Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Κώστα, που ολοκλήρωσε πρόσφατα τη θητεία του, και του έθεσε ερωτήματα για όσα συνέβησαν κατά την περίοδο αυτή.

-- Κώστα, καταρχάς καλός πολίτης. Πού παρουσιάστηκες και ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση;

-- Ευχαριστώ. Παρουσιάστηκα στη Σάμο, όπου έκανα και το μεγαλύτερο μέρος της θητείας μου. Από την πρώτη μέρα με τον «Ριζοσπάστη» στις αποσκευές. Αυτό που έκανε σε όλους μας εντύπωση - εκτός του στρατοπέδου βέβαια - ήταν οι άθλιες συνθήκες κράτησης των προσφύγων στα hot spots και ο εγκλωβισμός τους στην Ελλάδα ενώ έχουν άλλο προορισμό. Μπορώ να πω ότι ήταν από τα βασικά θέματα συζήτησης τις πρώτες μέρες.

-- Ποιες είναι οι βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας φαντάρος στη Σάμο;

-- Διάβασα πρόσφατα στον «Ριζοσπάστη», στο δισέλιδο για τους ένστολους, ότι στη Σάμο αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το νερό. Δεν είναι πόσιμο. Το πιο βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε είναι το κόστος αλλά και η ταλαιπωρία της μετακίνησης από τη Σάμο στον Πειραιά και μετά στα σπίτια μας στην επαρχία, αφού οι περισσότεροι είμαστε από νησιά, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο. Επίσης ο καιρός είναι καθοριστικός παράγοντας ακόμα και για το αν θα φύγουμε από το νησί, με τις ακτοπλοϊκές εταιρείες να κάνουν πραγματικά ό,τι θέλουν. Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβρη, μόλις είχαμε ορκιστεί και θα φεύγαμε όλοι με άδεια, λόγω κακοκαιρίας και έκδοσης απαγορευτικού εγκλωβιστήκαμε στο νησί. Η εταιρεία μετά τη λήξη του απαγορευτικού δεν έβαζε πλοίο, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η αγωνία των φαντάρων και των οικογενειών μας. Ωστόσο, διαμαρτυρηθήκαμε στη διοίκηση, ενώ το θέμα ανέδειξε και το Κόμμα με Ερώτηση στη Βουλή. Αποτέλεσμα ήταν η εταιρεία να βάλει πλοίο και να απεγκλωβιστούμε από το νησί.

-- Στη διάρκεια της θητείας σου το ΚΚΕ κατέθεσε Ερωτήσεις για την αναφώνηση εθνικιστικών συνθημάτων. Αντιμετώπισες εσύ τέτοιο περιστατικό;

-- Ναι, είναι κάτι που συμβαίνει, ωστόσο γίνεται μεμονωμένα, από στελέχη ή φαντάρους με φασιστικές και ρατσιστικές απόψεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για άτομα που δεν έχουν καμία εκτίμηση στο στράτευμα, είναι απομονωμένα, κάτω και από τη δική μας παρέμβαση, ενώ παίζουν και το ρόλο του ρουφιάνου. Στη θητεία μου κατά τη διάρκεια της βασικής εκπαίδευσης υπήρξε τέτοιο περιστατικό. Αμέσως διαμαρτυρήθηκα και έπειτα από λογομαχία με αυτόν που έδωσε το σύνθημα κατάφερα να μην ξανακουστεί, αλλά και να καταδικαστεί στη συνείδηση των συναδέλφων.

Στη φρεγάτα στην οποία υπηρετώ αντιμετωπίζουμε τα εξής προβλήματα:

α) Δεν διατίθεται δωρεάν πόσιμο νερό.

β) Το νερό με το οποίο πλενόμαστε και μαγειρεύουμε είναι κίτρινο από τη σκουριά των δικτύων.

γ) Το πλοίο έχει μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, με αποτέλεσμα την εξάντληση του πληρώματος για να καλυφθούν οι βάρδιες και για να γίνουν οι δουλειές που είναι επείγουσες.

δ) Οταν το πλοίο βρίσκεται στη Σαλαμίνα δεν διατίθεται πρωινό.

ε) Για τους ναύτες 2 φόρμες αγγαρείας δεν επαρκούν για τις υποχρεώσεις τους, επειδή υπάρχουν φθορές, και τίθεται και ζήτημα καθαριότητας.

Οταν τα χρήματα ξοδεύονται για τους αμερικανοΝΑΤΟικούς και ευρωενωσιακούς σχεδιασμούς, που δεν έχουν καμία σχέση με την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, δεν περισσεύουν για τη μέριμνα του προσωπικού και των ναυτών. Οι δικές μας ανάγκες για μια αξιοπρεπή θητεία μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

-- Αύξηση των κονδυλίων για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Συνθήκες που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας.

-- Να επιστρέψουν όλα τα πλοία του στόλου πίσω στην Ελλάδα από τις αποστολές στο εξωτερικό.

-- Καμία συμμετοχή σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις και αποστολές.