Η εξεύρεση ενός ποιοτικού δωματίου για να ζήσει κάποιος τα χρόνια των σπουδών του αποτελεί «Γολγοθά», ενώ πολλές φορές συνοδεύεται με μια μεγάλη οικονομική αιμορραγία για τον ίδιο και την οικογένειά του.

Με την ανακοίνωση των βάσεων στα τέλη Αυγούστου και με δεδομένη τη διά ζώσης λειτουργία των σχολών, χιλιάδες φοιτητές διαπίστωσαν πως τα ενοίκια είχαν ανέβει, αυξάνοντας το κόστος διαβίωσής τους. Και μάλιστα σε μια περίοδο όπου για την πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών η προηγούμενη χρονιά ήταν δύσκολη, εξαιτίας της κρίσης και της πανδημίας, με μείωση εισοδημάτων, συσσώρευση νέων χρεών και υποχρεώσεων που θα αρχίσουν σιγά σιγά να «σκάνε».

Χαρακτηριστικά, στη Λάρισα οι γκαρσονιέρες χωρίς έπιπλα κυμαίνονται από 200 μέχρι 300 ευρώ και τα 2άρια από 250 και πάνω. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στον Βόλο, όπου για να βρει κάποιος μια γκαρσονιέρα κοντά στη σχολή του πρέπει να πληρώσει 300 ευρώ περίπου.

Την ίδια ώρα, οι εγκαταλειμμένες από κάθε έργο συντήρησής τους φοιτητικές εστίες μοιάζουν σταγόνα στον ωκεανό για να καλύψουν τις ανάγκες όσων έρχονται από άλλες πόλεις για να σπουδάσουν. Χαρακτηριστικά, μόλις το 3% των φοιτητών μπορεί να βρει δωμάτιο στις εστίες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Συγκεκριμένα:

-- Στη Λάρισα, για τους περίπου 12.000 ενεργούς φοιτητές υπάρχουν μόλις 465 κλίνες.

-- Στον Βόλο, υπάρχουν 36 κλίνες για τους 11.000 φοιτητές και μάλιστα μόνο για πρωτοετείς.

-- Στα Τρίκαλα, που η δημοτική αρχή τα παρουσιάζει ως την «έξυπνη πόλη», για τους 1.500 περίπου φοιτητές δεν υπάρχει καν εστία.

-- Στην Καρδίτσα, για τους 1.500 περίπου σπουδαστές υπάρχουν 150 κλίνες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και σε αυτές τις ελάχιστες εστίες οι φοιτητές δεν έχουν δωρεάν πρόσβαση αλλά υποχρεώνονται να καταβάλλουν ένα χαράτσι, ετησίως, από 150 έως 400 ευρώ.

Πρόβλημα ωστόσο δεν αποτελεί μονάχα ο αριθμός των διαθέσιμων δωματίων. Στο σύνολο των εγκαταστάσεων οι φοιτητές καταγγέλλουν απαράδεκτες καταστάσεις με τη θέρμανση και την παροχή ζεστού νερού ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», η Αγγελική Μάνου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών ΣΕΥΠ Λάρισας, στέκεται στα χρόνια προβλήματα των εστιών: «Πρόκειται για παλιά και επιβαρυμένα κτίρια, ασυντήρητα εδώ και χρόνια, με τα 8 κτίρια να έχουν μόνο δύο εξόδους κινδύνου και χωρίς φωτισμό. Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων, διατηρεί τους απαράδεκτους πετσοκομμένους προϋπολογισμούς, με αποτέλεσμα η κατάσταση στις εστίες να έχει χειροτερέψει μέσα στο διάστημα της πανδημίας. Ο φωτισμός τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό των δωματίων είναι μηδαμινός. Η σύνδεση στο ίντερνετ, ακόμα και πέρσι που δεν υπήρχε υπερφόρτωση του δικτύου, ήταν σε άθλια κατάσταση. Πέρα από τις χρόνιες βλάβες που δεν επιδιορθώνονται, έχουν προστεθεί και νέες όπως, για παράδειγμα, οι ψύκτες νερού που ενώ υπήρχαν 2 και για τα 8 κτίρια, πλέον δεν λειτουργεί κανένας. Ακόμα, τα δωμάτιά μας μένουν πολλές φορές χωρίς κλιματισμό το καλοκαίρι, η θέρμανση και το ζεστό νερό παρέχονται με το σταγονόμετρο μέσα στον χειμώνα. Υπάρχουν ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές λειτουργίας, συντήρησης, φύλαξης των εστιών».

Αντί για χρηματοδότηση, όλες οι κυβερνήσεις παρουσιάζουν ως «λύση» την επιτάχυνση της εμπορευματοποίησης. Ετσι, μέσω Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα θα κατασκευαστούν οι εστίες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο και τη Λαμία, ανοίγοντας τον δρόμο στους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν κερδοφόρες μπίζνες με την ανάγκη για φοιτητική στέγη.

