Η ανάγκη να προχωρήσει με ακόμη μεγαλύτερα βήματα η πλατιά δουλειά στο σύνολο του κλάδου, συσπειρώνοντας ταυτόχρονα και άλλους εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα, όπως ΕΒΕ και μικρομεσαίους αγρότες, ήταν το κύριο στοιχείο που αναδείχθηκε, κατά την τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, στις 2 του Ιούνη. Εκεί, επίσης, έγινε εκτίμηση των κινητοποιήσεων και της δράσης του τελευταίου διαστήματος, ενώ έγινε και ο σχεδιασμός δράσης της επόμενης περιόδου.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην επίθεση στο ταξικό κίνημα, όπου σημειώθηκε η ανάγκη επαγρύπνησης και υπεύθυνης περιφρούρησης των αγώνων, ενώ για τη βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση τονίστηκε πως αποτελεί κομβικό ζήτημα για το ταξικό εργατικό κίνημα η κατανόηση από την εργατική τάξη του χαρακτήρα των μέτρων. Για το Ασφαλιστικό σημειώθηκε πως δε φτάνει μόνο η μνημόνευση των όσων θα συμβούν αλλά να αποδεικνύεται καθημερινά πως υπάρχει τεράστιος πλούτος. Για την ανεργία στον κλάδο επισημάνθηκε πως δε θα υπάρξει συμβιβασμός με την πολιτική που έχουν χαράξει οι μεγαλοεργολάβοι και οι κυβερνήσεις στον κλάδο, απαιτώντας έργα που έχει ανάγκη ο λαός (αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, σχολεία, νοσοκομεία, κλπ.).

Στη συνέχεια παραθέτουμε την εισήγηση στην Εκτελεστική Γραμματεία της Ομοσπονδίας:

Συνάδελφοι,

Στη Διοίκηση που πραγματοποιήσαμε στις 16 Μάη εκτιμήσαμε τη δουλειά της οργάνωσης, τους αγώνες του κλάδου και γενικότερα του ταξικού κινήματος ενάντια στην αντιλαϊκή επέλαση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, με τη στήριξη του πολιτικού προσωπικού τους. Καθορίσαμε συγκεκριμένους άξονες δράσης για το επόμενο διάστημα.

Σήμερα στην Εκτελεστική θα κάνουμε εκτίμηση των κινητοποιήσεων, θα εξειδικεύσουμε ορισμένα ζητήματα και θα αποφασίσουμε συγκεκριμένα μέτρα υλοποίησης.

Συνάδελφοι, η απεργία στις 20 Μάη δεν καταγράφεται ως μια ακόμα απεργία αλλά ως κλιμάκωση της καταδίκης των βάρβαρων μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, κλιμάκωση της απειθαρχίας της εργατικής τάξης στη βαρβαρότητα της κυβέρνησης και του υπόλοιπου μαύρου μετώπου. Κλιμάκωση της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου.

Το στοιχείο αυτό δεν καταγράφεται μόνο στον όγκο της συγκέντρωσης ή ακόμα και της απεργίας, χωρίς να τα υποτιμούμε στο ελάχιστο. Καταγράφεται με ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να πάρουμε υπόψη και να τα ενισχύσουμε, όπως:

• Η δύναμη και η αντοχή που δείχνουν οι ταξικές δυνάμεις στην οργάνωση και στην περιφρούρηση των αγώνων.
• Η όξυνση της πολιτικοποίησης των αγώνων που σημαίνει από τη μια απόκτηση ικανότητας του ταξικού κινήματος να προσανατολίζει τους αγώνες, και από την άλλη αργά αλλά με σταθερά βήματα να κατανοείται από την εργατική τάξη όλο και βαθύτερα η ανάγκη του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
• Η συμμετοχή των εργαζομένων στα μπλοκ του ΠΑΜΕ με παράλληλη απόρριψη του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Είναι σοβαρό στοιχείο, πρέπει να το κρατήσουμε και να επιμείνουμε στην ιδεολογική και πολιτική δουλειά σε αυτό τον κόσμο.
• Η συμμετοχή και σε αυτή την απεργία της ΠΑΣΥ και της ΠΑΣΕΒΕ είναι ένα σοβαρό βήμα στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματοβιοτέχνες, τη μικρομεσαία αγροτιά. Το ταξικό εργατικό κίνημα έχει χρέος να ενισχύσει αυτή τη συμμαχία με αυτά τα στρώματα. Είναι δείκτης ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, πολιτικοποίησης των αγώνων, ενισχύεται το μέτωπο της σύγκρουσης, της ανατροπής.

