Η προβολή του Τουρισμού από την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους ως «υπόδειγμα ανάπτυξης» και μάλιστα «δίκαιης», ως κλάδου όπου βρίσκει έκφραση το «επιχειρηματικό δαιμόνιο», ως τομέα των «αυτοδημιούργητων» καπιταλιστών που «ξεχωρίζουν για το ταλέντο και τις ικανότητές τους», είναι ένας μεγάλος μύθος. Πίσω από τις «επιτυχίες» και την κερδοφορία των μεγαλοξενοδόχων, βρίσκεται η σκληρή εκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων του κλάδου, με διαλυμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς προστασία, με μισθούς πείνας, που αναγκάζονται να δουλεύουν μέσα σε μια θάλασσα «ευελιξίας», υποαπασχόλησης και προσωρινότητας. Το θερμοκήπιο αυτό της «ευελιξίας», που με τη σειρά της...