Πρόκειται για συνέχεια της πολιτικής που έβαλε μαζικά τις εργολαβίες στις υπάρχουσες εστίες, ευθύνεται για την εργασιακή ομηρία εργαζομένων, τις διακοπές λειτουργίας σε λέσχες και εστιατόρια, τα προβλήματα στη συντήρηση των εστιών κ.λπ.

Συγκεκριμένα, προχωράει μέσω ΣΔΙΤ η αξιοποίηση του ακινήτου της «Βαμβακουργία ΑΕ» στη Νέα Ιωνία Βόλου, καθώς και έκτασης δίπλα στο υπάρχον πανεπιστημιακό campus του ιδρύματος στη Λαμία.

Σε συζήτηση με τον «Ριζοσπάστη», ο Δημήτρης Νόκας, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου του Τμήματος Γεωπονίας - Φυτικής Παραγωγής Βόλου, τονίζει: «Η προτεραιότητα την οποία έχουν οι ανάγκες των νέων των λαϊκών στρωμάτων στους σχεδιασμούς των αστικών κυβερνήσεων αποδεικνύεται από το γεγονός ότι χρειάστηκαν 20 χρόνια από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον Βόλο και κάτω από την πίεση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των φοιτητών για να ξεκινήσει το αυτονόητο, η κατασκευή φοιτητικών εστιών. Βέβαια, η παράδοση του έργου αυτού στους επιχειρηματίες αποτελεί μια τρανή απόδειξη ότι τελικά η κάλυψη των αναγκών αποτελεί τον φερετζέ του πραγματικού στόχου, που είναι η εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Μέσα από την κατασκευή τους με ΣΔΙΤ, για να βγει το απαιτούμενο κέρδος για τον επιχειρηματία που ανέλαβε όχι μόνο τη μελέτη και κατασκευή των εγκαταστάσεων αλλά και τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία, τη συντήρηση και την εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων, θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη οι λαϊκές οικογένειες, είτε απευθείας είτε εμμέσως μέσω της φορολογίας ή άλλων δρόμων».

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, οι φοιτητές μπορούν να δυναμώσουν την πάλη τους μέσα από τους συλλόγους τους. Η Αγγελική Μάνου επισημαίνει: «Αυτές τις μέρες, δίνουμε τη μάχη ώστε κανένας φοιτητής να μην πληρώσει το χαράτσι για τη διαμονή του στην εστία. Είναι μια μάχη που δίνουμε κάθε χρόνο, έχοντας ως αποτέλεσμα να μην πεταχτεί κανένας φοιτητής από το δωμάτιό του επειδή δεν έχει να πληρώσει. Ηδη και φέτος πολλοί φοιτητές πήραν κλειδί για το δωμάτιό τους δωρεάν. Ταυτόχρονα, όμως, οι Σύλλογοι εστιών, ΣΤΕΦ, ΣΕΥΠ, αναπτύσσουν σταθερά δράση όχι μόνο για την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων που υπάρχουν στις εστίες αλλά και συνολικά για τη διεκδίκηση ποιοτικής φοιτητικής στέγης.

Με το ξεκίνημα των μαθημάτων θα καλέσουμε τους φοιτητές σε συσκέψεις και συνελεύσεις για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί πραγματικά δημόσια και δωρεάν φοιτητική μέριμνα. Είναι σημαντικό να μπει μπροστά το αίτημα για αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη φοιτητική μέριμνα και τις ανάγκες μας συνολικά. Δεν δεχόμαστε η χώρα μας να δίνει χρήματα "με το τσουβάλι" για πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των λαών και να τσιγκουνεύεται να δώσει τα στοιχειώδη για τις ανάγκες μας.

Ταυτόχρονα θα επιδιώξουμε συναντήσεις με τα εργατικά σωματεία και το Εργατικό Κέντρο της πόλης ώστε να διεκδικήσουμε από κοινού την ανέγερση νέων εστιών που να καλύπτουν τις ανάγκες όλων των φοιτητών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, χωρίς ιδιώτες και νοίκια, μέτρα αντισεισμικής θωράκισης για όλες τις εστίες, άμεση ανακαίνιση και συντήρηση όλων των υποδομών, την αξιοποίηση ξενοδοχείων της πόλης που δεν λειτουργούν, να νοικιαστούν δωμάτια για όσους φοιτητές έκαναν αίτηση και δεν πήραν δωμάτιο σε εστία, τη χορήγηση μηνιαίου στεγαστικού επιδόματος 300 ευρώ σε όλους τους φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους».