Ο «Ρ» δημοσιεύει τις ομιλίες όλων των εκπροσώπων που συμμετείχαν στη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που έγινε στην Αθήνα στο Ζάππειο Μέγαρο από 23 έως 25 του Ιούνη με θέμα: «Εμπειρίες από τους αγώνες, τις συνεργασίες και τις συμμαχίες των κομμουνιστών». Στη συνάντηση συμμετείχαν 64 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα από 53 χώρες και αναπτύχθηκε ένας πλούσιος προβληματισμός στην κατεύθυνση της κοινής δράσης και της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Ελληνες συντρόφους εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νορβηγίας. Ταυτόχρονα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους εκπροσώπους από όλες τις συμμετέχουσες χώρες σε αυτό συνέδριό μας εδώ στην Αθήνα.

Κατά τη διάρκεια του περσινού συνεδρίου αντιμετωπίζαμε το θέμα των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία. Τώρα, γνωρίζουμε καλύτερα από την εποχή εκείνη, ότι αυτό αποτελούσε μέρος μιας πιο επιθετικής στρατηγικής από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και από όσους εξαρτώνται από αυτές στις εθνικές και υπερεθνικές κυβερνήσεις. Γνωρίζουμε σίγουρα ότι αυτό αποτελούσε μέρος της κοινής προσπάθειας για το δικό τους τρόπο παγκοσμιοποίησης, δηλαδή, για την επιστροφή σε παρωχημένο ιμπεριαλισμό.

Μια φωτογραφική έκθεση που έδειχνε τα εγκλήματα αυτού του πολέμου εκτός επικράτειας στο ΝΑΤΟ, παρουσιάστηκε στο Οσλο πριν από δέκα μέρες. Αυτή η φωτογραφική έκθεση ξεκίνησε από μια αρμενική εκκλησία στη Νέα Υόρκη και ήδη έχει πάει στην Κίνα, στην Ιαπωνία και σε 16 άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δίνει πιο συγκεκριμένες απόψεις από τα μέσα για τα εγκλήματα που έλαβαν χώρα στο Βελιγράδι και σε άλλες γιουγκοσλαβικές περιοχές με μεγάλο πληθυσμό από τις 24 Μαρτίου μέχρι τις αρχές του Ιουνίου του 1999.

Οργανώθηκαν και υποστηρίχτηκαν από τους ανθρώπους που έπαιξαν πρωτοποριακό ρόλο στο αντιπολεμικό κίνημα της Νορβηγίας κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου στη Βαλκάνια το '99 και θεωρούμε ότι αυτού του είδους η πολιτική δουλιά είναι πάρα πολύ σημαντική.

Συνήθως οι κεντρώες κυβερνήσεις, οι σοσιαλδημοκράτες μιλάνε με μεγάλα λόγια για ειρηνικές λύσεις σε διάφορα σημεία του κόσμου. Για παράδειγμα, στη Μέση Ανατολή. Και εμείς έχουμε αποκαλύψει αυτές τις μεγάλες κουβέντες και στα νορβηγικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Συνεπώς, εμείς οι Νορβηγοί κομμουνιστές και ακτιβιστές και τα φιλειρηνικά μας κινήματα ντρεπόμαστε για την άποψη και τη στάση της νορβηγικής κυβέρνησης και την πλειοψηφία των υποστηρικτών της, στο κοινοβούλιό μας, κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας. Η επονείδιστη συμμετοχή της Νορβηγίας σε αυτό τον πόλεμο δεν αποτέλεσε μόνο μια ιστορική ρήξη με τις παλιές, καλές και ειρηνικές παραδόσεις της χώρας μας που μάλλον καταπιέζονταν αυτά τα τελευταία πεντακόσια χρόνια από τους Δανούς και Σουηδούς και την ταξική καταπίεση.

Ομως πέρσι, η πλειοψηφία του κόσμου πίστεψε στις «απόλυτες αλήθειες» των μεγάλων μέσων μαζικών ενημέρωσης που άμεσα ή έμμεσα ελέγχονται από τα συμφέροντα των καπιταλιστικών δυνάμεων. Ετσι, λοιπόν, βλέπουμε και πόσο σχετίζονται και τα σχόλια που έκαναν οι σύντροφοι στην Αθήνα πέρσι, όπως επίσης με την έκκληση των κυβερνήσεων της δικής σας κυβέρνησης και των άλλων κυβερνήσεων τουλάχιστον να συμμετάσχουν με κάποιο τρόπο στην ειρηνική ανοικοδόμηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

Εμείς είμαστε υπερήφανοι, γιατί διατηρήσαμε σταθερές ταξικές θέσεις στο Κόμμα μας, όχι μόνο στα εθνικά θέματα, αλλά και στα διεθνή θέματα, αλλά και στα τοπικά μας θέματα. Ο αγώνας για τα συμφέροντα αυτά, υποστηρίχτηκε από μεγάλους Νορβηγούς διανοούμενους. Ο γνωστός Νορβηγός Νόργκαλ Γκριγκ, επίσης μεγάλωσε στην ιδιαίτερη πατρίδα μου το Βέργκεν στη Δυτική Ακτή της Νορβηγίας και ήδη από τους πρώτους στίχους του ποιήματός του, προς τους νέους το 1936 λέει, υποστηρίζοντας τα αντιφασιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, ήδη, την εποχή εκείνη.

