Ψηφίζεται αύριο στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις», με το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στους Ποινικούς Κώδικες, προκειμένου να τους προσαρμόσει στις σύγχρονες απαιτήσεις του καπιταλιστικού συστήματος, που θέλουν, για την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου, ακόμα πιο αποτελεσματική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού στην επιβολή «του νόμου και της τάξης», στοχεύοντας κυρίως στην καταστολή των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, των εργατικών - λαϊκών αγώνων.

Χτες, κατά την τελευταία συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής, τα άλλα αστικά κόμματα συνέχισαν τις «εποικοδομητικές» τους παρατηρήσεις, όπως η ανησυχία που εξέφρασε ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Σπ. Λάππας σχετικά με τις ρυθμίσεις για την ασυλία των στελεχών των τραπεζών, μήπως και διαταραχθεί το «κλίμα εμπιστοσύνης» που χρειάζονται οι επενδυτές όταν «θέματα κακουργηματικής απιστίας δεν αντιμετωπίζονται με διάρκεια».

Ενώ δεν έλειψαν και οι προτροπές προς την κυβέρνηση για ένταση της καταστολής σε βάρος του λαϊκού κινήματος, όπως για παράδειγμα η πρόταση του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ να αυστηροποιηθεί ακόμα περισσότερο το πλαίσιο για την ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων ενάντια στους πλειστηριασμούς της λαϊκής στέγης. «Για το ζήτημα των πλειστηριασμών (...) με βάση τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα (του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή), είναι πιο βαριά η ποινή η οποία προβλέπεται, από αυτή που φέρνετε εσείς. Κάντε τουλάχιστον το απολύτως αυτονόητο», ανέφερε η ειδική αγορήτρια του ΠΑΣΟΚ Ν. Γιαννακοπούλου.

Στον αντίποδα, η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα κατήγγειλε ότι οι ρυθμίσεις που προωθούνται, οι οποίες συνεχίζουν σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση τις ήδη αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύουν τον «τρομονόμο» και διατηρούν αμερικανόπνευστους θεσμούς που πλήττουν ακόμα και το στοιχειώδες, όπως το τεκμήριο της αθωότητας. Οπως επίσης ότι πρόκειται για ρυθμίσεις που «μπορούν να αξιοποιηθούν για την καταστολή λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, γιατί μια σειρά διατάξεις είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένες, ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν και στη διάρκεια των λαϊκών κινητοποιήσεων».

Εφερε ως παράδειγμα «τη διατήρηση της απαράδεκτα ευρείας διατύπωσης του αρ. 189, για τη διατάραξη της κοινής ειρήνης, που ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση είχε διευρυνθεί και με την εισαγωγή μιας παραγράφου, της 4, όπου αναφέρεται ότι ακόμα και όταν κάποιος χωρίς να διαταράσσει την κοινή ειρήνη, εμποδίζει αυθαίρετα ή διαταράσσει μια νόμιμη συλλογική εκδήλωση με σκοπό τη ματαίωσή της, να τιμωρείται με φυλάκιση ως δύο έτη. Ακόμη, δηλαδή και μια καθόλα ειρηνική διαδήλωση να μπορεί να ποινικοποιηθεί αν ενοχλεί, τέλος πάντων, τους διοργανωτές, ή αν ενοχλεί το περιεχόμενο μιας λογικής αντίδρασης που μπορεί να έχει το κίνημα».

Χαρακτήρισε απαράδεκτο ότι «διατηρείτε, συνεχίζετε και κρατάτε αλώβητη αυτή τη διάταξη που, ουσιαστικά, μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα ακόμη και την είσοδο και παραμονή σε χώρο που διεξάγεται πλειστηριασμός» και τόνισε ότι η κυβέρνηση στην ουσία «λύνει τα χέρια στις τράπεζες για να βγάλουν στο σφυρί τη λαϊκή κατοικία». Αλλωστε, την ίδια ώρα που απειλεί με ποινή φυλάκισης τις λαϊκές οικογένειες που τολμούν να υπερασπιστούν τα σπίτια τους, προστατεύει τα τραπεζικά στελέχη στην περίπτωση της απιστίας με σχετική προκλητική διάταξη στους Ποινικούς Κώδικες.

Για την κατοχή μολότοφ σημείωσε ότι «δεν είμαστε σύμφωνοι με την αυστηροποίηση της ποινής, γιατί το αδίκημα αυτό πολλές φορές αξιοποιείται από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς για το στήσιμο προβοκάτσιας», ενώ χαρακτήρισε αποπροσανατολιστικό να επικεντρώνεται η όλη συζήτηση για τους Ποινικούς Κώδικες σε αυτή τη διάταξη, αφήνοντας «στο απυρόβλητο σοβαρότατες άλλες αλλαγές».

Αναφορά έκανε και για το άρθρο για τα βασανιστήρια με το οποίο μειώνονται ακόμα περισσότερο οι ποινές «γι' αυτό το ειδεχθές έγκλημα», όπως είπε.

Τόνισε ότι «για το Κόμμα μας αναδεικνύονται, σήμερα, ως βασικές αιχμές της δράσης του εργατικού και του λαϊκού κινήματος» η κατάργηση των ποινικών διατάξεων που περιστέλλουν τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες. «Η χάραξη μιας συνολικής αντεγκληματικής πολιτικής, που θα περιλαμβάνει την αποτελεσματική πρόληψη, τον σωστό σωφρονισμό, την κοινωνική επανένταξη των παραβατών, καθώς και την εξασφάλιση σύγχρονων και αξιοπρεπών συνθηκών κράτησης».