«Δικαιωμένοι» δηλώνουν όλοι όσοι και στη χώρα μας ήθελαν πάντα και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να «πέσει» ο Μιλόσεβιτς. Οι περισσότεροι από δαύτους δεν τον «χώνευαν», επειδή από ένα χρονικό σημείο και πέρα δεν τα 'βρισκε με τον Κλίντον και τον Μπλερ και έτσι καθυστερούσε η ολοκληρωτική επικράτηση της «νέας τάξης» στα Βαλκάνια. Αν, όμως, κάποιοι από τους «δικαιωμένους» πιστεύουν πραγματικά ότι με την «πτώση» του Μιλόσεβιτς θα προκόψει η Γιουγκοσλαβία και θα ωφεληθούν οι λαοί των Βαλκανίων - όπως μερικοί πίστευαν ότι με την «πτώση» του σοσιαλισμού θα πρόκοβαν οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες, θα ωφελούνταν οι λαοί της πρώην ΕΣΣΔ και της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, αλλά διαψεύστηκαν οικτρά - δεν έχουν παρά να κοιτάξουν το «δρακουλίστικο χαμόγελο» στο απεχθές μούτρο της Ολμπράιτ, για να καταλάβουν το λάθος τους...

Εντάξει, ο Κλίντον «δικαιούται» να κορδώνεται, αφού είναι αυτός που με την επιμονή του κατάφερε να ξεμπερδέψει τελικά η Δύση με τον Μιλόσεβιτς (Βεβαίως χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει τον πανίσχυρο στρατό του ΝΑΤΟ, που βομβάρδιζε επί 78 μέρες τη Γιουγκοσλαβία ισοπεδώνοντάς την, να οργανώσει ένα απάνθρωπο εμπάργκο κατά του σέρβικου λαού και να κινητοποιήσει τις κάθε λογής υπηρεσίες και όλα τα «ζαγάρια» που διαθέτει ο ιμπεριαλισμός - μερικά από δαύτα εμφανίζονταν σαν φίλοι του γιουγκοσλαβικού λαού και συνομιλητές του Μιλόσεβιτς - για να το πετύχει). Εκείνη, όμως, η «σουσουράδα», ο Μπλερ, γιατί κορδώνεται με χάρη και μας θυμίζει τα «κουτσαβάκια», που, όταν ο «δικός» τους έχει «καθαρίσει» με τον αντίπαλο, «τσαμπουκαλεύονται» εκ του ασφαλούς, παραμένοντας πάντα έτοιμα να «γυρίσουν τα νώτα»;

Προς Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς

Μη σου περάσει από το μυαλό να έρθεις για να ζητήσεις βοήθεια από την ελληνική κυβέρνηση, γιατί, χωρίς καν ν' αντιληφθείς τι γίνεται, θα βρεθείς αμέσως με χαλκάδες στα χέρια και τσιρότο στα μάτια και, στη συνέχεια, θα κλειστείς, ως μελλοθάνατος, σε κάποια φυλακή υψίστης ασφαλείας των ΗΠΑ. «Ούτε ψύλλος στο κόρφο σου», δηλαδή κι όχι τίποτα άλλο, αλλά, πιθανά, θα εξαναγκάσεις τον Σημίτη ν' αποπέμψει τον Γιωργάκη από το υπουργείο Εξωτερικών κι άντε μετά να βρει σε ποιο άλλο υπουργείο θα τον τοποθετήσει, για να αξιοποιήσει η κυβέρνηση τις άριστες σχέσεις του με την Ολμπράιτ...

