Κυριακή 16 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΑΤΖΕΝΤΑ
Η δαντική «κόλαση» της Δύσης

Σπεύσετε να δείτε στο Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (Πειραιώς 254) το εικαστικό-θεατρικό δρώμενο του ζωγράφου - σκηνογράφου Κυριάκου Κατζουράκη «Ο δρόμος προς τη Δύση». Η παρακολούθησή του αποτελεί πολιτική, πολιτιστική, ανθρώπινη παρέμβαση. Σιωπηλή κραυγή καταγγελίας ενάντια στη δαντική «κόλαση» της Δύσης, στην οποία καταδίκασε η ιμπεριαλιστική «νέα τάξη» να ζουν αμέτρητες χιλιάδες ξεριζωμένων πολιτικών και οικονομικών μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη και Ασία. Εκφραση αγρυπνίας και οργής ενάντια στην κοινωνική «ζούγκλα», της οποίας τα πρώτα θύματα είναι οι μετανάστες. Γυναίκες, άνδρες, ακόμα και ανήλικα παιδιά.

Η οργή του Κυριάκου Κατζουράκη για την πολύμορφη, απάνθρωπη εκμετάλλευση και αγοραπωλησία των μεταναστών, που αποδιωγμένοι από την πατρίδα τους πήραν το «δρόμο» της «ελεύθερης, δημοκρατικής» Δύσης κι έπεσαν στο «δίχτυ» δουλεμπόρων λευκής σαρκός και φθηνών έως απλήρωτων εργατικών χεριών, κατέληξε σε μια τριπλή, υψηλής αισθητικής ποιότητας και δραστικής κοινωνικής καταγγελίας δημιουργία. Το πρώτο σκέλος της είναι οι μεγάλων διαστάσεων πίνακές του, που εικονίζουν συνταρακτικά, με δυναμική, συνθετική φόρμα και οργισμένη ευαισθησία το «παζλ» της καθημερινής κόλασης των «άμοιρων» μεταναστών στην Ελλάδα. Των έρημων κοριτσιών και νεαρών γυναικών που γίνονται «θηράματα» των μαφιόζων. Φυλακίζονται, βιάζονται, βασανίζονται και εκπορνεύονται παρά τη θέλησή τους. Των έρημων αγοριών και ανδρών που γερνούν πάνω στον ανθό τους, χωρίς στέγη, μεροκάματο, πατρίδα.

Αυτό είναι το θέμα και του ντοκιμαντέρ «Πρόσωπα» του Κυριάκου Κατζουράκη και της έκθεσης φωτογραφίας του Νίκου Οικονομόπουλου.

Θέατρο σημαίνει ζωντάνεμα της «εικόνας» του ανθρώπου. Των βιωμάτων, σκέψεων, συναισθημάτων, παθών και πόθων του. Του «λόγου» της φωνής, της σιωπής, της χειρονομίας, των ματιών του. Ετσι, το θεατρικό σκέλος του δρώμενου, κορυφώνει την κοινωνική καταγγελία. Η παράσταση συντίθεται με δύο κείμενα. Το πρώτο, με τη δραστικά αισθαντική γραφή της Μάρως Δούκα, είναι μια σπαρακτικότατη αλλά και γλαφυρή «αφήγηση» μιας νεαρής Ρωσίδας, που από το 1990 ρημάχτηκε στην Ελλάδα από τους μαφιόζους εκπορνευτές γυναικών. Το πρόσωπο ενσαρκώνει συγκλονιστικά η Κάτια Γέρου. Το δεύτερο κείμενο (είναι της Κ. Γέρου), «αφηγείται» τα πάθη, την οργή, την ερημία ενός μετανάστη από μια «φλεγόμενη» πολιτικά χώρα, τον οποίο ερμηνεύει εξαιρετικά ο Νίκος Αρβανίτης. Στη συνταρακτική παράσταση συμβάλλουν η υποβλητική μουσική του Δημήτρη Θεοχάρη, η εκφραστική χορογραφία της Βάλιας Παπαχρίστου και οι «ζοφεροί» φωτισμοί του Ανδρέα Τρύφωνα.


Α. Ε.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Πενήντα χρόνια δημιουργίας(2013-04-28 00:00:00.0)
«Μικρές εξεγέρσεις» στο Μόντρεαλ(2009-07-31 00:00:00.0)
Δίπτυχη «Γλυκιά μνήμη»(2006-02-23 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ(2003-10-08 00:00:00.0)
Η εφιαλτική «λάμψη» της Δύσης(2003-06-26 00:00:00.0)
Ιερά Οδός "εικονογραφημένη"(1999-07-03 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