Κυριακή 28 Οχτώβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 23
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Να σημάνει συναγερμός

Η κυβέρνηση, αξιοποιώντας τον πόλεμο, αλλά και την οικονομική ύφεση που εκδηλώνεται στον καπιταλιστικό κόσμο, κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση. Η επίθεση που ετοιμάζεται ενάντια στα κοινωνικά - ασφαλιστικά δικαιώματα θα είναι ακόμα πιο καλά οργανωμένη, πιο ύπουλη. Οι εργαζόμενοι, εφοδιασμένοι με την πείρα των μεγάλων αγώνων που ανάγκασαν την κυβέρνηση σε αναδίπλωση, μπορούν να εμποδίσουν τα κυβερνητικά σχέδια.

Η μάχη αρχίζει. Πρέπει να σημάνει συναγερμός.

Οι αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ είναι σαφείς:

Απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με αιχμή την επίσπευση των ανατροπών στην Υγεία, στην Πρόνοια και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Αυτό το στόχο υπηρετεί το κυβερνητικό σχήμα που προήλθε από τον ανασχηματισμό.

Οι θέσεις που έθεσε ο πρώην υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης στη συνδιάσκεψη της ΓΣΕΕ εντάσσονται στο γενικότερο κυβερνητικό σχεδιασμό και είναι αποκαλυπτικές:

Η απάτη της «ασφάλειας»

1. «Να λυθεί σύντομα το Ασφαλιστικό για να ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των εργαζομένων».

Η κυβέρνηση ορίζει σαν κεντρικό πρόβλημα τα ελλείμματα των Ταμείων, που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, της πολιτικής που κατέκλεψε τα αποθεματικά, που ευθύνεται για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστους, που υποκαθιστά την πλήρη εργασία από τη μερική απασχόληση, που στηρίζει τη «μαύρη» εργασία και την εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών.

Στο φόντο των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και της ανεργίας, η «λύση» που ετοιμάζει η κυβέρνηση προβλέπει τη μείωση των συντάξεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδοτικής ηλικίας, το χτύπημα του θεσμού των βαρέων - ανθυγιεινών επαγγελμάτων, τις αναπηρικές συντάξεις, την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την ολοκλήρωση των αντιλαϊκών αλλαγών για την εμπορευματοποίηση της Υγείας.

Κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής. Οσο θα εφαρμόζεται η αντιλαϊκή πολιτική, θα κρέμονται πάνω από το κεφάλι του αντεργατικά μέτρα.

Κάθε πακέτο θα είναι αντιλαϊκότερο από το προηγούμενο.

Η πείρα το αποδεικνύει. Τα νέα σκληρά, αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαδέχονται τις σαρωτικές αλλαγές της περιόδου 1990 - 1992, που επέβαλε η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ο μύθος της ανάπτυξης

2.«Η λύση του Ασφαλιστικού μπορεί να βρεθεί μέσα στο "τρίγωνο" "Ανάπτυξη - Απασχόληση - Κοινωνική Αλληλεγγύη"».

Η κυβέρνηση, όπως και η ΝΔ, ταυτίζει την ανάπτυξη και τη «λύση» του Ασφαλιστικού με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, τις αντιδραστικές αλλαγές, που ανατρέπουν λαϊκά δικαιώματα και αυξάνουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Μέσα σ αυτό το πλαίσιο, δε χωράνε αλλαγές προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Γι' αυτό οι θέσεις των εργαζομένων για χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης από το κράτος και τους εργοδότες, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αύξηση των συντάξεων, ικανοποίηση αιτημάτων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, αφορίζονται ως «αντιαναπτυξιακές».

Ο μύθος που θεωρεί την καπιταλιστική ανάπτυξη ως προϋπόθεση για τη βελτίωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων έχει καταρριφθεί. Ο πλούτος που δημιουργούν οι εργαζόμενοι οδηγείται στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου. Αυξάνεται η ανεργία και η υποαπασχόληση. Οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας αγκαλιάζουν όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Αυξάνεται η φτώχεια, χειροτερεύει η θέση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Προκειμένου να ελεγχθούν ακραίες μορφές φτώχειας, η κυβέρνηση, κατά τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προωθεί την πολιτική της λεγόμενης «κοινωνικής αλληλεγγύης», διαθέτοντας «ψίχουλα», που χρησιμοποιούνται ως αντίδοτο για την πρόληψη λαϊκών αντιδράσεων.

Ταυτόχρονα, είναι προσανατολισμένη σε επιλεκτικές παροχές για την εξαγορά και την άλωση συνειδήσεων.

Αναδιανομή υπέρ του κεφαλαίου

3. Ακόμα πιο επιθετικά από πριν, προβάλλεται η θέση για το συνδυασμό «κεφαλαιοποιητικού και αναδιανεμητικού συστήματος».