«Η κυβέρνηση δε βρέθηκε στο ύψος των περιστάσεων... Τα ωραία λόγια και οι σπασμωδικές και οι εκ των υστέρων αντιδράσεις δεν αρκούν, βοά η ανεπάρκεια των κρατικών ελέγχων για την ασφάλεια της ακτοπλοΐας, όπως βοούν και οι αμαρτωλές σχέσεις κράτους, κυβέρνησης και κυβερνητικών στελεχών με τους οικονομικά ισχυρούς...». Ποιοι τα λένε αυτά; Η Πρωτοβουλία Πολιτών της Ανανεωτικής και Δημοκρατικής Αριστεράς και της Οικολογίας, μία εκ των κινήσεων που κινείται στις παρυφές του ΠΑΣΟΚ κι έχουν ενταχθεί στη λεγόμενη «Κεντροαριστερά». Μέλη της είναι ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, κ. Ευθυμιόπουλος, ο γγ του υπουργείου Ανάπτυξης, κ. Καλογήρου, κ.ά.

Πάντως, αν σας δόθηκε εντύπωση πως κάνουν κριτική στην αντιλαϊκή κατεύθυνση και το φιλομονοπωλιακό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής και ζητούν την ουσιαστική αλλαγή πορείας, πέσατε έξω. Την επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ ζητούν, υπογραμμίζοντας, μάλιστα, στην ανακοίνωσή τους και τα εξής: «Μια επανίδρυση, που αποτελεί αναγκαίο όρο για την επιτυχία της κυβέρνησης και της πολιτικής Σημίτη». Για το... περιτύλιγμα των αντιλαϊκών μέτρων μιλάνε οι άνθρωποι και, βέβαια, προβάλλουν τον εαυτό τους ως το πλέον κατάλληλο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ισχυρίζονται πως μπορούν να μας διαμορφώνουν όπως θέλουν, αφού, ό,τι ξέρουμε, απ' αυτούς προέρχεται...

Βέβαια, εδώ σε εμάς, που ζούμε στη Βαλκανική Χερσόνησο, οι κραυγές περί «αποκατάστασης της δημοκρατίας» και τα «ψυχροπολεμικά» περί ελευθερίας και «σταλινικών καθεστώτων», που μεταδίδουν τα βρετανικά και αμερικανικά ΜΜΕ, ακούγονται αστεία...

Γιατί, βέβαια, τι σόι ελευθερία είναι αυτή, που κερδίζεται με τα δολάρια του αμερικανικού Κογκρέσου και τι είδους ...πολιτικές εξελίξεις είναι αυτές, που έπονται βομβαρδισμών, αποκλεισμών, κάθε λογής επεμβάσεων και στηρίζονται σε κάθε τους βήμα από τη Δύση;

ΩΣΤΕ, ΛΟΙΠΟΝ, δεν είναι διαχειριστής της διαμάχης των συγκρουόμενων συμφερόντων η κυβέρνηση, όπως είπε χτες ο πρωθυπουργός στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ; Δηλαδή, περιμένει το τέλος της ...σύγκρουσης και εξυπηρετεί όποιον κερδίσει;

Αλλα, τέλος πάντων, όταν τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση «κυβέρνηση λοστρόμων» και ζητούν έκτακτα συνέδρια και τα σχετικά, εμείς τι άλλο να πούμε;

Καταλαβαίνουμε, βέβαια, ότι μάλλον λόγω απογοήτευσης τα λένε όλ' αυτά, μια και είναι ...μακριά από την κουτάλα, αλλά, τέλος πάντων, σε κάποια πραγματικότητα βασίζονται. Αυτή που όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά.

Ε, ΟΛΟΙ ΠΗΡΑΝ λίγη από τη δόξα των Ελλήνων ολυμπιονικών, ο Χριστόδουλος θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη; Και, βέβαια, ούτε λίγο - ούτε πολύ, μας είπε ότι ...έβαλε και η Εκκλησία το χεράκι της γι' αυτήν την επιτυχία, ενώ θύμισε, βέβαια, και το θέμα των ταυτοτήτων!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Για όποιον αμφιβάλλει, ιδού η απάντησή του στο ερώτημα πώς εκτιμάται η παρουσία του πρωθυπουργού στη Βουλή: «Ο πρωθυπουργός έδωσε απαντήσεις. Πιστεύουμε ότι η τοποθέτηση του πρωθυπουργού, τα στοιχεία τα οποία ανέφερε, ρίχνουν φως σε ορισμένες πτυχές της ναυτικής τραγωδίας, αλλά και γενικότερα, της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση. Με αυτή την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι ήταν θετική η παρουσία στη Βουλή, χτες, του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης»!