Συνάδελφοι, ο κλάδος των κατασκευών είχε θετική συμμετοχή σε αυτό το πλαίσιο. Κεφαλαιοποιώντας τη δράση μας μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κάνει βήματα. Ομως, τα βήματά μας είναι αναντίστοιχα των δυνατοτήτων που έχουμε, αλλά και των αναγκών.

Η συμμετοχή του κλάδου στις απεργίες έχει υψηλά ποσοστά, δε συμβαίνει όμως το ίδιο και στη συμμετοχή στη συγκέντρωση. Αυτό δεν είναι μεμονωμένο γεγονός, έχει ανάλογη αντανάκλαση στη συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις, στις αρχαιρεσίες, στις άλλες δραστηριότητες του Σωματείου. Δείχνει αδυναμία των συνδικάτων μας στην επαφή με το σύνολο του κλάδου. Φαίνεται ότι δε δουλεύουμε με το σύνολο του κλάδου και περιορίζεται η επιρροή μας σε ένα μικρό τμήμα. Αυτό αποτελεί πρόβλημα που πρέπει να το λύσουμε, να βρούμε τα κανάλια και με όρους κινήματος να ενισχύσουμε την επαφή με τον κλάδο. Η πολιτικοποίηση των αγώνων θα πατάει στον αέρα αν δε συνοδεύεται με πλατιά ιδεολογική και πολιτική δουλειά στο σύνολο του κλάδου. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου θα περνάνε την πολιτική τους όταν βρίσκουν αδύναμους τους συναδέλφους. Είναι λοιπόν ένα ζήτημα που δεν μπορούμε να παρακάμπτουμε, πρόβλημα που πρέπει να το ανοίξουμε, με σχέδιο και έλεγχο να φτάσει η φωνή του Συνδικάτου σε κάθε εργαζόμενο του κλάδου.

Εχει σημασία να σημειώσουμε ότι η δράση μας ενοχλεί την κυβέρνηση, συνολικά το μαύρο μέτωπο. Γι' αυτό οξύνεται και η επίθεση στο ΠΑΜΕ, στο ταξικό κίνημα. Η προσπάθεια να χτυπήσουν, να προβοκάρουν το ταξικό κίνημα, ούτε σταμάτησε ούτε θα σταματήσει. Οσο το ταξικό κίνημα δείχνει τη διέξοδο, όσο βρίσκει απήχηση σε πλατύτερες μάζες, όσο θα συσπειρώνει δυνάμεις, όσο θα αμφισβητείται η εξουσία του κεφαλαίου, η επίθεση θα οξύνεται. Θα χρησιμοποιούν τους πιο βρώμικους τρόπους για να συκοφαντήσουν, να σπιλώσουν, να υπονομεύσουν το κίνημά μας.

Να πάρουμε σοβαρά υπόψη την πρόβα τζενεράλε στον Πειραιά με αιχμή την απεργία των ναυτεργατών. Δεν περιορίστηκαν σε λόγια και στον οχετό των προηγούμενων ημερών με αιχμή το πλοίο - γαλέρα ΖΕΝΙΘ. Χρησιμοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό κατέβασαν επαγγελματίες και τραμπούκους στο λιμάνι, επιχείρησαν να αξιοποιήσουν παιδιά γυμνασίου ενάντια στους γονείς τους. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη αυτή η εξέλιξη, να την πάρουμε υπόψη. Είναι ενταγμένη σε ένα γενικότερο σχεδιασμό υπονόμευσης του εργατικού κινήματος, ποινικοποίησης της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης.

