ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αξιώνουν τα πάντα

Δυσαρεστημένοι από τον τρόπο λειτουργίας του κράτους δηλώνουν εμποροβιομήχανοι, τραπεζίτες και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι αυτό το κράτος - που διαμορφώθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τις δικές τους υποδείξεις - τους προσφέρει «γην και ύδωρ». Ομως, δεν τους αρκούν όσα αποσπούν μέχρι σήμερα. Θέλουν κι άλλα. Ετσι, την περασμένη Τετάρτη, σε ημερίδα με θέμα για ένα «αποτελεσματικότερο κράτος», διατύπωσαν και δημόσια τις προτάσεις του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, του γνωστού ΙΟΒΕ. Χωρίς να μασάνε τα λόγια τους, ξεκαθάρισαν ότι με τον όρο «αποτελεσματικότερο κράτος» εννοούν πως θέλουν την κρατική μηχανή να είναι 100% κάτω από τον έλεγχό τους.

Θα αναρωτηθεί κανείς: Μα, τι άλλο θέλουν οι κεφαλαιοκράτες; Δεν τους αρκούν οι παχυλές κρατικές επιδοτήσεις και ενισχύσεις, που εισπράττουν από τα ταμεία του κράτους, ενώ την ίδια ώρα σφαγιάζονται οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές κλπ.; Δεν τους αρκεί η φορολογική ασυλία που απολαμβάνουν, την ίδια ώρα που υπερφορολογούνται τα λαϊκά εισοδήματα; Δεν τους αρκεί η κερδοσκοπική ασυδοσία που τους διασφάλισαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με τους νόμους για την «απελευθέρωση», με τους οποίους φουσκώνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές;

Οχι, δεν τους αρκούν. Θέλουν τα πάντα. Θέλουν να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο στη διαμόρφωση των μέτρων και πολιτικών που θεσπίζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Και δεν το έκρυψαν. Ετσι, παρουσιάζοντας τις προτάσεις του ΙΟΒΕ (χρηματοδοτείται από τους εμποροβιομήχανους, τους τραπεζίτες και άλλους επιχειρηματικούς φορείς για την προάσπιση των συμφερόντων τους), το 'παν ορθά κοφτά: Αξιώνουν «τη θέσπιση Επιτελικού Κέντρου υψηλών προδιαγραφών, που θα λειτουργεί ως σύμβουλος στρατηγικής της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού».

Οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και το ΙΟΒΕ υποστηρίζουν πως για να γίνει «αποτελεσματικότερο κράτος», θα πρέπει να κατοχυρωθεί και νομοθετικά το ...«δικαίωμα» στους κεφαλαιοκράτες να υπαγορεύουν στον εκάστοτε πρωθυπουργό και την κυβέρνηση την πολιτική που θα εφαρμόσουν. Αξιοποιώντας, παράλληλα, την παρουσία τόσο των στελεχών της κυβέρνησης, όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που εν πολλοίς και αυτοί συμφωνούν με τις αναλύσεις τους, ζήτησαν - πάλι στο όνομα του «αποτελεσματικότερου κράτους» - να προχωρήσουν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό, στην Παιδεία κλπ., με ...διάλογο και τη μεγαλύτερη δυνατή «κοινωνική συναίνεση»!

Οπως ήταν αναμενόμενο, αμέσως μετά και αφού οι μεγαλοεπιχειρηματίες διατύπωσαν ολόκληρο τον κατάλογο με τις σύγχρονες απαιτήσεις τους για το ...«αποδοτικότερο κράτος», ο Γ. Αλογοσκούφης και ο Πρ. Παυλόπουλος έσπευσαν να τους συγχαρούν για τον προβληματισμό τους και να δηλώσουν ότι συμφωνούν! Κάτι που προέκυψε και από τις παρεμβάσεις των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ. Το «ως εδώ και μη παρέκει», στις όλο και πιο προκλητικές αξιώσεις των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, μπορούν και πρέπει να το πουν οι θιγόμενοι από αυτήν την πολιτική. Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι μπορούν και πρέπει να πουν «στοπ», με τους διεκδικητικούς αγώνες τους, με τον πολιτικό αγώνα για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Και πρέπει να κάνουν τώρα ένα μεγάλο βήμα με την ψήφο τους στις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, αποδυναμώνοντας τους συνδυασμούς που στηρίζουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενισχύοντας τα ψηφοδέλτια συνεργασίας, που από κοινού στηρίζουν το ΚΚΕ και οι άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις.

