Θεωρώ υποχρέωσή μου είναι να αξιοποιήσω αυτές τις λίγες γραμμές για να μεταφέρω μερικά τέτοια μηνύματα.

1. Προϋπόθεση για την καλή πορεία ενός επαναστατικού κόμματος, της εργατικής τάξης, είναι η δυνατότητα να εκλαϊκεύει τις θέσεις του, που σημαίνει να τις κάνει γνωστές και κατανοητές σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του κόσμου και κυρίως στα λαϊκά στρώματα. Η επιτυχία αυτού του στόχου δεν είναι δυνατόν να στερείται επιστημονικής επεξεργασίας στα ζητήματα της επικοινωνίας. Οπως και να το κάνουμε, εδώ υστερούμε. Είναι κατανοητά τα προβλήματα και οι αντικειμενικές δυσκολίες που απορρέουν από τη συνολική κατάσταση των δυνάμεων του Κόμματος. Αυτό όμως που προσπαθώ να επισημάνω είναι ο προσανατολισμός της δουλιάς μας. Πολλές φορές η παρουσία μας (και αφορά κυρίως στελέχη) είναι επιεικώς απαράδεκτη και γίνεται λόγος για την παρουσία μας στα ΜΜΕ αλλά και δημόσιους διαλόγους, εξορμήσεις στον κόσμο, ομιλίες σε συγκεντρώσεις κλπ. Είναι γνωστό ότι έχουμε πληρώσει τους κάθε λογής, λογοπλάστες και χαρισματικούς, δεν αποτελεί όμως αυτό δικαιολογία για να συντηρούμε φαινόμενα που δημιουργούν προβλήματα χωρίς να παίρνουμε τα αναγκαία μέτρα. Η παραπάνω αδυναμία δεν περιορίζεται βέβαια μόνο στην εικόνα που βγάζουν προς τα έξω μέλη και στελέχη του Κόμματος. Συνδέεται με τον τρόπο δουλιάς και την αξιοποίηση των μέσων που διαθέτουμε. Επίσης, έχει να κάνει με τη γλώσσα που χρησιμοποιούμε εμείς και τα κείμενά μας που είναι πολλές φορές στενά κομματική γλώσσα με χρήση φράσεων κλισέ που φέρνει συχνά πυκνά τη δυσφορία ακόμη και σε δικό μας κόσμο. Μια δυσφορία που δεν έχει βέβαια αφετηρία πολιτική, την ουσία, αλλά κυρίως τον τρόπο που αυτή αναδεικνύεται και προβάλλεται, όπως και το κατά πόσο παίρνεται υπόψη το πού κάθε φορά απευθυνόμαστε. Συνολικά το όραμα και η πρότασή μας αξίζουν καλύτερης μεταχείρισης, πρέπει να ξαναποκτήσουν την ελκυστικότητά τους μέσα στον κόσμο και οπωσδήποτε αυτό δεν είναι ανεξάρτητο από το πώς εμείς τα προβάλλουμε.

Κάτι παρεμφερές. Η ανωτερότητα του σοσιαλισμού είναι σύνθημά μας. Είναι ανάγκη αυτό να μην είναι απλώς ένα σύνθημα, πρέπει η προπαγανδιστική μας δουλιά να διαπερνάται από αυτό.

Να προβάλλουμε πολύ εντονότερα τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας που προτείνουμε. Να φωτογραφίσουμε τον τρόπο που εμείς θέλουμε να διανέμεται ο πλούτος. Να αναδείξουμε ότι στη σοσιαλιστική κοινωνία είναι αυτονόητη η πραγματικά ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση, η ισότιμη ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη για όλους, ότι κατοχυρώνεται ένα μίνιμουμ αξιοπρεπούς διαβίωσης με την εργασία όλων κλπ. Ισως αυτά ακούονται αυτονόητα. Νομίζω, καθόλου και ειδικά για τους νέους ανθρώπους. Πρέπει σύντροφοι να ξαναδιαβάσουμε όλοι το «Μανιφέστο», αλλά και να ξαναγράψουμε ένα νέο που θα γίνει αιχμή του δόρατος της ιδεολογικοπολιτικής μας δουλιάς.

2. Είναι κοινή διαπίστωση ότι η επιλογή μιας συνεπούς αγωνιστικής στάσης είναι δυνατόν να μας περιθωριοποιήσει και αυτό γιατί έχουμε το ρόλο της συνείδησης που προσπαθούν να σβήσουν.

Οι πολιτικές μας επιλογές είναι επιλογές δύσκολες, που ακόμα πιο δύσκολα σε συνθήκες σαν και τις σημερινές κάποιος μπορεί να ακολουθήσει, ακόμη κι αν στα λόγια συμφωνεί μαζί μας. Από την άλλη μεριά, η άρχουσα τάξη έχει εκείνους τους μηχανισμούς που μας θέτει σε μια ιδιόμορφη «παρανομία». Εκεί όπου οι συνειδήσεις διαμορφώνονται οι δικές μας απόψεις λείπουν ή στην καλύτερη περίπτωση αντιμετωπίζονται σαν κάτι το εξωπραγματικό και διαστρεβλώνονται. Δεν είναι μικρός εδώ και ο ρόλος κάποιων «πρώην», που είδαν «το φως το αληθινό» και μετεξελίχθηκαν σε όψιμους απολογητές της «αγοράς» και του συστήματος. Ο ίδιος ο τρόπος ζωής, οδηγεί σε επιλογές από τη φύση τους αντιδραστικές. Αξίες όπως η συλλογικότητα, η ανιδιοτέλεια, η αλληλεγγύη, η συνέπεια, η αξιοπρέπεια, η αγωνιστικότητα δεν αμφισβητούνται απλώς, αλλά σβήνουν όπως σβήνουν τα παλιά επαγγέλματα από την είσοδο της νέας τεχνολογίας, ο υπερασπιστής τέτοιων αξιών αντιμετωπίζεται σαν τον αναχρονιστή που δε βλέπει την εξέλιξη της τεχνολογίας και θέλει να υπερασπιστεί πράγματα αυτονόητα τελειωμένα. Η ιδεολογική δουλιά που Κόμματος αποκτά σ' αυτό το ζήτημα ιδιαίτερη σημασία. Το ιδεολογικό μας μέτωπο πρέπει επίσης να είναι προσανατολισμένο στη ρεαλιστικότητα της πρότασής μας. Είναι αναγκαίο να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις η ιδεολογία και η πολιτική (ως έκφραση συμφερόντων) να επιστρέψουν στην καθημερινότητα.

