Νέες, αξιόλογες δυνάμεις "εισέρχονται" τα τελευταία χρόνια στη μετάφραση ξένης δραματουργίας, και μάλιστα μεγάλων ποιητών του παγκόσμιου θεάτρου. Δυνάμεις που σέβονται τα δημιουργήματα, διακρίνονται για άριστη χρήση της γλώσσας μας, μέτρο στον γλωσσικό "εκσυγχρονισμό" του έργου ώστε να μην ακούγεται μακρινό στο σύγχρονο θεατή του και ποιητικό αισθητήριο.

Σ' αυτές τις δυνάμεις ανήκει και ο Διονύσης Καψάλης,άξιος ποιητής ο ίδιος, που μετέφρασε το σαιξπηρικό "Ρωμαίος και Ιουλιέτα".Η μετάφρασή του (για την περσινή παράσταση του έργου στο θέατρο "Κάππα"), κυκλοφόρησε φέτος από τη σειρά "Ναυτίλος - Αναγνώσματα" των εκδόσεων Πατάκη,με δική του εισαγωγή. Εισαγωγή που καθρεφτίζει τους "δεσμούς" του με την ποίηση του Σαίξπηρ, αλλά και τη δική του, αισθαντική ποιητική ιδιότητα. Η μετάφρασή του σε γλώσσα ζωντανή, άμεσα κατανοητή από το θεατή, έχει ένα επιπλέονπροτέρημα. Δεν υποστέλλει την ποιητική γραφή του Σαίξπηρ, αφού δεν πεζολογεί. Αντίθετα διατηρεί την ποιητική ρίμα του πρωτοτύπου, αποδίδοντας με ευγλωττία και ευλυγισία τη μουσικότητα και τους δραματουργικούς χυμούς του.

Το προσόν αυτό της μετάφρασης οφείλεται όχι μόνο στην καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας της ελισαβετιανής εποχής και στη δραματουργική διάσταση της γλώσσας του έργου από τον μεταφραστή, αλλά και στην ενασχόληση του Δ. Καψάλη με την ποίηση και την επιτυχή "άσκησή" του - σε καιρούς που οι περισσότεροι ποιητές την αποφεύγουν λόγω των πολλών δυσκολιών του - με τον έμμετρο ομοιοκατάληκτο στίχο.

Χαρακτηριστική της υψηλής ποιότητας "άσκησης" του Δ. Καψάλη με τον έμμετρο, ομοιοκατάληκτο στίχο (στη συγκεκριμένη περίπτωση δεκατρισύλλαβος, ζευγαρωτός και πλεκτός, σε τρίστιχες και τετράστιχες στροφές), γεμάτης αισθαντικότητα, γλωσσικό και νοηματικό πλούτο, είναι η ένατη ποιητική συλλογή του "Μέρες αργίας",που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Αγρα".

"Ξημερώνει/ Σαββάτο σήμερα/ στο χωριό των παιδικών μου αστεριών/ αυτή τη μέρα τη θυμάμαι καθαρά/ όνειρα πεντακάθαρα/ ολόλευκα κρεμασμένα στην αυλή του σπιτιού μου/ πάνω από τις ανθισμένες βιλέτες της Ανοιξης/ ή τα χιονισμένα σχέδια της μητέρας στον κήπο της/ πάνω από τα μελαγχολικά εργαλεία του πατέρα/ και τα ευλογημένα παιχνίδια των αδελφών μου/ Με κλειστά τα μάτια ξαναβλέπω την πλύση της μάνας/ που καμάρωνε στον ήλιο του καθαρού/ αλλά και στο σκοτάδι/ σημάδι ήταν της επιστροφής/ από το νυχτέρι της γειτονιάς (... ) ".

Λυρικά μελαγχολική "σκιρτά", αναπλάθοντας αναμνήσεις των χρόνων της αθωότητας για να "θεραπεύουν" το αγωνιώδες σήμερα, όνειρα του παρελθόντος για να "παρηγορούν" το παρόν και δεν απελπίζουν το μέλλον, πίκρες αθέλητες και χαρές φευγαλέες, "κομμάτια και θρύψαλα" συναισθημάτων, ιριδισμούς θλίψεων και επιθυμιών και σιωπηλές, αυτοθεραπευόμενες "πληγές" βιωμάτων, η ποίησή της. Ποίηση, πολλά υποσχόμενη με τη συλλογή "Στην αγορά του χρόνου ανειδίκευτη".

Αναφερόμαστε στη συντάκτρια του Πολιτιστικού Τμήματος του "Ριζοσπάστη", Σοφία Αδαμίδου και στη δεύτερη ποιητική συλλογή της. Και λέμε τη χαρά μας, που, μετά την καθημερινή δημοσιογραφική δουλιά της η συνάδελφός μας, έχει έγνοια και "καθαρτήρια" ανάγκη της την ποίηση. Που στην "καρδιά" της "έχει θάλασσα" κι "ανάβει φωτιές για να εκδικηθεί τη σιωπή". Που συμπλέκεται "με το μονόλογο της μοναξιάς" και διψά για "χαμόγελα χελιδονιού". Που πεινά για τον "επιούσιο άρτο", τον πάμπλουτο, καθαρμένο από την πεζότητα της ημέρας ποιητικά νυχτερινό λόγο της ψυχής. Και "με ανοιχτά τα μάτια/ ανυποψίαστη", ξαναδείχνει "τ' αστέρια" και λαχταρά "τι έγινε η πλύση της παιδικής μου αυλής; ".

Ευχόμαστε στη Σ. Αδαμίδου και πολλά άλλα τόσο ποιοτικά ποιητικά "πετάγματα" στο μέλλον. Θα είναι και για μας "πετάγματα".

Η συλλογή, με εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον ζωγράφο Μπάμπη Αγγέλου,κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Εψιλον" (Υδρας 10, 15232, Χαλάνδρι).

Α.

• Απόψε (8.30μμ) στο βιβλιοπωλείο του Μάριου Βαρέττα (Ζωσιμάδων 14 και Καλλιδρομίου 68), ο ποιητής Γιώργος Δρανδάκης θα παρουσιάσει το βιβλίο του "Ελοϊς" και θα συζητήσει με το κοινό. Την Παρασκευή, στον ίδιο χώρο ο συγγραφέας Κώστας Ρωμοσιός θα παρουσιάσει το μυθιστόρημά του "Μεσσιανική αυτοκρατορία".