Οι «συκοφαντίες»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ωστε έτσι έχουν τα πράγματα; Ωστε η συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη κριτική και αποκάλυψη της πολιτικής του ΣΥΝ αποτελεί μια επιχείρηση συκοφάντησής του; Μπορεί να σας φαίνεται περίεργο, αλλά αυτό ισχυρίζεται ο Ν. Βούτσης, μέλος της ΠΓ και υπεύθυνος Τύπου και Επικοινωνίας του ΣΥΝ. Και τότε, γιατί δεν απαντά σε ένα έστω σημείο των «συκοφαντιών»; Γιατί δε δίνει μια συγκεκριμένη και χειροπιαστή απόδειξη του ισχυρισμού του; Η απάντηση είναι προφανής.

Μια και ξύνονται στην γκλίτσα του τσομπάνη, όμως, ας προσθέσει άλλη μια «συκοφαντία» σε όσες έχει μέχρι σήμερα υπόψη του: Την παραμικρή διαφορά δεν είχε η τοποθέτηση του ΣΥΝ με την αντίστοιχη του ΠΑΣΟΚ στο θέμα του αθλητικού νομοσχεδίου και των διαβόητων τροπολογιών Ορφανού. Για «προχειρότητα και συνεχείς αναδιπλώσεις της κυβέρνησης» έκανε λόγο η βουλευτής του ΣΥΝ Ασ. Ξηροτύρη, ενώ δεν ξέχασε να τονίσει πως «η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για την ανάπτυξη και εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου». Ούτε μια κουβέντα δεν είπε για την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και τη μετατροπή του σε αντικείμενο κερδοσκοπίας. Προφανώς, στο πλαίσιο ενός ...ανθρώπινου καπιταλισμού θα υπάρχει χώρος και για ποδόσφαιρο, όπου θα κυριαρχούν οι μεγάλες επιχειρήσεις, το κέρδος και όλα τα συμπαρομαρτούντα, αλλά με θεσμούς και κανόνες «υγείας» και «καθαρότητας»...

«Απεριόριστες Δυνατότητες»

«Το πρόγραμμα "Απεριόριστες Δυνατότητες" και η συνεργασία του δήμου Αθηναίων με τη "Microsoft Ελλάς", αποδεικνύει ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια συνύπαρξης (!) ενός Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης και μιας ιδιωτικής επιχείρησης, στη βάση ενός κοινωνικού εκπαιδευτικού σκοπού». Τα παραπάνω είπε ο δήμαρχος της Αθήνας Θ. Μπεχράκης (ΝΔ), σε πρόσφατη εκδήλωση του δήμου και της «Microsoft», με θέμα το πρόγραμμα «Απεριόριστες Δυνατότητες» εκμάθησης υπολογιστών για μετανάστες.

Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά ότι οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα - με τη μία ή την άλλη μορφή - ήδη προωθούνται σε όλο και περισσότερες δραστηριότητες της Αυτοδιοίκησης. Στην προκειμένη περίπτωση για «εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς σκοπούς». Και από τη στιγμή που ο Δήμος Αθήνας, ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας, «ανοίγει δρόμους» για ακόμη μεγαλύτερη συνύφανση των ιδιωτών με το δημόσιο τομέα, τότε μην απορήσετε αν δείτε περισσότερους δήμους να εφαρμόζουν αντίστοιχα «προγράμματα». Αλλωστε, όπως είπε και ο δήμαρχος, «υπάρχουν μεγάλα περιθώρια συνύπαρξης». Πάντως, το βέβαιο είναι ότι από όλη αυτή τη «συνύπαρξη», ανοίγονται όντως απεριόριστες δυνατότητες, αλλά για την ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου...

