ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα έργα και η εποχή Λαλιώτη

Γρηγοριάδης Κώστας

«Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται» διατυμπανίζει διαρκώς ο Κ. Λαλιώτης, αλλά είναι φανερό ότι πρόκειται για βρυχηθμούς προκειμένου να διασκεδάσει τους δικούς του βέβαια φόβους και να αποκρύψει τον πανικό που κατά βάθος τον διακατέχει. Γιατί ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ μόνο για διαφάνεια δεν μπορεί να καυχάται στα μεγάλα έργα που έχουν κατασκευαστεί «επί εποχή του». Κατ' αρχήν όλα τα γνωστά μεγάλα έργα (Μετρό, Σπάτα, Αττική Οδός) έχουν ξεπεράσει κατά δύο ή τρεις φορές τον αρχικό προϋπολογισμό. Μάλιστα διαβάσαμε προχτές (στην «Καθημερινή») ότι το κόστος για τα 60 χλμ της Αττικής Οδού θα ξεπεράσει το ...1 τρισ. δρχ.(!), όσο δηλαδή και τα 650 χλμ της Εγνατίας, η οποία βέβαια δεν έχει ολοκληρωθεί. Ταυτόχρονα, είναι γνωστό ότι το κράτος (δηλαδή οι φορολογούμενοι) βάζει τα κεφάλαια για τα έργα (αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, κ.ο.κ.) και η κυβέρνηση αναθέτει την εκμετάλλευσή τους στις πολυεθνικές και τους μεγαλοεργολάβους. Χρειάζεται να προστεθεί ότι κανένας ουσιαστικός έλεγχος δε γίνεται στους τελευταίους, αφού είναι ολοφάνερες οι κακοτεχνίες και η χαμηλή ποιότητα των έργων που παραλαμβάνει (τρόπος του λέγειν) το ΥΠΕΧΩΔΕ. Δεν είναι υπερβολή, λοιπόν, να πει κανείς ότι η εποχή Λαλιώτη υπήρξε ο παράδεισος για τους μεγαλοεργολάβους, στην οικονομική και πολιτική ισχύ (διάβαζε ΜΜΕ) των οποίων στηρίζεται για να το παίζει ως «δεύτερος Καραμανλής».

«Φούμαρα» για ξεκληρισμένους

Ενα μικρό «διάλειμμα» στην κοροϊδία των βαμβακοπαραγωγών της Θεσσαλίας, έκανε προχτές ο υφυπουργός Γεωργίας Βαγ. Αργύρης στα Τρίκαλα, «πετώντας» και μια δήλωση εξαπάτησης των καπνοπαραγωγών, η οποία στη συνέχεια μοιράστηκε στα ