Μέσα στον κυκεώνα των τελευταίων δραματικών εξελίξεων στη Σερβία, οι περισσότεροι έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την «επιστροφή της δημοκρατίας», για τη «χάραξη της νέας πορείας μίας νέας Σερβίας», για την «επανένταξη του Βελιγραδίου στη θερμή αγκαλιά» της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Επίσης πολύ μελάνι χύθηκε για τις τάχα «καλύτερες μέρες» που θα δει η ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, με την «ηθική και υλική συμπαράσταση και στήριξη» των ιμπεριαλιστών που είναι οι μόνοι ένοχοι για τη σημερινή της κατάσταση.

Ομως, για τους προσεχτικούς παρατηρητές των εξελίξεων που διαδραματίζονται εδώ και χρόνια (στα Βαλκάνια και όχι μόνον), η βασανισμένη έννοια της αλήθειας (περισσότερο με την ετυμολογική σημασία της μη-λήθης) βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Και αυτό γιατί οι τρέχουσες εξελίξεις, που δεν είναι παρά συνέχεια του βρώμικου πολέμου που έχουν εξαπολύσει έμπρακτα τα τελευταία δύο χρόνια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, δεν πρόκειται -για να μην πούμε αποκλείεται...- να οδηγήσουν τη χώρα αυτή σε «καλύτερες μέρες». Εάν έρθουν αυτές οι ...«καλύτερες μέρες» θα είναι μόνον για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα πανίσχυρα οικονομικά συμφέροντα που κάνουν αφαίμαξη στους λαούς των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής, που τρίβουν τα χέρια τους για αυτή τη - μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα παροδική - άφεση του σερβικού λαού σε ένα είδος πολιτικού εφησυχασμού, που όλο αυτό το διάστημα δοκίμασε στη σάρκα του οικονομικά και εμπορικά εμπάργκο αλλά και τις... για «ανθρωπιστικούς λόγους» φονικές βόμβες του ΝΑΤΟ...

Με λίγα λόγια, από το Μάρτη έως τον Ιούνιο του 1999 είχαμε τις βόμβες, από το καλοκαίρι του '99 έως το παρόν φθινόπωρο είχαμε την πλήρη λειτουργία των μηχανών και στρατηγείων προπαγάνδας ΗΠΑ, ΕΕ και των φορέων του τρομοκρατικού «Συμφώνου Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη», με στόχο το πλάσιμο ενός ενιαίου μετώπου, πολιτικής πανσπερμίας 18 κομμάτων, με την επωνυμία «Σερβική Δημοκρατική Αντιπολίτευση», (ΣΔΑ) και την πετυχημένη, όπως αποδείχτηκε, δημιουργία ενός «ενωτικού» ηγέτη, που ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Βόγισλαβ Κοστούνιτσα. Ενός ανθρώπου, που επιλέχτηκε για τον «πρότερο έντιμο και σεμνό του βίο», που στα λόγια τουλάχιστον δε θα τσαλακώνει την εθνική υπερηφάνεια των Σέρβων, που θα εξακολουθήσει να αντιπαρατίθεται λεκτικά στις επεκτατικές και παρεμβατικές ενέργειες της Δύσης, αλλά που θα βάζει ταυτόχρονα απ' την μπροστινή πόρτα στους μηχανισμούς της εξουσίας ανθρώπους που αποδειγμένα και επί χρήμασι υπηρέτησαν και υπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας...

Ακριβώς, μέσα σ' αυτή την «επιμελή» και ελεγχόμενη ατμόσφαιρα γενικότερης σύγχυσης, που ορισμένοι έσπευσαν να της προσδώσουν το χαρακτήρα της «λαϊκής εξέγερσης», ξεχάστηκε αβλεπί το «παρελθόν» διαφόρων στελεχών... της λεγόμενης «Σερβικής Δημοκρατικής Αντιπολίτευσης». Οπως το οργανωτικό στέλεχος των εκστρατειών της ΣΔΑ, Τζόραν Τζίντζιτς, ο οποίος σήμερα λανσάρεται ως ο «μάνατζερ» της νίκης και πριν από ενάμιση χρόνο υποστήριζε δημοσίως τις ΝΑΤΟικές εισβολές. `Η άλλοι, όπως ο Βουκ Ντράσκοβιτς, που έγιναν πειραματόζωα και «κάηκαν» πολιτικά, μέχρι την τελική γένεση ενός πιο «ανθεκτικού πολιτικού υβριδίου», αφού πρότερα φίλησαν το αιματοβαμμένο χέρι της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, επιχειρούν τώρα να επιστρέψουν δριμύτεροι... Κρυφή προσδοκία τους; Ενα μερίδιο στην πίτα διαχειρισμού της πολιτικής, οικονομικής, στρατιωτικής χειραγώγησης της Σερβίας.... Δεν είναι όμως μόνον αυτοί.