Χρειάζεται επαγρύπνηση, δυνατή και υπεύθυνη περιφρούρηση των αγώνων μας. Είναι στοιχείο της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος και πρέπει να το ενισχύσουμε.

Συνάδελφοι, μέχρι προχτές η κυβέρνηση και ο υπουργός της Λοβέρδος μας έλεγαν ότι δίνουν μάχη με την τρόικα για να μετριάσουν τη βαρβαρότητα των μέτρων. Προχτές όμως ο βασιλιάς βρέθηκε γυμνός, ο υπουργός είπε ότι το μνημόνιο είναι νόμος και η όποια παρέμβαση αποτελεί παρανομία. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας δουλεύουν ψιλό γαζί ή μάλλον δούλευαν όσους θέλουν να δουλεύονται.

Φαίνεται, και δεν το διαψεύδουν, ότι ετοιμάζουν νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων. Αλλωστε, το έχουν δηλώσει ότι στην πορεία εφαρμογής του μνημονίου θα παίρνουν συμπληρωματικά μέτρα. Μέτρα, δηλαδή, για τη βελτίωση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Τα μέτρα που έχουν πάρει μέχρι σήμερα είναι ιδιαίτερα επώδυνα για το σύνολο της εργατικής τάξης, τα λαϊκά στρώματα (υπάρχει κωδικοποιημένο σημείωμα). Τα λαϊκά νοικοκυριά δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί το βάθος της επίθεσης γιατί προφανώς δεν έχουν συνολικά αντιμετωπίσει την εφαρμογή των μέτρων. Γι' αυτό άλλωστε γίνεται τόση φασαρία από τα ΜΜΕ, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ. και τα διάφορα παπαγαλάκια. Θέλουν να κρύψουν το χαρακτήρα των μέτρων, να κρύψουν γιατί τα επέβαλαν, ποια συμφέροντα υπηρετούν, ποιοι θα ωφεληθούν.

Είναι κομβικό ζήτημα για το ταξικό εργατικό κίνημα η κατανόηση από την εργατική τάξη του χαρακτήρα των μέτρων. Δε θα σταματήσουμε να το εξηγούμε. Στο βαθμό που αυτό θα κατανοείται είναι φανερό ότι θα κερδίζει έδαφος η πρότασή μας για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Πρέπει να συνθλίψουμε τη θεωρία ότι φταίνε η κακοδιαχείριση, οι κλέφτες, οι μίζες, κλπ. Εμείς ξέρουμε ότι όλα αυτά είναι παράγωγα του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης. Ο καπιταλισμός είναι το θερμοκήπιο που θρέφει και αναπαράγει τη σήψη, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τα σκάνδαλα.

Ομως, τα μέτρα που παίρνουν δεν είναι μέτρα κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, ούτε μέτρα εξάλειψης του σάπιου συστήματος. Κατά συνέπεια ο καπιταλισμός παραμένει και η εργατική τάξη υποφέρει από τις συνέπειες της δράσης του. Οσα λεφτά και να δανειστούν, όσο και αν στύψουν την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η ζωή των οικοδόμων, των εργατών δε θα γίνει καλύτερη. Λαϊκή κατοικία δε θα υπάρξει γιατί τα μέσα παραγωγής και οι πρώτες ύλες είναι στα χέρια των λίγων. Η ανεργία θα κατατρώει τον κλάδο των κατασκευών και ο λαός θα είναι άστεγος, δε θα ικανοποιούνται βασικές του ανάγκες σε έργα υποδομής.

Οι 7.000 μηχανικοί που είναι άνεργοι, παιδιά λαϊκών οικογενειών, δε θα βρουν δουλειά και ο αριθμός θα μεγαλώνει. Το κεφάλαιο επενδύει εκεί που έχει μεγαλύτερα κέρδη, αδιαφορώντας για τη χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης της εργατικής τάξης. Τα 500.000 διαμερίσματα που είναι απούλητα είναι συσσωρευμένη απλήρωτη εργασία της εργατικής τάξης, που ζει σε ανήλια, υποβαθμισμένα διαμερίσματα και με υψηλά ενοίκια γιατί αδυνατεί να αποκτήσει κατοικία.

