Παρέμβαση στην «ανταλλαγή απόψεων» με τον υπουργό Εργασίας και την υπουργό Δημογραφικής Εξέλιξης, Οικογένειας, Νεολαίας και Κοινωνικής Πολιτικής της κροατικής Προεδρίας, έκανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου.

Στην ομιλία του, παραθέτοντας ενδιαφέροντα στοιχεία από εκθέσεις της ΕΕ και πρόσφατες έρευνες, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Σε ολόκληρη την ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια εφαρμόστηκαν συγκεκριμένη στρατηγική και κατευθύνσεις, με επώδυνα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη του κεφαλαίου. Η ελαστική σχέση απασχόλησης φτάνει το 1/3 περίπου του εργατικού δυναμικού στο σύνολο των κρατών - μελών.

Η τάση αυτή "ελαστικοποίησης" της εργασίας, καταγράφεται σε άρθρο του δικτύου "Euractiv", αναπαράγοντας εκτιμήσεις της "Regus" (εταιρεία παροχής ευέλικτων χώρων εργασίας) ότι "η ευέλικτη εργασία σύντομα θα αποδειχθεί ανεκτίμητη" και "θα παρέχει στις νέες επιχειρήσεις την ευκαιρία να αυξήσουν με ευκολία την αποδοτικότητά τους".

Συμπληρώνει ότι "το 2020 μοιάζει μια πολλά υποσχόμενη χρονιά για τον τομέα των ευέλικτων χώρων εργασίας", καθώς ήδη το "62% των επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο ακολουθούν πολιτικές ευέλικτων χώρων εργασίας", ενώ το 55% των επιχειρήσεων που πήραν μέρος στην έρευνα δήλωσαν ότι προσπαθούν να γίνουν "πιο ευέλικτες"».

«Την ίδια ώρα ομολογείτε», συνέχισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «έλλειψη στην ΕΕ σε ειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι στην πραγματικότητα απόφοιτοι πανεπιστημίων με μεταπτυχιακά προγράμματα, τι είναι; Δεν είναι ένα τέτοιο δυναμικό, το οποίο μεταναστεύει από χώρα σε χώρα, ψάχνοντας να βρει μία λύση και έρχεται - όπως λένε τα δικά σας στοιχεία - αντιμέτωπο με τις ίδιες δύσκολες συνθήκες εργασιακής περιπλάνησης, ανεργίας, ετερο- και υπο-απασχόλησης σε απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες».

Προς επαλήθευση, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε μελέτη του «Eurofound» (Ευρωπαϊκό Ιδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας) σχετικά με τις εργασιακές συνθήκες των μεταναστών στην ΕΕ. Εκεί καταγράφεται ότι το 2014, οι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς στα κράτη της ΕΕ αντιμετωπίζουν αρνητικές συνέπειες στις εργασιακές προοπτικές τους, το είδος της εργασίας που βρίσκουν και φυσικά τις συνθήκες εργασίας.

Ειδικά οι μετανάστριες εργάζονται περισσότερο από τους άνδρες σε δουλειές μερικής απασχόλησης (24% για τις 1ης γενιάς και 19% για τις 2ης γενιάς μετανάστριες) και οι δεύτερης γενιάς σημειώνουν απασχολησιμότητα κάτω του 45%, σε Κροατία, Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία και Ισπανία (οι μόνες χώρες που διαθέτουν στοιχεία).

Γενικά, οι εργαζόμενοι με ξένη καταγωγή είναι συνηθέστερο να είναι άνεργοι απ' ό,τι οι ντόπιοι στην πλειοψηφία των χωρών. Οι μετανάστες πρώτης γενιάς στην Ελλάδα, για παράδειγμα, σημειώνουν 9% περισσότερη ανεργία από τους ντόπιους ενώ της δεύτερης γενιάς 10%.

Κατά μέσον όρο, το 35% του ενεργού εργατικού δυναμικού της ΕΕ δηλώνει πως δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα οικονομικά: Οι άνδρες μετανάστες πρώτης γενιάς δηλώνουν το παραπάνω σε ποσοστό 43%, ενώ οι γυναίκες 41%, ποσοστά αρκετά υψηλότερα από τα αντίστοιχα των ντόπιων (33% για τους άνδρες και 36% για τις γυναίκες), που βέβαια είναι και αυτά ιδιαίτερα υψηλά.

Σε συνάρτηση με τις ώρες εργασίας, οι άνδρες μετανάστες πρώτης γενιάς, που δουλεύουν 35 - 40 ώρες τη βδομάδα, σημειώνουν τη μεγαλύτερη δυσκολία να τα βγάλουν πέρα οικονομικά, σε ποσοστό 24%, ακολουθούμενοι από τις μετανάστριες 1ης και 2ης γενιάς που δήλωσαν το ίδιο σε ποσοστά 19% και 17%, αντίστοιχα.

Ακόμα, ένα ποσοστό 16% των εργαζομένων συνολικά στην ΕΕ θεωρεί πιθανό να χάσει τη θέση εργασίας του μέσα στους επόμενους 6 μήνες, ποσοστό που φτάνει το 20% στους μετανάστες πρώτης γενιάς. «Απέναντι σε αυτά, έχουν προκύψει μεγάλοι αγώνες σε μια σειρά από κράτη της ΕΕ - στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στο Βέλγιο» κατέληξε ο Λ. Νικολάου - Αλαβάνος στην τοποθέτησή του, ζητώντας από την Κροατική Προεδρία να τοποθετηθεί στα παραπάνω ζητήματα.