Στο αμφιλεγόμενο πολιτικά σχήμα πανσπερμίας της ΔΣΑ, που συγκροτήθηκε με μοναδικό σκοπό την ανατροπή του Μιλόσεβιτς και πιάνει σήμερα ή αύριο τα ηνία διακυβέρνησης της Σερβίας, χωρούν αναμφίβολα πολλοί... Σύμμαχοι, προχτεσινοί αντίπαλοι (όπως ορισμένα στελέχη του Σερβικού Σοσιαλιστικού Κόμματος ή του Λαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μαυροβουνίου) και διάφοροι καλοθελητές θα συνεχίσουν να παραπλανούν τον πολύπαθο σερβικό λαό, χαϊδεύοντάς του τα αυτιά και τρέφοντας στην καρδιά του κάλπικες ελπίδες εις το όνομα ενός «λαμπρού μέλλοντος στο πλάι των ισχυρών»...

Ο μύθος του «καλύτερου μέλλοντος», του «ανεξάρτητου ηγέτη» και της «ειρήνης»...

«Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση και αρθούν οι κυρώσεις οι γερμανικές επιχειρήσεις θα είναι μεταξύ των πρώτων που θα επιστρέψουν στη Γιουγκοσλαβία... Ανω του 50% των τεχνικών υποδομών στη Γιουγκοσλαβία έχουν γερμανική προέλευση, ακόμη και εάν δεν έχουν εκσυγχρονιστεί για διάστημα μεγαλύτερο της δεκαετίας. Υπάρχει ως εκ τούτου, μεγάλο κενό, το οποίο πρέπει να καλυφθεί» Σ' αυτές τις εύγλωττες δηλώσεις, προέβη μόλις προχτές στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων ο Μίχαελ Χαρμς, ειδικός για θέματα Βαλκανίων του «Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών».

Ωρες πριν, στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ο Τζόζεφ Μπίντεν, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, προέβαινε σε μία ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα δήλωση για τον «νέο Πρόεδρο της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας Βόγισλαβ Κοστούνιτσα»: «Πρέπει να είμαστε προσεχτικοί. Είναι κρίσιμης σημασίας το γεγονός ο Βόγισλαβ Κοστούνιτσα να ιδωθεί σαν ανεξάρτητος από κάθε εξωτερικό παράγοντα και σαν προϊόν του κόσμου του σερβικού λαού».

Πρόκειται για αντιδράσεις ανθρώπων που δεν κατέλαβαν, για ευνόητους λόγους, την πρώτη θέση στους φακούς των διεθνών δικτύων ειδησεογραφίας, αλλά που ενδεικνύουν με σαφήνεια ορισμένες από τις προθέσεις ή σχέδια για το άμεσο μέλλον. Ο εκπρόσωπος των Γερμανών βιομηχάνων ήταν ένας από τους ελάχιστους της τάξης του που σκέφτηκε φωναχτά και καταγράφηκε από ειδησεογραφικό πρακτορείο. Ανάλογες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό των Γάλλων, Βρετανών, αλλά και Βαλκάνιων «επενδυτών» ή κυβερνητικών αξιωματούχων, που ούτως ή άλλως βλέπουν τη Σερβία ως το νέο πεδίο που θα μετατραπεί σε ένα ακόμη ξέφραγο αμπέλι ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος του εναπομείναντος εθνικού πλούτου...

Μια αναλόγως προσεχτικότερη ανάγνωση της δήλωσης του Αμερικανού γερουσιαστή Τζ. Μπίντεν θα ήταν τουλάχιστον περιττή. Ο άνθρωπος τα λέει όλα με λίγα λόγια και αντανακλά τις προθέσεις των περισσότερων Δυτικών ηγετών, που πυρετωδώς και επιμελώς προβαίνουν σε προσεχτικές ενέργειες υποστήριξης της «νέας ηγεσίας», της «νέας Σερβίας»...

Το πρότερο «πείραμα» του ιμπεριαλισμού στο Μαυροβούνιο και η απόλυτα ελεγχόμενη από τη Δύση ηγεσία του, (Πρόεδρος Μίλο Τζουκάνοβιτς), έχει να δείξει ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά στοιχεία αυτής της αντιπαλότητας μεταξύ των ισχυρών. Και αυτό, όχι μόνον, εξαιτίας τής, επί παραδείγματι, καθιέρωσης του γερμανικού μάρκου ως επίσημου νομίσματος στην Ποντγκόριτσα, αλλά και εξαιτίας της εκεί φανερής πια διείσδυσης μηχανισμών του γνωστής φήμης κερδοσκόπου, Τζορτζ Σόρος... Ανάλογες εξελίξεις θα πρέπει να αναμένονται και για τη Σερβία... Αυτοί που σήμερα της τάζουν αργύρια και δίνουν υποσχέσεις για «ομαλή επανένταξη στη διεθνή κοινότητα», έχουν ήδη στήσει από καιρό τους μηχανισμούς πολιτικής και οικονομικής άλωσης...

