Ολα τα παραπάνω αφορούν βέβαια και την Ελλάδα, ακούγοντας τον Αμερικανό υπουργό Εμπορίου Γ. Ρος να λέει δημόσια σε στέλεχος της κυβέρνησης ΝΔ ότι «η Κίνα έχει μια παράδοση να δελεάζει κράτη που έχουν πρόβλημα ρευστότητας, ωθώντας τα σε ετεροβαρείς συμφωνίες. Δεν πρέπει η Ελλάδα να πέσει στην παγίδα ή σε μετατόπιση συμμαχίας». 'Η τις προ διμήνου προειδοποιήσεις Πενς, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ότι «αυτό που ζητάμε είναι να έχετε όλοι τα μάτια σας ανοιχτά όταν η Κίνα εμφανίζεται με ένα επιχειρηματικό σχέδιο (...) και το σχέδιο φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό». Η «προσέλκυση επενδυτών», λοιπόν, θυμίζει κάτι από το «δείπνο» των καρχαριών, που μαζεύονται όπου μυρίζουν «αίμα», νέα πεδία κερδοφορίας, έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, σφαιρών επιρροής και αγορών. Οι κυβερνήσεις, που διαδοχικά για τα συμφέροντα της αστικής τάξης χώνουν το λαό όλο και πιο βαθιά στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, έχουν ανυπολόγιστες ευθύνες.