηση μυστικών κονδυλιών.

Για το ξεπουπούλιασμα των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων απέμειναν στον πολύπαθο κλάδο των πυροσβεστών, με βασικότερο την πλήρη κατάργηση του αμετάθετου, του όποιου ελευθέρου χρόνου τους απέμεινε και το στήσιμο του μηχανισμού σταδιακής «αποσυμφόρησης» του «πλεονάζοντος» προσωπικού μέσω αξιολογήσεων και για τη μετατροπή του ΠΣ σε ένοπλο σώμα, αυτήν τη «χαρά» λοιπόν την πήρε όλη η κυβέρνηση της ΝΔ, προς ικανοποίηση γνωστού υπουργού της που διεκδικούσε το «προνόμιο» της αυτοϊκανοποίησης από την εφαρμογή παρόμοιων πολιτικών συρρίκνωσης κοινωνικών υπηρεσιών.

Ολοι οι παραπάνω «καλοπροαίρετοι» στόχοι συμπυκνώνονται μέσα στις διατάξεις του Νόμου 4662/2020 με τίτλο «Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιση συστήματος εθελοντισμού πολιτικής προστασίας, αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού και άλλες διατάξεις». Λόγω όμως των πολυπλόκαμων μηχανισμών που προβλέπει στο πλαίσιο οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, μπήκαν οι διατάξεις του προσωρινά σε καραντίνα για τους χειρισμούς αντιμετώπισης της πανδημίας, επαναφέροντας σε ισχύ τις καταργηθείσες!

Με αυτό λοιπόν το νομοθετικό πλαίσιο, πορευόμαστε στη νέα αντιπυρική περίοδο και εκτός από τις ευχές και τις μεγαλεπήβολες δηλώσεις που συνοδεύουν το νέο εγχείρημα, η πραγματικότητα παραμένει η ίδια και απαράλλακτη! Μόλις 272.000 ευρώ παραπάνω σε σχέση με πέρυσι, στον προϋπολογισμό του ΠΣ για το 2020 για όλες τις λειτουργικές του ανάγκες. Μειωμένες κατά 1.839.851 ευρώ οι δαπάνες για τη συντήρηση, την επισκευή και τα καύσιμα ενός στόλου 3.250 περίπου οχημάτων του ΠΣ, αλλά όμως αυξημένες κατά 34%, δηλαδή κατά 5.800.000 ευρώ οι δαπάνες για τη μίσθωση ιδιωτικών εναέριων μέσων!

Σε οργανωτικό επίπεδο δημιουργία εποχικών κλιμακίων αντί αναβάθμισης των υπαρχόντων με πανσπερμία του ήδη ελλειμματικού μόνιμου προσωπικού και προσωρινή πεντάμηνη ενίσχυση με 1.300 εποχικούς πυροσβέστες χωρίς καμία εμπειρία και εκπαίδευση, λίγο πριν την αντιπυρική περίοδο!

Ο λαός πρέπει να βάλει στο στόχαστρο την αιτία που οξύνει τα προβλήματα των δασικών οικοσυστημάτων, της δασικής γης, όλων των φυσικών πόρων, που είναι ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.

Η ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών στη βάση των λαϊκών αναγκών και η αποτελεσματική θωράκιση της πυρασφάλειας και της γενικότερης προστασίας των αστικών κέντρων από φυσικούς και τεχνολογικούς κινδύνους προϋποθέτει διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, το δρόμο της εργατικής εξουσίας, που με την κοινωνική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, του τουρισμού, των δασών, γενικότερα της γης και των φυσικών πόρων, και με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη επίδραση του εργαζόμενου ανθρώπου στη φύση και την ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.