Αύγουστος ήταν, που λέει και ο Καβάφης. Και ο μήνας είχε 6 και μετά είχε 9, όταν οι σελίδες τις ιστορίας γράφτηκαν με μαύρο μελάνι. Μελάνι, που, σάστισε κι αυτό και χύθηκε, όπως εκατομμύρια άνθρωποι σάστισαν και η οικουμένη έχυσε δάκρυα ποτάμια. Ο χρόνος σταμάτησε να κυλά φυσιολογικά και 132.000 αθώοι Γιαπωνέζοι έπεσαν θύματα μιας πρωτοφανούς και άδικης αγριότητας. Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι,δυο μαρτυρικές πόλεις έζησαν έναν εφιάλτη μιας απίστευτης απάνθρωπης παραφροσύνης. Ισοπεδώθηκαν οι πόλεις, ισοπεδώθηκαν και οι ψυχές όσων επέζησαν. Τα εγκαύματα και τα τραύματα τους ακολούθησαν σε όλη τους τη ζωή. Η ΕΤ-2, με αφορμή τη συμπλήρωση 52 χρόνων από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας...

516 λέξεις, σελ.: 17

Οπως κάθε Παρασκευή, έτσι και την ερχόμενη (8.8.97) ο σκηνοθέτης Λάκης Παπαστάθης αναζητά από την ΕΤ-2 στις 21.00 μια χαμένη εικόνα, που ευτυχώς δε χάθηκε. Πρόκειται για μια ανθολογία του νεότερου...

374 λέξεις, σελ.: 17

Δες τη Νάπολη και μετά πέθανε, λέει ένα παλιό ναπολιτάνικο τραγουδάκι. Πραγματικά, η Νάπολη είναι ωραία. Ηταν, τουλάχιστον, πριν μερικά χρόνια. Μια αλησμόνητη πόλη, γραφική, γεμάτη αντιθέσεις...

548 λέξεις, σελ.: 18

Είναι μόνο ένα στενό κομμάτι γης. Η ιστορία το θέλει να είναι ιερό. Ο μύθος το θέλει κάποτε περιπλανώμενο και άδηλο στο Αιγαίο. Μέχρι που μία θεϊκή απόφαση άλλαξε τον προορισμό του. Ο Δίας φανέρωσε...

1366 λέξεις, σελ.: 19

16 λέξεις, σελ.: 19