«Πολλή συζήτηση γίνεται το τελευταίο διάστημα για το αν στην Κέρκυρα θα παραμείνει ένας δήμος ή αν θα "σπάσει" σε τρεις, τέσσερις ή όσους άλλους. Είναι άραγε μια συζήτηση που αφορά τα εργατικά - λαϊκά στρώματα γιατί θα αλλάξει δραματικά τη ζωή τους (προς το καλύτερο ή το χειρότερο - και τα δύο άλλωστε μπαίνουν στη συζήτηση, ανάλογα με το ποιας ομάδας είσαι οπαδός);

Ποια είναι όμως η αλήθεια (και αυτή δεν αλλάζει από τον αριθμό των δήμων);

Η αλήθεια είναι ότι το πλαίσιο λειτουργίας όλων των δήμων είναι αυστηρά οριοθετημένο από τον "Κλεισθένη", συνέχεια του "Καλλικράτη", συνέχεια προηγούμενων "μεταρρυθμίσεων" και απολύτως τοξικό για κάθε λαϊκό συμφέρον. Στόχος όλων αυτών των "μεταρρυθμίσεων" - όσο και αν τις βαφτίζουν προοδευτικές και για το καλό των δημοτών - είναι η εξασφάλιση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Δεν είναι λόγω ανικανότητας ή αριθμού των δήμων η συσσώρευση των προβλημάτων για τους εργαζόμενους αλλά άλλη η προτεραιότητά τους, και δήμου και Περιφέρειας. Γι' αυτό σερβίρουν αυξήσεις δημοτικών τελών και κόβουν το νερό στα λαϊκά νοικοκυριά, απολύουν εργαζόμενους, κλίνουν σε όλες τις πτώσεις το "αδιέξοδο" για τα σκουπίδια και την ίδια ώρα η ιδιωτικοποίηση τομέων της καθαριότητας καλά κρατεί, οι επιδοτήσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις δίνουν και παίρνουν, η καταστρατήγηση στο ωράριο των υπαλλήλων με τις ευχές της Περιφέρειας προχωράει.

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι είναι τσακωμός που αφορά τη μία ή τις τρεις καρέκλες, και όπως κι αν λήξει το "ματς", οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά νοικοκυριά θα βγουν χαμένα...

Γιατί καμία φιλολαϊκή τοπική ή περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, όσο η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή. Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χέρια και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.

Το θέμα δεν είναι αν ένας εργαζόμενος θα δουλεύει στο δήμο ή αν θα τον κόψουν στα τρία, αλλά το να γίνουν προσλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπικού με μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Το θέμα δεν είναι να βάζουμε το χέρι στην τσέπη για έναν ή για τρεις δήμους, αλλά η ελάφρυνση από τα δημοτικά τέλη, η απαλλαγή για ανέργους κ.λπ.

Το θέμα είναι να υπάρχουν σχολειά που δεν θα πέσουν με τον πρώτο σεισμό, να γίνουν έργα για υποδομές και προστασία από σεισμούς, πυρκαγιές και πλημμύρες, να υπάρχουν προσπελάσιμοι αγροτικοί δρόμοι κ.ο.κ.

Το θέμα λοιπόν είναι ότι χρειάζεται ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση στην πολιτική που κόβει τα κονδύλια για τους δήμους, που απαγορεύει τις προσλήψεις, που θεωρεί τις κοινωνικές ανάγκες κόστος (περιττό), που οργανώνει την οικονομία και την κοινωνία, τους κρατικούς θεσμούς - όπως είναι και οι δήμοι/Περιφέρειες - με γνώμονα το κέρδος, την ανταγωνιστικότητα και την ανταποδοτικότητα, δηλαδή ως πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Το ΚΚΕ λέει οι αγωνίες του λαού να μην εγκλωβιστούν στη λογική τού πώς οι δήμοι θα γίνουν πιο λειτουργικοί και αποτελεσματικοί στην προώθηση μιας βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής. Επιδιώκει την οργάνωση της πάλης, τη διεκδίκηση, την εναντίωση σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν αυτήν την πολιτική».