Ετσι λοιπόν, εμείς οι Νορβηγοί κομμουνιστές πάντα τονίζαμε τις συμμαχίες με τις δημοκρατικές δυνάμεις, εκτός των παραδοσιακών εργατικών κινημάτων. `Η μάλλον των κινημάτων της εργατικής τάξης. Ετσι, ήμασταν σαφώς αντιφασίστες στον πόλεμο της ανεξαρτησίας το '40 - '45. Και επίσης σε αυτές τις ευρείες συμμαχίες όλων των Κομμάτων, συμμετείχαμε κατά της ένταξης της Νορβηγίας στην ΕΟΚ το 1972. Η ΕΟΚ που έγινε Ευρωπαϊκή Ενωση το 1994.

Πάντα αγωνιστήκαμε για την ανεξαρτησία της Νορβηγίας, σε συνδυασμό με τους δημοκρατικούς στόχους. Στο Κόμμα μας ωστόσο από την αρχή μπορέσαμε να διαδραματίσουμε έναν πραγματικό σημαντικό ρόλο. Στόχος ήταν να ενεργοποιήσουμε τη δουλιά μέσα στα συνδικάτα, ενώ παράλληλα οι σοσιαλδημοκρατικές αριστερές δυνάμεις, ήταν επίσης αντίθετες στις ιδέες των ελευθεριών για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις..

Πριν από τις δύο εκλογικές εκστρατείες, πριν από τα δημοψηφίσματα «ναι» ή «όχι» στην ΕΟΚ το 1972 και μετά για την Ευρωπαϊκή Ενωση το 1994 και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ είχε μεγάλη σημασία να παρουσιάσουμε επιχειρήματα αντιμονοπωλιακών και σοσιαλιστικών απόψεων. Για παράδειγμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ που την ίδια εποχή ήταν αντικείμενο συζήτησης σε όλη την Ευρώπη.

Η πλειοψηφία ψήφισε «όχι» στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το 1994 με σημαντικό περιθώριο. Με σημαντική διαφορά. Οπως γνωρίζετε όμως η Σουηδία και η Φιλανδία την ίδια εποχή, αναγκάζονται να ακολουθήσουν την ίδια διαδικασία. Κατά την άποψή μας αυτές οι σημαντικές νίκες, εξακολουθούν να είναι εξαιρετικό παράδειγμα των πιο επιτυχημένων αντιμονοπωλιακών αγώνων, στην κοινή μας διεθνή ιστορία.

Αυτό έγινε δυνατό, ακριβώς γιατί οι κομμουνιστές και οι αριστεροί υποκίνησαν τους Νορβηγούς εργάτες και υπήρχε ενότητα και με το αγροτικό Κόμμα και με τους αριστερούς σοσιαλιστές, εντός και εκτός εργατικού κόμματος και οι κομμουνιστές έπαιξαν ισχυρό ρόλο και σε αυτές τις δύο εκστρατείες.

Σήμερα αντιμετωπίζουμε τις τάσεις να γλιστρούν κρυφά στη Νορβηγία από την πίσω πόρτα της Ευρωπαϊκής Ενωσης βάσει του γεγονότος ότι η Νορβηγία είναι ήδη μέλος του λεγόμενου ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου από το 1993. Αυτό γίνεται με αντισυνταγματικό τρόπο από τους δεξιούς σοσιαλδημοκράτες και τις άλλες δεξιές δυνάμεις. Λυπάμαι που έχω να σας πω μάλλον, που βλέπουμε ότι θα ακολουθήσουμε τις ίδιες τακτικές και στο εγγύς μέλλον. Γιατί κατά βάση υπάρχει ένας σύνδεσμος μεταξύ των γενικών τάσεων του καπιταλισμού σε παγκόσμια κλίμακα.

Ο νεοφιλελεύθερος ή ο φονταμενταλιστικός τρόπος της αγοράς, όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις έχει υποστηρικτές και στη Νορβηγία, όπως στην Αυστρία και στις άλλες χώρες, ιδίως μέσω του λεγόμενου «προοδευτικού» κόμματος. Υπάρχει ένα μείγμα ημιρατσισμού και φιλελεύθερων συνθημάτων και αυτό παρασύρει πολλούς εργάτες που πιστεύουν, ότι οι δεξιές δυνάμεις μπορούν να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους.

Σε εποχές πολέμου και επιθετικού ρατσισμού είναι χρήσιμο να βρίσκεσαι μέσα στη μαρξιστική λενινιστική παράδοση. Γνωρίζουμε από τα κλασικά έργα του Μαρξ ότι η υπεραξία δεν παράγεται από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, από τους εμπόρους, από τους κερδοσκόπους, ή από τους εφοπλιστές, αλλά από τους εργαζόμενους, από τον εργαζόμενο άνδρα, την εργαζόμενη γυναίκα.