Αυτά είπε, προχτές, ο Δ.Ρέππας. Και είναι προφανές ότι το τρακάρισμά του με την αλήθεια είναι τόσο σφοδρό που δεν υπάρχει είδος... αερόσακου, που να μπορεί να αντέξει και να τον προφυλάξει από τις συνέπειες της πρόσκρουσης...

«Το Περιφερειακό Συμβούλιο έπαψε να είναι το κυρίαρχο όργανο, κάτι που είναι αντίθετο στη λαϊκή κυριαρχία», υποστήριξε, μιλώντας στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, ο νομάρχης Λάρισας Γ. Φλώρος και κατήγγειλε «φαινόμενα αυταρχικότητας και απρεπούς συμπεριφοράς» στελεχών της Περιφέρειας. Αναλόγου ύφους και περιεχομένου καταγγελίες περιλαμβάνονταν και στις ομιλίες των άλλων φιλοκυβερνητικών νομαρχών της περιοχής, προκαλώντας τις οργισμένες απαντήσεις του περιφερειάρχη, Γ. Καρατζιώτη, ο οποίος δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ξαφνικά φιλοκυβερνητικοί εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, «τα βάζουν» με την Περιφέρεια και, σε τελευταία ανάλυση, με την κυβέρνηση.

Την ίδια απορία θα είχαμε κι εμείς, αν δεν ξέραμε ότι πολλές από τις καταγγελίες - που, πράγματι, είναι αληθινές - είναι δημαγωγικές, καθώς, μ' αυτές οι φιλοκυβερνητικοί νομάρχες, εκτός του ότι επιχειρούν να πιέσουν την Περιφέρεια για κάποιο «ρουσφετάκι» στο νομό τους, θέλουν να δείξουν στους πολίτες ότι οι ίδιοι μεν ενδιαφέρονται - δήθεν, βεβαίως - για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, πλην, όμως, σκοντάφτουν σε κάποιο γραφειοκράτη περιφερειάρχη, που είναι όργανο της κυβερνητικής εξουσίας. Λες κι αυτοί δεν κάνουν ό,τι μπορούν για να εξυπηρετήσουν την πολιτική της κυβέρνησης, όπως κάνουν, άλλωστε, ως εκ της θέσεώς τους, οι περιφερειάρχες...

Δε λέμε πως είναι εντελώς αβάσιμη η αγανάκτηση των πλοιάρχων και αξιωματικών των πλοίων, με αρκετά απ' όσα γίνονται αυτές τις μέρες και, ιδιαίτερα, με διάφορες υπερβολές που λέγονται και τις διάφορες «δίκες», που στήνονται κάθε βράδυ στα «παράθυρα» των ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την ολική αποσιώπηση και απόκρυψη του πραγματικού προβλήματος και της ουσίας του, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Και εξηγούμαστε: Είναι κοινό μυστικό ότι πολλές φορές τα - συνήθως, ταλαιπωρημένα και υπερήλικα - πλοία ταξιδεύουν με σοβαρές ελλείψεις και βλάβες. Κι, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, αυτό γίνεται με πρώτιστη ευθύνη και εντολή των εφοπλιστών και πλοιοκτητών, όπως και των κυβερνητικών πολιτικών, που τους εξασφαλίζει την απαραίτητη ασυδοσία. Φέρνουν ευθύνη, όμως, και οι πλοίαρχοι και, συγκεκριμένα, όσοι αποδέχονται και εκτελούν αυτές και άλλες ανάλογες εντολές των εφοπλιστών. Οσοι έχουν αποδεχτεί να παίζουν, πρώτα και κύρια, το ρόλο του εκπροσώπου των πλοιοκτητών και των συμφερόντων τους, μέσα στα καράβια.

