Σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» μπαίνουν οι ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος, μπροστά στην αντεργατική επίθεση, η οποία ξεδιπλώνεται από κυβέρνηση και εργοδοσία, που απαιτούν, ουσιαστικά, την παράδοση «άνευ όρων» των εργαζομένων και την κατακρεούργηση των εργασιακών σχέσεων υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Στο στόχαστρο αυτής της επίθεσης, μπαίνει ο πυρήνας των εργατικών κατακτήσεων του 20ού αιώνα. Στην κλίνη του εκσυγχρονιστή Προκρούστη, κυβέρνηση και εργοδοσία βάζουν την πλήρη απασχόληση, την πλήρη αμοιβή, το πλήρες συγκεκριμένο 7ωρο ή 8ωρο, την πλήρη σύνταξη, τις συλλογικές συμβάσεις, τα όρια απολύσεων, τη μονιμότητα στο δημόσιο τομέα και τις εργασιακές...