«...Γιατί ποιητής της ρίμας κι αν γεννήθηκα Εχω κι ωραίος στρατιώτης γεννηθεί. Με την πληγή του στήθους μου πορεύομαι, να κρύψω ενός πλανήτη την πληγή» («Στους "ευγενείς"», από τη συλλογή «Οι γκριμάτσες του ανθρώπου») 30 χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες (4 Αυγούστου) από τον θάνατο του Νικηφόρου Βρεττάκου, του ποιητή που αφιέρωσε τη ζωή και το έργο του στην αλήθεια και την ομορφιά του κόσμου, του ποιητή που στο επίκεντρο της δημιουργίας του βρίσκονται όλοι αυτοί οι «ταπεινοί» και οι «αγνοημένοι» που αγωνίζονται για την κοινωνική τους απελευθέρωση. Για τον ίδιο, «η ποίηση είναι μια καρδιά φορτωμένη όλο τον κόσμο». Αυτή είναι και η βασική ιδέα που πλημμυρίζει την ποίησή του και την...

1316 λέξεις, σελ.: 27