Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον αγαπημένο μας τραγουδοποιό
Ο Αλκης Αλκαίος |
Ο αγαπημένος και ευαίσθητος τραγουδοποιός Παντελής Θαλασσινός συναντιέται για πρώτη φορά με τον Αλκη Αλκαίο, τον «ποιητή που υποδυόταν τον στιχουργό», όπως εύστοχα τον χαρακτήρισε ο Θ. Μικρούτσικος. Ο Αλκης Αλκαίος είναι ο στιχουργός που ευτύχησε να μελοποιηθεί από πο λλούς συνθέτες και τραγουδοποιούς εδώ και 40 χρόνια. Είναι ο στιχουργός που εισήγαγε τις δύσκολες λέξεις στο ελληνικό τραγούδι, πολλά από τα τραγούδια του έχουν «γρίφους», προβληματίζουν. Ο λόγος του είναι αιχμηρός και όχι πάντα εύκολα κατανοητός, χρειάζεται ο ακροατής να κάνει αναγωγές στην κοινωνία, την ιστορία, τις ιστορικές προσωπικότητες για να μπορέσει να τα κατανοήσει. Και, από την άλλη, με τον πιο τρυφερό τρόπο γράφει για τις καθημερινές προσωπικές στιγμές που βιώνει ο καθένας μας για τον έρωτα, τη μοναξιά, την αγάπη.
Ο «Ριζοσπάστης» είχε τη χαρά να συζητήσει με τον Π. Θαλασσινό γι' αυτήν την καινούρια του δισκογραφική δουλειά, που την έχει αγαπήσει και προσμένει με ανυπομονησία να ξεκινήσει το ταξίδι της. Μάλιστα, όπως μας ανέφερε στη συνομιλία μας, νιώθει ακόμα πιο ιδιαίτερα καθώς ο δίσκος κυκλοφορεί τις μέρες που πριν έξι χρόνια «έφυγε» από τη ζωή ο Αλκης Αλκαίος (10 Δεκέμβρη του 2012).
-- Το βιβλίο που συνοδεύει το cd ξεκινά κάπως έτσι, με λίγα λόγια για τη διαδρομή αυτής της δουλειάς...
«Είναι μεσημέρι της 17ης Απριλίου του 2012. Απ' το πρωί τα ραδιόφωνα παίζουν Δημήτρη Μητροπάνο και αναγγέλλουν το δυσάρεστο γεγονός! Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η Λιζέτα...
-- Παντελή, πρέπει να σε δω. Να συναντηθούμε, να σου δώσω κάτι.
-- Τι είναι Λιζέτα μου;
-- Θα καταλάβεις, μου λέει.
Συναντηθήκαμε λοιπόν το βραδάκι στη "Συλλαβή" της Κικής και του Φίλιππου, στο Παγκράτι.
-- Εχω αυτόν το φάκελο για σένα. Διάβασε και θα καταλάβεις, γιατί ήθελα ειδικά σήμερα, να σε δω.
Είχε μέσα ένα γράμμα για μένα, απ' τον Αλκη Αλκαίο, με ημερομηνία 13 Απριλίου, λίγο πριν το Πάσχα του 2012. Περιείχε δώδεκα εξαιρετικούς λαϊκούς στίχους, αριθμημένους κι αραδιασμένους, με σειρά τη δική του. Τη σειρά την κράτησα ως σήμερα. Ο τίτλος "12 + 1 Ηλιοτρόπια" και γραμμένα για τη νέα δουλειά του Δημήτρη Μητροπάνου. Πάνω απ' το + 1 υπήρχε μια σημείωση, που μου έλεγε: Το + 1 (στο στούντιο για γούρι)».
Το τραγούδι αυτό, μιας και δεν πρόλαβε να μου το δώσει, σκέφτηκα να το συμπληρώσω με ένα τραγούδι του Δημήτρη Λέντζου, που γράφτηκε στη μνήμη του Αλκαίου.
Ολα αυτά τα διηγούμαι στον πρόλογο του βιβλίου.
-- Μίλησέ μας για τα τραγούδια αλλά και για τις ιστορίες που συνοδεύουν το cd.
-- Ενα τραγούδι, εκτός από την Λιζέτα Καλημέρη, είναι τραγουδισμένο από την κόρη μου την Φαίδρα. Για εμένα αυτό είναι πολύ συναισθηματικό, μιας και η Φαίδρα τραγουδάει σε καθαρά οικογενειακό κύκλο. Είχε κάνει άλλη μία συμμετοχή στο cd που κάναμε με τον Κώστα Φασουλά, στο «Να 'ταν ο πόλεμος χορός».
Μέσα στο βιβλιαράκι, ο αναγνώστης μπορεί να βρει τα χειρόγραφα γράμματα και στίχους του Αλκαίου, καθώς επίσης και τις παρτιτούρες των τραγουδιών για να μπορούν να παιχτούν τα τραγούδια από όποιον το επιθυμεί. Εκτός από αυτούς που τραγουδάνε, θα ήθελα να αναφέρω και κάποιους ακόμα συντελεστές που χωρίς αυτούς το συγκεκριμένο εγχείρημα θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Για κοντά ένα χρόνο, με βοήθησαν οι Πέτρος Βαρθακούρης και Λευτέρης Χαβουτσάς, με τους οποίους σχεδόν καθημερινά στο υπόγειο του σπιτιού μου κάναμε πρόβες και γράφαμε ενορχηστρώνοντας τα τραγούδια.
-- Τι είναι ο Αλκης Αλκαίος για εσάς;
-- Δεν τον γνώρισα ποτέ από κοντά... Πώς άλλωστε; Ημουν πιο άτολμος κι από εκείνον. Ο Αλκης Αλκαίος για μένα ήταν ο ήρωας της μουσικής μου νιότης και ο μεγάλος ποιητής που έγραφε με τόση δύναμη, αγάπη και αισιοδοξία για τη ζωή, παρότι αυτή δεν ήταν μαζί του τίμια. Ηταν αυτός που τα παρακολουθούσε όλα, απ' ό,τι φαίνεται. Πριν μου φέρει αυτό το γράμμα η Λιζέτα, δεν ήξερα αν με γνώριζε, μιας και εγώ ήμουν άτολμος όπως κι εκείνος. Μιλώντας του όμως αργότερα στο τηλέφωνο, κατάλαβα ότι ήταν φτιαγμένος και ο ίδιος απ' αυτό το υλικό της ουσίας... Μπροστά πάει το έργο σου κι ύστερα τ' όνομά σου.
Καλοτάξιδο!