Καταχνιά

τη Γη σκεπάζει

ο «σερίφης»

καίει, σφάζει,

έχει ο τρόμος

αγριέψει,

στα δεσμά

ως και η σκέψη,

καταχνιά

βαριά, μεγάλη,

μα αντίσταση

και πάλη

και ο ήλιος

θα προβάλει!

***

Καταχνιά

τη Γη πλακώνει

καίει ο «Καίσαρ»

και δηώνει,

καταχνιά,

αγριοκαίρι,

πείνα, θλίψη

και μαχαίρι,

μέσ' στα σκότη

όλη η κτίση,

μα η πάλη

σαν αρχίσει,

θα το δείτε,

θα φωτίσει!