Επιβεβλημένη είναι η αναζήτηση, επιλογή και επεξεργασία σύγχρονων μεθόδων αποστολής μηνυμάτων στην κοινωνία. Ενας τέτοιος προσανατολισμός της ιδεολογικής δουλιάς, αποτελεί θωράκιση του Κόμματος και της ΚΝΕ, είναι η καλύτερη υποθήκη στην προσπάθεια του Κόμματος για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση και αφύπνιση των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, αλλά και μια βάση για συσπείρωση δυνάμεων που μπορεί να συστρατευτούν μαζί μας, στα πλαίσια πάντα του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου, που αποτελεί την αιχμή της πολιτικής μας ταχτικής.

3. Το Κόμμα μας στα 82 χρόνια της παρουσίας του έχει με τους αγώνες και τις θυσίες του κατακτήσει το σεβασμό και την εμπιστοσύνη για την αξιοπρέπεια, τη συνέπεια, την τιμιότητα και την ανιδιοτέλεια των μελών και στελεχών του. Η πραγματικότητα αυτή συνδέεται άμεσα με το χαρακτήρα του Κόμματος. Αυτό δεν είναι μία προίκα που την κουβαλάμε. Δεν είναι τυχαίο ότι σε περιόδους που μια σειρά «φευγάτοι» σήμερα, επιχείρησαν και ως ένα βαθμό κατάφεραν να αμβλύνουν συνειδήσεις. Η σωστή διαπίστωση ότι το ίδιο το σύστημα γεννά την παρανομία, την ιδιοτέλεια, ότι το ίδιο το σύστημα αποτελεί ένα σκάνδαλο κλπ. χρησιμοποιήθηκε σαν άλλοθι για προσωπικές στάσεις και επιλογές που γίνεται προσπάθεια να χρεωθούν στο Κόμμα. Αναδείχτηκε, βέβαια, ότι τα ίδια πρόσωπα πλούτισαν όντας βέβαια εκτός Κόμματος. Στην ιστορική περίοδο που διανύουμε η προσπάθεια να τσουβαλιαστούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι επιλογή του κατεστημένου για να δίνει ακίνδυνες για το σύστημα λύσεις «σωτήρων», αλλά αποτελεί ένα ακόμη όπλο παραπέρα απομόνωσης του Κόμματος. Ολοι μας είμαστε υπεύθυνοι καθημερινά στο χώρο μας, να επιβεβαιώνουμε με τη στάση μας αυτά τα χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν τη διαφορετικότητα των κομμουνιστών, διαφορετικά η σύγχρονη κοινωνία δε θα έχει όπως μέχρι σήμερα έχουμε καταφέρει μια ιδιαίτερη εκτίμηση, αλλά και απαίτηση από τους κομμουνιστές και αυτό θα είναι ανασταλτικός παράγοντας στη δράση μας, αντί για συγκριτικό πλεονέκτημα που αποτελεί μέχρι σήμερα.

4. Οι δυνατότητες για ένα πλούσιο και γόνιμο διάλογο δεν είναι δυνατόν να περιορίζονται σε κάθε συνέδριο. Η ταχύτητα των εξελίξεων και όχι μόνο των πολιτικών, απαιτεί αναβάθμιση του ρόλου του κομματικού μέλους. Επιβάλλει μόνιμο προβληματισμό, συχνότερες συζητήσεις για όλες τις πλευρές της δράσης του Κόμματος που δεν περιορίζονται μόνο στα ζητήματα τακτικής και στρατηγικής, αλλά αφορούν συνολικά την πορεία μας και την πορεία της κοινωνίας και είναι κεντρικής σημασίας, επηρεάζοντας τη συνολική πορεία του Κόμματος. Μη γελιόμαστε, είναι κοινή πεποίθηση ότι όλοι έχουμε πολλά να πούμε, συχνά στο όνομα ζητημάτων αιχμής ζητήματα ζωτικής σημασίας υποτιμούνται.

Τα παραπάνω αποτελούν μια γενικότερη επισήμανση που πρέπει τα νέα όργανα να λάβουν υπόψη και να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.

Ο σοσιαλισμός είναι μια νομοτέλεια στην εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών, στην πορεία προς την απελευθέρωση του ανθρώπου και το πέρασμα στην πραγματική ιστορία της ανθρωπότητας. Δική μας υπόθεση είναι η προετοιμασία και η επιτάχυνση των εξελίξεων που θα απαλλάξουν τους ανθρώπους από τη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και θα απελευθερώσουν τη δημιουργικότητα και την ιδιοφυία του ανθρώπου.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