Η Παιδεία, η Υγεία γίνεται πανάκριβη, απλησίαστη για τα λαϊκά νοικοκυριά. Αν πριν ένα-δυο χρόνια υπήρχε η δυνατότητα ο γονιός να στείλει τα παιδιά του στο φροντιστήριο ή σε κάποια σχολή μακριά από την οικογένεια, σήμερα είναι όνειρο. Είναι απαγορευτικό γιατί η ανεργία, το χαμηλό μεροκάματο, τα ωρομίσθια κλπ. δεν αφήνουν οικονομικά περιθώρια.

Το πρόβλημα λοιπόν είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, η αναρχία στην παραγωγή, γιατί δεν παίρνει υπόψη τις λαϊκές ανάγκες αλλά το κέρδος. Οσο υπάρχει κεφάλαιο θα υπάρχει και ανταγωνισμός, που το θρέφει και το αναπαράγει το αίμα της εργατικής τάξης.

Αυτά τα ζητήματα να κουβεντιάσουμε με τον κλάδο. Αυτά απασχολούν κάθε εργαζόμενο. Με αυτή την εμπειρία να αποδείξουμε το χαρακτήρα των μέτρων, να καταδείξουμε γιατί μας δουλεύουν όσοι λένε πως κινδυνεύει η Ελλάδα, η οικονομία κλπ., να καταδείξουμε την αξία αλλά και την ανάγκη του άλλου δρόμου ανάπτυξης, το πέρασμα των μέσων παραγωγής στην ιδιοκτησία της εργατικής τάξης.

Να χρησιμοποιήσουμε κάθε μορφή για να ενισχύσουμε την επαφή μας με τον κλάδο, τη Γενική Συνέλευση, τη σύσκεψη, την περιοδεία στο γιαπί. Να βοηθήσουμε τους συναδέλφους να μην παγιδεύονται στα ψευτοδιλήμματα της κυβέρνησης και των άλλων στηριγμάτων του συστήματος. Να αποκτούν πολιτική συνείδηση, να ατσαλώνονται, να αποκτούν εμπιστοσύνη στη δική τους δύναμη και στο ταξικό κίνημα. Να πέσει στο κενό η προπαγάνδα για χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος, που στοχεύει στη διαχείριση και στην αναμόρφωσή του.

Συνάδελφοι, δε θα δώσουμε συγχωροχάρτι στους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επειδή δεν ήταν το ίδιο επώδυνοι με το σημερινό που έχουν ετοιμάσει. Τόσο οι προηγούμενοι νόμοι όσο και ο σημερινός είναι στην ίδια ρότα, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης. Από αυτή τη σκοπιά θα κρίνουμε το ζήτημα.

Να μη μας διαφεύγει ότι μειώθηκαν οι συντάξεις με την αλλαγή του υπολογισμού από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και την αντικατάσταση με τον υπολογισμό στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, ότι αυξήθηκαν τα όρια συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια με το νόμο Σιούφα, ο υπολογισμός της επικουρικής στο 20% της σύνταξης, η αντικατάσταση των επικουρικών ταμείων με τα επαγγελματικά με το νόμο Ρέππα, κλπ.