Μέσω της εργατικής δύναμης παράγεται η νέα αξία. Αυτή η υπεραξία όμως δεν ανήκει στον εργάτη, ανήκει στον ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής, τον καπιταλιστή. Πρέπει αυτή την απλή αλήθεια να τη λέμε στην προπαγάνδα μας.

Ενας άλλος κλασικός του Μαρξισμού ο Λένιν μίλησε για τον καπιταλισμό, τα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους το 1916. Υπάρχει αυτή η τάση της έντασης του ανταγωνισμού μεταξύ των καπιταλιστών, για την υπεραξία στον κόσμο. Υπάρχει αυτός ο κίνδυνος από τα δεξιά. Οι κομμουνιστές δε νιώθουν μόνο, πράττουν κιόλας. Πράττουν σύμφωνα με τον τρόπο που κατανοούν τα πράγματα.

Στο βασικό πρόγραμμα του '95, τονίσαμε ότι η αντιμονοπωλιακή μας στρατηγική θα έπρεπε να ενισχυθεί, να εμβαθυνθεί και να γίνει πιο συγκεκριμένη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει, εάν ταυτόχρονα δεν ανοικοδομήσουμε και δεν ενισχύσουμε το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα και αυτό είναι το πρώτιστο καθήκον.

Υπό τις συνθήκες αναβίωσης του αντικομμουνισμού σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και με τη συνεχιζόμενη τάση να μας αγνοούν στην πολιτική ζωή, δεύτερο καθήκον είναι να εκδίδουμε την εφημερίδα μας «Φρίχετεν» που σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Είναι εβδομαδιαία εφημερίδα, η οποία ιδρύθηκε το 1941 στην παρανομία.

Πέρσι οι αναγνώστες μας μπόρεσαν να συμμετέχουν όχι μόνο σε μία εναλλακτική πληροφόρηση για τον πόλεμο στα Βαλκάνια, αλλά προσπαθήσαμε να οργανώσουμε και να υποκινήσουμε ένα νέο δρόμο για τη Νορβηγία.

Εχουμε πολύ μικρές δυνάμεις, οι οποίες όμως εστίασαν την προσοχή τους στην ανάπτυξη του αγώνα κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Νορβηγία, του αγώνα για τα δικαιώματα της γυναίκας, όπως επίσης και της πάλης της νεολαίας μας.

Πέρσι επικεντρωθήκαμε σε εκστρατείες για το κόστος της στέγης, για καλύτερο σύστημα φορολόγησης και δικαιότερο και προσπαθήσαμε να υποστηρίξουμε τους εργαζόμενους, όχι μόνο μέσω των συνδικάτων, αλλά και έμμεσα με την αντιμονοπωλιακή επιχειρηματολογία μας, για τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των πολυμερών συμφωνιών επενδύσεων και των πολυμερών συμφωνιών επενδύσεων και του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου, προκειμένου να τεθούν κάποια όρια στην πλεονεξία των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής.

Η τελευταία συμφωνία για τους μισθούς αποτέλεσε ήττα για τη Δεξιά, για τους δεξιούς σοσιαλδημοκράτες. Με την πλειοψηφία της αρνητικής ψήφου, τον Απρίλιο του 2000, όμως δέχτηκαν πλήγματα τα συνδικάτα της Νορβηγίας. Επίσης, σημαντική είναι η εκστρατεία μας στον Τύπο.

Σύντροφοι, πρέπει να αναπτύξουμε τις αντιιμπεριαλιστικές και αντιμονοπωλιακές δυνάμεις. Επίσης, η ενότητα των κομμουνιστών σε όλο τον κόσμο είναι μία επιταγή. Και γνωρίζω σίγουρα, ότι ο δρόμος μας είναι σωστός και δίκαιος. Ετσι, μπορούμε να συναντήσουμε τους ανθρώπους που καθημερινά πλήττονται από το σύστημα.

Εχουμε μία μακρά παράδοση και πρέπει να έχουμε συνείδηση των λαθών που έγιναν στις δικές μας γραμμές. Από την άλλη πλευρά πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και για τις νίκες μας. Για παράδειγμα η νίκη του Νορβηγικού και Σουηδικού λαού, της εργατικής τάξης κατάφερε να σταματήσει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Νορβηγία το 1905. Αυτό τονίστηκε και από το Λένιν ως παράδειγμα των προοδευτικών δημοκρατικών λύσεων του εθνικού ζητήματος της εποχής εκείνης.

Αγαπητοί σύντροφοι, ελπίζω η παρουσία μας εδώ αυτές τις τρεις ημέρες να μας δώσει νέα ενέργεια, για την ανοικοδόμηση του Κόμματός μας στη Νορβηγία. Ευχαριστώ