Η πλειάδα φορέων και κεφαλαίων που συγκροτούν το τρομοκρατικό «Σύμφωνο Σταθερότητας» στα Βαλκάνια είναι έτοιμη από καιρό να υλοποιήσει τα σχέδια για πολιτικο-οικονομική-στρατιωτική «ομογενοποίηση» των Βαλκανίων... Αλλο, τώρα, εάν αυτά, θα ανατραπούν, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα από τον ίδιο το λαό που προχτές πανηγύριζε στους δρόμους του Βελιγραδίου για την «απελευθέρωση» και την «έλευση της δημοκρατίας» της χώρας...

«Κάθε Εθνος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέγει το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό σύστημά του, χωρίς επεμβάσεις οιασδήποτε μορφής από άλλο Εθνος».

Απόφαση 2625 (ΧΧV) της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, 24 Οκτώβρη 1970

Ο περυσινός πόλεμος των 78 ημερών εναντίον της Γιουγκοσλαβίας είναι σαφές, από τα πράγματα, ότι δεν τελείωσε ποτέ για τη Δύση: Από το πεδίο των αεροπορικών επιχειρήσεων, μεταφέρθηκε σε λιγότερο στρατιωτικά αποτελεσματικά, αλλά απείρως περισσότερο πολιτικά σημαντικά πεδία - το ψυχολογικό, το κοινωνικό και το πολιτικό. Οι δηλώσεις, οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, καθώς και η τακτική του καρότου και του μαστιγίου, δε σταμάτησαν ποτέ να χρησιμοποιούνται: Στην πραγματικότητα, προδιέγραψαν τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία, καθώς η πλευρά της αντιπολίτευσης είχε πίσω της ένα μηχανισμό προπαγάνδας και υποστήριξης, άφθαστο σε τεχνικά και οικονομικά μέσα, ενώ, από την άλλη πλευρά, φαίνεται πως υπήρξε μεν ο έγκαιρος εντοπισμός της απειλής, αλλά όχι και οι κινήσεις που θα την απέτρεπαν...

Είναι γνωστό ότι οι μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν, ενόψει των εκλογών, στήσει «κέντρα» στο Σέγκεντ στην Ουγγαρία, στην Τιμισοάρα στη Ρουμανία, στη Σόφια στη Βουλγαρία, στα Σκόπια στην ΠΓΔΜ, στα Τίρανα στην Αλβανία. Δεν ήταν φυσικά κοσμικά κέντρα, για να πηγαίνουν οι Αμερικάνοι που ζουν σ' αυτές τις χώρες να χορεύουν, έτσι; Η αποστολή τους ήταν σαφής και συγκεκριμένη. Στηρίξτε την αντιπολίτευση, ρίξτε τη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση.

Το πιο «εντυπωσιακό» από αυτά τα κέντρα είναι αυτό που εποπτεύει όλα τα άλλα. Στήθηκε στις 15 Αυγούστου, στη Βουδαπέστη στην Ουγγαρία. Στη διάθεσή του τέθηκαν 30 ειδικοί στην κατασκοπία, στην προπαγάνδα, στη συλλογή πληροφοριών για λογαριασμό του στρατού. Τη διεύθυνσή του ανέλαβε ο έμπειρος στα Βαλκάνια (πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Κροατία) Ουίλιαμ Μοντγκόμερι.

Τον Αύγουστο εφέτος ο διευθυντής της CIA Τζορτζ Τένετ επισκέφθηκε Βουλγαρία, Ρουμανία και άλλες βαλκανικές χώρες, ακριβώς για να «επιβλέψει» τη λειτουργία των «κέντρων» αυτών.

Η κυβέρνηση της ΟΔΓ κατήγγειλε, με διάβημά της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 18 Σεπτεμβρίου, αυτές τις κινήσεις, χαρακτηρίζοντάς τες παραβίαση των Συνθηκών της Βιέννης για τις Διπλωματικές και Διακρατικές Σχέσεις, του Διεθνούς Δικαίου και ως παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας. Απάντηση δεν υπήρξε.

Κυβερνητικά στελέχη χωρών - μελών του ΝΑΤΟ δήλωναν ακούραστα σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ότι σε περίπτωση που δε νικούσε η αντιπολίτευση, δεν επρόκειτο να εφαρμοστεί η απόφαση 1244 του ΣΑ του ΟΗΕ για το Κοσσυφοπέδιο. Το αποφάσισε ο ΟΗΕ; Θα το ξε-αποφασίσουμε εμείς.