Αυτή είναι η ουσία και όσο οι πλοίαρχοι και οι άλλοι αξιωματικοί των πλοίων δε θέλουν να τη δουν και να την αντικρίσουν, μόνο το κύρος της θέσης τους δεν υπερασπίζονται και δεν ανταποκρίνονται στη λαϊκή απαίτηση για μια ασφαλή -τουλάχιστον - ναυσιπλοΐα.

Εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι πολίτες περιμένουν ακόμα να πάρουν τα εκκαθαριστικά της Εφορίας. Η γραφειοκρατία ευθύνεται για τη μεγάλη καθυστέρηση, ισχυρίζεται - προφανώς για να δικαιολογηθεί - η κυβέρνηση. Ακόμα κι έτσι να είναι, οι ευθύνες ανήκουν στην κυβέρνηση, διότι αυτή φταίει για τη γραφειοκρατία. Ομως, δημιουργούνται υπόνοιες κατά πόσον η καθυστέρηση δεν είναι εξεπίτηδες, καθώς, όλως ...τυχαίως, ωφελεί το κράτος και βλάπτει τους φορολογούμενους πολίτες και, μάλιστα, ανεξαρτήτως αν έχουν να πάρουν πίσω, ή αν χρωστούν κι άλλους φόρους στην Εφορία. Διότι όσοι χρωστούν θ' αναγκαστούν, όταν πάνε να ξοφλήσουν, να πληρώσουν και «πρόστιμο» από πάνω για την καθυστέρηση της εξόφλησης, χωρίς να ευθύνονται καθόλου οι ίδιοι γι' αυτήν. Οσοι έχουν να πάρουν πίσω, χάνουν χρήματα εξαιτίας του πληθωρισμού και λόγω της καθυστέρησης να εκμεταλλευτούν τα λεφτά τους, είτε καταθέτοντάς τα στην τράπεζα, ή αξιοποιώντας τα με άλλους τρόπους. Κι όλα αυτά που χάνουν οι φορολογούμενοι τα τσεπώνει το κράτος...

Ο ιμπεριαλισμός σχεδιάζει και κινείται με βάση μόνο τα συμφέροντά του. Στο όνομά τους, βομβαρδίζει, δολοφονεί αμάχους, κάνει αποκλεισμούς, εκβιάζει, χώνεται στα εσωτερικά άλλων χωρών, εξαγοράζει... Η διαφορά των μέσων αφορά μόνο στη διαφορετική ιστορικότητα. Τίποτα άλλο, όσον αφορά τη φύση του. Τίποτα καινούριο και μη αναμενόμενο από τη συμπεριφορά του.

Οχι μόνο δεν τον σταματούν οι «νομιμότητες», οι «δημοκρατίες», οι «εκλογικές διαδικασίες» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά με το ζόρι όλα αυτά τα «επιστρατεύει» για να υπηρετήσουν τους σκοπούς του. Αν «σε πάρει ο ύπνος», βυθισμένος σε καμιά από αυτές τις έννοιες, ο ιμπεριαλισμός θα καταφέρει να την κόψει - ράψει στα μέτρα του. Τότε είναι που αποδείχνεται στην πράξη πως «αν του δόσεις δάκτυλο σου τρώει χέρι» και δε σταματά...

Η επιθετικότητα και οι προσωρινές «επιτυχίες» τού δίνουν οξυγόνο, για να του κοπεί, ταυτόχρονα, η ανάσα από τις κληρονομικές αρρώστιες της φύσης του και τότε ψάχνει για νέα θύματα. Εδώ βρίσκονται και οι ευθύνες όλων εκείνων, που, σαν να είναι παντοδύναμος και αήττητος, τρέχουν υποταχτικοί να τον εξυπηρετήσουν ή εκείνων, που δεν τον εξυπηρετούν άμεσα ή φανερά, αλλά δρουν σαν να περνούν εξετάσεις στους όρους που τους βάζει. Οροι, που απ' αρχής είναι «σημαδεμένη τράπουλα»... Οροι, που, όχι μόνο δεν είναι δεδομένοι, αλλά ίσα - ίσα, πρέπει να ανατρέπονται, όταν ο ιμπεριαλισμός επιχειρεί να τους επιβάλει.