Επί της ουσίας, εντείνεται η πολιτική που αντιμετωπίζει τα δικαιώματα, τις ανάγκες των εργαζομένων σαν εμπόρευμα και υιοθετείται - από την κυβέρνηση, τη ΝΔ και την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ - η «πρόταση» των τραπεζιτών που προβλέπει ότι το εισόδημα των συνταξιούχων θα προέρχεται από ένα μείγμα συστημάτων:

α) «Διανεμητικής - Κοινωνικής» Ασφάλισης, που θα παρέχει μια βασική, ελάχιστη σύνταξη. β) Επαγγελματικών ταμείων αυτοχρηματοδότησης, όπου οι εισφορές θα επενδύονται σε καταθέσεις, μετοχές, ομόλογα και οι τυχόν αποδόσεις (αλλά και η χασούρα) θα «πιστώνονται» στους ασφαλισμένους.

γ) Ιδιωτική Ασφάλιση.

Τι θέλει να πετύχει η κυβέρνηση; Θέλει να ελαχιστοποιήσει και στη συνέχεια να απαλλάξει το κράτος και την εργοδοσία από την υποχρέωση της χρηματοδότησης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης (που θα συρρικνώνεται συνεχώς) και να φορτώσει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στους εργαζόμενους, που θα κληθούν να καταβάλουν πρόσθετες εισφορές για να συμπληρώσουν τις πενιχρές κύριες συντάξεις.

Θέλει να ανοίξει το δρόμο για να αρπάξουν -σαν πρώτο βήμα - οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες τα κεφάλαια της Επικουρικής Ασφάλισης. Δημιουργεί την υποδομή για την επέκταση της ιδιωτικοποίησης στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Παράλληλα, ταΐζει το μεγάλο κεφάλαιο, ρίχνοντας τα αποθεματικά των Ταμείων στο Χρηματιστήριο, ρισκάροντας επικίνδυνα τα χρήματα των εργαζομένων, όπως διαπιστώνεται από την απώλεια των 400 δισ. δρχ., που καταγράφηκε το τελευταίο διάστημα.

Προπέτασμα καπνού

4. «Το Ασφαλιστικό δεν είναι μόνο πρόβλημα χρηματοδότησης, αλλά και διαρθρωτικής προσαρμογής, αντιμετώπισης ανισοτήτων».

Σύμφωνα με την κυβερνητική διευκρίνιση: «Κρατική χρηματοδότηση σημαίνει υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία έχουν αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη».

Το βιολί βιολάκι. Μέμφονται την κρατική χρηματοδότηση, που αφορά την ικανοποίηση αιτημάτων των εργαζομένων παρέχοντας τεράστια ποσά στην πλουτοκρατία που απομυζά το μεγάλο κομμάτι των πόρων του κρατικού προϋπολογισμού.

Τα δικαιώματα, οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων θεωρούνται αντιπαραγωγικοί και ζημιογόνοι παράγοντες.

Τα περί αντιμετώπισης των ανισοτήτων είναι το προπέτασμα καπνού της διασπαστικής κυβερνητικής γραμμής, η οποία, διατηρώντας και ενισχύοντας τα προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου, στρέφεται ενάντια στους εργαζόμενους και επιδιώκει «εσωτερική» αναδιανομή, με στόχο την προς τα κάτω εξίσωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Σφάξιμο «βαθμιαία»

Μέσα από όλα αυτά τα ζητήματα που ανοίγει η κυβέρνηση, βγαίνει ένα βασικό συμπέρασμα, το οποίο έθεσε ο πρώην υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης στη συνδιάσκεψη της ΓΣΕΕ: «Οπου λύθηκε το Ασφαλιστικό (εννοεί προς όφελος του κεφαλαίου), άγγιξε θέματα ηλικίας, εισφορών, παροχών, υπολογισμού συντάξεων» κι ακόμα ότι οι αντεργατικές αλλαγές «θα εισαχθούν βαθμιαία, ώστε να μην ανατρέψουν με τρόπο απότομο (!) προσδοκίες και δικαιώματα».

Οι θέσεις αυτές αποκαλύπτουν, τόσο το στόχο, όσο και την τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση για την παραπλάνηση των εργαζομένων.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εξαρχής υποστηρίζει θέσεις που δεν εναρμονίζονται με τις ανάγκες των εργαζομένων, που συντηρούν, π.χ., τις συντάξεις πείνας και διευκολύνουν τον κυβερνητικό στόχο για αύξηση του ορίου συνταξιοδοτικής ηλικίας στα 65 χρόνια.

Σήμερα υποχωρεί ακόμα περισσότερο.