Την ημέρα των εκλογών, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ρίτσαρντ Μπούτσερ, δήλωσε ότι αν ο Μιλόσεβιτς παραμείνει στην εξουσία, οι κυρώσεις θα παραμείνουν, αλλά αν νικήσει η αντιπολίτευση, θα αρθούν.

Λίγο νωρίτερα, την 18η Σεπτεμβρίου, στις επιδείξεις ...δημοκρατικής ευαισθησίας είχε προηγηθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, που έστειλε «μήνυμα στο σερβικό λαό» ότι υποστήριζε την αντιπολίτευση και υποσχόταν άρση των κυρώσεων - κάτι που εξακολουθεί να κάνει.

Η κυβέρνηση της ΟΔΓ επέδωσε νότα διαμαρτυρίας σε πρεσβευτή της ΕΕ στη χώρα και στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις Βρυξέλλες, στις 22 Σεπτεμβρίου. Ουδείς απάντησε.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, καθώς και πολλές μη-κυβερνητικές οργανώσεις, όπως το Ιδρυμα Σόρος, χρηματοδότησαν ανοιχτά την αντιπολίτευση. Στην «Washington Post» (φύλλο της 22ης Σεπτέμβρη) αναφερόταν ότι πριν τις εκλογές είχε καταβληθεί το ποσόν των 77,2 εκατ. δολαρίων, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από το Κογκρέσο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλες πηγές.

Μία ημέρα μετά τις εκλογές, την 25η Σεπτέμβρη, στο αμερικανικό Κογκρέσο πέρναγε ο «Νόμος για τον Εκδημοκρατισμό της Σερβίας» (!!!) που ενέκρινε βοήθεια 105 εκατ. δολαρίων ακόμη για τις ανάγκες της αντιπολίτευσης, ώστε να ανατραπεί η κυβέρνηση της ΟΔΓ, και παράλληλα υπονοούσε «επιδότηση» των τάσεων απόσχισης στη Βοϊβοδίνα, όπου υπάρχει μια μεγάλη ουγγρική μειονότητα - μαζί με κάπου 25 άλλες. Ουδείς ενοχλήθηκε.

Μία εβδομάδα πριν τις εκλογές, στέλεχος της Βασιλικής Πρεσβείας της Νορβηγίας έδωσε ανοιχτά χρήματα σε φοιτητές και νέους σε πολλές πόλεις της Σερβίας, κάνοντας προπαγάνδα για την αντιπολίτευση. Το γεγονός καταγράφτηκε και από «ανεξάρτητα» μέσα ενημέρωσης. Η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση τού έκανε σαφές ότι η διπλωματική του ιδιότητα δε συμβάδιζε με αυτήν την κίνηση και τον προειδοποίησε σχετικά επίσημα (30 Αυγούστου, 22 Σεπτεμβρίου). Ο ...μεγαλόψυχος Νορβηγός προτίμησε να αγνοήσει την επισήμανση.

Ολως τυχαίως, το μήνα των εκλογών στην ΟΔΓ μαζεύτηκε στην περιοχή γύρω από τη Γιουγκοσλαβία η αφρόκρεμα των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ. Για ασκήσεις. Τι «Συνεργατικό Κλειδί 2000», τι «Ακουανοτ 2000», στη Ρουμανία, τι κοινές ασκήσεις του 6ου Στόλου με το ναυτικό της Κροατίας, τι αεροναυτικές ασκήσεις στο Αιγαίο, στην Αδριατική και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Παράλληλα με αυτές τις ασκήσεις, στρατιωτικοί και πολιτικοί αξιωματούχοι, κυρίως στις ΗΠΑ, επέσειαν το ενδεχόμενο μιας νέας στρατιωτικής επέμβασης, «αν κερδίσει ο Μιλόσεβιτς», κατά της Γιουγκοσλαβίας. Ολα αυτά για να πειστεί ο γιουγκοσλαβικός λαός να ψηφίσει υπέρ της ...δημοκρατίας.

Η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση είχε προβεί σε επανειλημμένες διαμαρτυρίες στα fora των Ηνωμένων Εθνών, καταγγέλλοντας -μεταξύ άλλων - παραβιάσεις της Καταστατικής Χάρτας του ΟΗΕ, της απόφασης 54/168 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, της Διακήρυξης των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου Για τις Φιλικές Σχέσεις και τη Συνεργασία μεταξύ Εθνών, και πάει λέγοντας. Ζητήθηκε από τον πρεσβευτή της ΟΔΓ στον ΟΗΕ να συνεδριάσει σχετικά το Συμβούλιο Ασφαλείας. Πολύ ...ευγενικά, το ΣΑ του ΟΗΕ αγνόησε κάθε σχετικό έγγραφο...