Παιδιά 14 και 15 χρονών καλούνται να «αποχαιρετίσουν» τη γενική μόρφωση και εκπαίδευση και να στραφούν στην κατάρτιση. Εξωθούνται να «μάθουν μια τέχνη», αφού σύμφωνα με αντιπαιδαγωγικές σκοταδιστικές αντιλήψεις, «δεν παίρνουν τα γράμματα». Παιδιά φτωχών λαϊκών οικογενειών που είναι αναγκασμένα να βγούν νωρίς στο μεροκάματο (αρκετά έχουν να θρέψουν και οικογένεια), αναζητώντας παράλληλα ένα «χαρτί» ώστε να μπορούν και αύριο να ψάξουν για μια δουλιά. Αυτή είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνεται γύρω απο τα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) και τις Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑΣ), τα σχολεία δηλαδή που λειτουργούν σαν «φυτώρια» των αυριανών στρατιών ανέργων, των «απασχολήσιμων», των διαρκώς...