Στηρίζει τη θέση της κυβέρνησης, των τραπεζιτών και των βιομηχάνων για το «κεφαλαιοποιητικό» σύστημα. Συμμετέχει στον «κοινωνικό διάλογο» και παρέχει άλλοθι στην κυβέρνηση για την κατάργηση κοινωνικών ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες.

Οι ταξικές δυνάμεις

Οι ταξικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη στο αντιπολεμικό μέτωπο και, ταυτόχρονα, στα μέτωπα της υπεράσπισης και της διεύρυνσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Το χάσμα ανάμεσα στη διεύρυνση και την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής οικογένειας βαθαίνει. Μήνα το μήνα - χρόνο το χρόνο, πληρώνει περισσότερα για την Παιδεία και την Υγεία.

Η πάλη για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, για τη βελτίωση του εισοδήματος πρέπει να συναντηθεί με τη δράση για την υγεία του λαού, για τη μόρφωση των παιδιών. Βρισκόμαστε μπροστά στη νέα επίθεση.

Η προετοιμασία για την αντιμετώπισή της πρέπει να είναι άμεση.

Ο αγώνας θα είναι ακόμα πιο σκληρός. Απαιτεί καλύτερη οργάνωση, συσπείρωση και κινητοποίηση ευρύτερων δυνάμεων για την καταδίκη των αντεργατικών μέτρων και του «κοινωνικού διαλόγου» της υποταγής. Αποκάλυψη της επικίνδυνης τακτικής της ΓΣΕΕ και άσκηση οργανωμένης πίεσης.

Απαιτεί αποφασιστική ενίσχυση της δράσης των σωματείων και των συντονιστικών επιτροπών, άνοιγμα του προβλήματος τώρα, στα διοικητικά συμβούλια των συνδικάτων, στις γενικές συνελεύσεις, στους χώρους δουλιάς.

Τα αιτήματα

Οι εργαζόμενοι καλούνται να ορθώσουν πλατύ αγωνιστικό μέτωπο απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, να την αμφισβητήσουν μαζικά, να συμβάλουν στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, να δυναμώσουν τον πόλο της αντίστασης.

Να διεκδικήσουν, με μαζικούς, μαχητικούς αγώνες, αιτήματα, που ανταποκρίνονται στις δικές τους, σύγχρονες ανάγκες:

- Δημόσια, Καθολική, Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση.

- Δημόσιο, Δωρεάν Σύστημα Υγείας, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για όλο το λαό, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Κατάργηση της ιδιωτικής - επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Υγείας -Πρόνοιας.

- Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη όλων των ανέργων και των οικογενειών τους, των μεταναστών, των εργαζομένων με μερική απασχόληση.

- Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Τα όρια ηλικίας να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες (55 και 50, αντίστοιχα, για τα βαρέα - ανθυγιεινά επαγγέλματα).

- Κατοχύρωση του κατώτερου ορίου συντάξεων με 4.050 ημέρες εργασίας - κατώτερη σύνταξη στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη (ΗΑΕ) ή το 80% του μισθού.

- Βάση υπολογισμού της σύνταξης, ο μέσος όρος όλων των αποδοχών της τελευταίας 3ετίας.

- Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9.000 ημέρες ασφάλισης με προσμέτρηση όλων των ενσήμων.

- Καμία πρόσθετη επιβάρυνση στους ασφαλισμένους. Να μειωθεί το ποσοστό συμμετοχής των εργαζομένων, στην κατεύθυνση της απαλλαγής τους από τις ασφαλιστικές εισφορές.

Να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία, που καταληστεύουν χρόνια τα Ταμεία.

- Πάταξη της εισφοροδιαφυγής, επιστροφή των κλεμμένων - κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

- Υπεράσπιση, επέκταση του θεσμού των βαρέων - ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Εφαρμογή αυστηρού πλαισίου για την Υγιεινή και Ασφάλεια στους τόπους δουλιάς.

- Πλήρη - σταθερή εργασία, 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις.

- Κατώτερος μισθός 300.000 δρχ., κατώτερη σύνταξη 240.000 δρχ.


Του
Γιώργη ΜΑΡΙΝΟΥ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μέσω της ΟΚΕ η άλωση του Ασφαλιστικού (2005-04-26 00:00:00.0)
Με τη σφραγίδα της ΓΣΕΕ (2005-04-16 00:00:00.0)
Οι νεκροθάφτες της Ασφάλισης... (2005-04-14 00:00:00.0)
Κρίνονται τα πάντα (2001-05-16 00:00:00.0)
"Δεδομένη" η υπονόμευση (1997-09-11 00:00:00.0)
Αγανάκτηση για το ασφαλιστικό (1997-02-27 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