Οι εισφοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου που εξασφάλισαν διαχρονικά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, οι διάφοροι διακανονισμοί, αφαίρεσαν δισεκατομμύρια από τα Ταμεία, το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο, τα ομόλογα και μια σειρά άλλες λοβιτούρες και διευκολύνσεις στους εργοδότες και στους κεφαλαιοκράτες. Σήμερα παίρνονται νέα επώδυνα σαρωτικά μέτρα, επί της ουσίας παύει να υπάρχει Κοινωνική Ασφάλιση. Από τη στιγμή που σταματάει η κρατική χρηματοδότηση, παύει και ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης. Γι' αυτό ανέκρουσαν πρύμναν σχετικά με την κατώτερη σύνταξη. Δηλαδή, την καταργούν. Οι συντάξεις που υπολογίζουν, με 40 χρόνια δουλειάς, είναι εξιδανικευμένη περίπτωση. Στις σημερινές συνθήκες ανεργίας και των δοσμένων εργασιακών σχέσεων ποιος πιστεύει στ' αλήθεια ότι μπορεί ένας εργαζόμενος να συγκεντρώσει 12.000 μέρες εργασίας για πλήρη σύνταξη και μάλιστα με την ανώτερη κλάση; Ποιος οικοδόμος θα συγκεντρώσει 4.500-5.000 Η.Ε.; Ποιος οικοδόμος ασφαλίζεται με 113 ευρώ που είναι η 28η Α.Κ.;

Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται στη σύνταξη, παρασύρει και τις άλλες παροχές και κυρίως της ιατρικής φαρμακευτικής νοσοκομειακής περίθαλψης. Δηλαδή, πώς θα μπορεί ο οικοδόμος, κάθε εργαζόμενος να έχει πλήρεις παροχές, εκτός επιδότησης, με 80 ημέρες εργασίας (Η.Ε.); Πώς θα νοσηλευτεί με 80 Η.Ε.; Πόσες μέρες θα επιδοτηθεί με 100 Η.Ε.; Πώς θα ασφαλίσει όλη την οικογένεια με 80 Η.Ε.; Παροχές που ίσχυαν μέχρι σήμερα.

Συνάδελφοι, αυτά τα ζητήματα είναι πολύ σοβαρά, ζητήματα που πρέπει να ανοίξουμε στον κλάδο για να πάρει επαφή με την πραγματικότητα, για να σταματήσει να τρώει ό,τι του σερβίρουν. Για να αποκτά ποδάρια το δικό μας πλαίσιο και να μη μας λένε ότι είναι ανεδαφικό. Δε φτάνει μόνο να μνημονεύουμε το τι θα συμβεί αλλά να αποδεικνύουμε ότι υπάρχει τεράστιος πλούτος από την απλήρωτη δουλειά της εργατικής τάξης, μέσω του οποίου μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, όμως είναι στα χέρια του κεφαλαίου. Είμαστε σε ετοιμότητα για νέα απεργιακή κινητοποίηση με αιχμή το Ασφαλιστικό.

Συνάδελφοι, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει εγκληματικές ευθύνες όχι μόνο γιατί είμαστε στον Ιούνη και έχει κάνει 3 ψευτοσυναντήσεις με τον ΣΕΒ για την ΕΓΣΣΕ, αλλά γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια η πολιτική που ακολουθούσε ήταν στη βάση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, της διευκόλυνσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της όξυνσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αρνιόταν πεισματικά την αγωνιστική διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Μνημείο καραμπινάτου εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού αποτελεί η υπογραφή της σύμβασης των 77 λεπτών στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Αυτό είχε ως συνέπεια την υποβάθμιση και υπονόμευση των ΣΣΕ. Ανοιξε την όρεξη των εργοδοτών για την κατάργησή τους. Τώρα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ κόπτεται, δήθεν, για το θεσμό των ΣΣΕ, και προετοιμάζει το έδαφος για νέο ξεπούλημα της εργατικής τάξης.

Σήμερα, με ψευτολεονταρισμούς η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προσπαθεί να εγκλωβίσει την εργατική τάξη στην ίδια λογική, δηλαδή τη λογική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, για θυσίες της εργατικής τάξης, εθνική ανάγκη, κλπ., και προσανατολίζεται, αν τελικά υπογράψει, σε αυξήσεις πενταροδεκάρες. Παραβλέπει και αποκρύπτει ότι οι εργοδότες οχυρώνονται πίσω από το μνημόνιο που ψήφισαν στη Βουλή η κυβέρνηση, το ΛΑ.Ο.Σ. και συμφώνησε και η ΝΔ που βάζει ταφόπλακα στις ΣΣΕ για 3 χρόνια.

