Τα τελευταία χρόνια, οι μεγάλοι επιχειρηματίες του τουρισμού «κλαίνε και οδύρονται» για την πορεία του κλάδου, διαμαρτύρονται για την απουσία κρατικής ενίσχυσης, αξιώνουν - και όπου μπορούν την επιβάλλουν - την περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων και εξευτελιστικές αμοιβές, επιτίθενται με μανία στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, απαιτούν την απελευθέρωση των μεταφορών και του καμποτάζ, την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, ενώ ταυτόχρονα απαιτούν λιμάνια, αεροδρόμια και αστικές υποδομές να ταχθούν όλα στην υπηρεσία των τουριστικών επιχειρήσεων. Με την κυβερνητική στήριξη, ανακάλυψαν πρόσφατα και τον «πράσινο» τουρισμό για να «ξεκοκαλίσουν» νέες επιδοτήσεις που θα βελτιώσουν τις μονάδες...

1470 λέξεις, σελ.: 12

Μέσα στις γαλέρες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων ενισχύονται τα αμύθητα πλούτη των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου, που έχουν στα χέρια τους τον τουρισμό της χώρας. Εργαζόμενοι βάναυσα εκμεταλλευόμενοι, «ενοικιαζόμενοι», σπουδαστές που κάνουν την πρακτική τους δουλεύοντας για ώρες σχεδόν τσάμπα, αδήλωτη εργασία, συμβάσεις μιας μέρας κ.ά., σε συνδυασμό με τον τουρισμό - εμπόρευμα, που καθιστά απαγορευτικές για τη λαϊκή οικογένεια ακόμα και λίγες μέρες διακοπών, συνθέτουν την εικόνα του ελληνικού τουρισμού, τη στιγμή που η αναψυχή και οι διακοπές θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι δικαίωμα όλων. Είναι πέρα για πέρα ψέμα ότι το πρόβλημα με τον τουρισμό στη χώρα μας είναι οι απεργίες, τα...

982 λέξεις, σελ.: 13

190 λέξεις, σελ.: 13