«Διεκδικήσεις» και...

Δεν είναι μόνο ο Σάββας Ξηρός απ' τον οποίο η διοίκηση του Ευαγγελισμού διεκδικεί με αγωγή - για δεύτερη μάλιστα φορά - 30.000 ευρώ για την 40ήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο. Υπάρχουν και άλλες αποφάσεις της διοίκησης του Ευαγγελισμού - με τις οποίες διαφώνησε ο εκλεγμένος εκπρόσωπος των γιατρών - για να διεκδικήσουν δικαστικά τα νοσήλια από ασθενείς που δεν πλήρωσαν για τη νοσηλεία (επειδή λόγου χάρη ήταν μετανάστες και δεν είχαν ασφαλιστική κάλυψη). Μάλιστα, παλιότερα, η διοίκηση του Ευαγγελισμού είχε αποφασίσει να στραφεί - χωρίς να το πράξει τελικά - και κατά γιατρών για τα υλικά που χρησιμοποίησαν σε παρόμοιες περιπτώσεις νοσηλείας ασθενών.

Και δεν είναι μόνο ο Ευαγγελισμός που μετέρχεται αυτή την πρακτική της διεκδίκησης νοσηλίων από ασθενείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Παλιότερα, το ΚΑΤ ζήτησε με ένταλμα νοσήλια από συνταξιούχο του ΟΓΑ που είχε αποδημήσει εις τόπον χλοερόν.

Ολες αυτές οι «διεκδικήσεις» νοσηλίων αποτελούν τις παρενέργειες της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας και της λειτουργίας των νοσοκομείων ως επιχειρηματικές μονάδες, που θα πρέπει να έχουν έσοδα απ' τα ασφαλιστικά ταμεία είτε απ' τους ίδιους τους ασθενείς. Γι' αυτό και η χώρα μας έχει την πρωτοκαθεδρία στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας, που την τελευταία δεκαετία παραμένουν σταθερά πάνω από 45% επί των συνολικών δαπανών.

... η δωρεάν Υγεία

Τη διεκδίκηση των νοσηλίων για τον Σάββα Ξηρό απ' τη διοίκηση του «Ευαγγελισμού» κατάγγειλε με ανακοίνωσή της και η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών-Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ), ως επιπόλαιη, απολιτική και τελικά ανώφελη. «Αντιπαρατίθεται στη λογική της δωρεάν περίθαλψης στο ΕΣΥ», σημειώνει η ΕΙΝΑΠ για τη διεκδίκηση των νοσηλίων και υπογραμμίζει: «Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας πρέπει να παρέχει αξιόπιστες και ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας σε όλους δωρεάν. Το όλους δεν είναι σχήμα λόγου, και ο Σ. Ξηρός επιπλέον ήταν κρατούμενος. Αρα σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να πληρώσει νοσήλια».

Χωρίς να διαφωνούμε με όσα σημειώνει η ΕΙΝΑΠ, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι για να είναι πραγματικά δωρεάν η παροχή υπηρεσιών Υγείας θα πρέπει να απαλλαγεί απ' τη λογική της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής νοοτροπίας και το κόστος των υπηρεσιών να το αναλάβει ο κρατικός προϋπολογισμός μέσα από ένα καθολικό δημόσιο σύστημα Υγείας. Και γι' αυτά η ΕΙΝΑΠ - παρά τις διακηρύξεις της περί δωρεάν - δεν παίρνει θέση. `Η μάλλον λέει ότι πρέπει να πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία - κάτι που δεν είναι δωρεάν.