Συνάδελφοι, το ΠΑΜΕ και οι Ομοσπονδίες που υπογράφουμε συμβάσεις με το ΣΕΒ πήραμε πρωτοβουλία και θα πραγματοποιήσουμε συνάντηση μαζί τους απαιτώντας την υπογραφή Εθνικής και κλαδικών Συμβάσεων στη βάση των αναγκών των εργαζομένων. Επίσης, ως Ομοσπονδία έχουμε ζητήσει συνάντηση με τους εργοδότες για τη δικιά μας Σύμβαση στις 7 Ιούνη.

Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι η υπογραφή της νέας Σύμβασης θα είναι αρκετά δύσκολη, με δεδομένη τη στάση της ΓΣΕΕ και την οχύρωση των εργοδοτών στο μνημόνιο της κυβέρνησης.

Συνάδελφοι, η ανεργία στον κλάδο οξύνεται επικίνδυνα. Η συμβατική οικοδομή περιορίζεται. Τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, η αύξηση του ΦΠΑ, η αύξηση στα καύσιμα, η ανεργία, η ακρίβεια, το χτύπημα της αγροτικής παραγωγής και ο οικονομικός στραγγαλισμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των αυτοαπασχολούμενων, στην κυριολεξία δυναμιτίζουν την ανεργία στον κλάδο, την έχουν εκτινάξει στα ύψη.

Τα μεγάλα έργα έχουν συρρικνωθεί και αυτά που είναι σε εξέλιξη πάνε με ρυθμούς χελώνας. Φαίνεται ότι ο κατασκευαστικός κλάδος περνάει σε άλλη βαθμίδα της οικονομίας, παύει να είναι ατμομηχανή της οικονομίας, το ομολογούν και οι ίδιοι. Σοβαρά έργα υποδομής φαίνεται ότι δεν έχουν σε προτεραιότητα. Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που δίνει το ΙΚΑ σχετικά με τους ασφαλισμένους του κλάδου αλλά και η ΕΣΥΕ όπου φαίνεται καθαρά η συρρίκνωση του κλάδου αλλά και η πτώση του όγκου της οικοδομικής δραστηριότητας (σ.σ.: βλ. Πίνακες).

Συνάδελφοι, εμείς δε θα συμβιβαστούμε με την πολιτική που έχουν χαράξει στον κλάδο. Εχουμε καταθέσει συγκεκριμένο πλαίσιο, το έχουμε κουβεντιάσει επανειλημμένα στη Διοίκηση και στο Συνέδριό μας.

Διεκδικούμε:

• Εργα που έχει ανάγκη ο λαός, όπως αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, σχολεία, νοσοκομεία, κλπ.
• Δάνεια άτοκα για απόκτηση πρώτης κατοικίας.
• Αλλαγή προσανατολισμού του ΟΕΚ με κύριο πρόγραμμα το κατασκευαστικό και άτοκα δάνεια για απόκτηση κατοικίας.
• Μέτρα ανακούφισης των ανέργων.

Στη βάση αυτή να δούμε τη δράση μας το επόμενο διάστημα.

Τα σωματεία να πάρουν πρωτοβουλίες να ανοίξουν το ζήτημα της λαϊκής κατοικίας, της ανεργίας, να συσπειρώσουν και άλλους εργαζόμενους, άλλα εργαζόμενα στρώματα, όπως τους ΕΒΕ και μικρομεσαίους αγρότες.

Η Ομοσπονδία κεντρικά θα πάρει την πρωτοβουλία να καλέσει σε σύσκεψη αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους από όλο τον κλάδο, μηχανικούς, ηλεκτρολόγους, ξυλουργούς, εργαζόμενους στην τσιμεντοβιομηχανία, στη χαλυβουργία, την ΠΑΣΕΒΕ, με στόχο να ανοίξουμε πλατύτερα το ζήτημα.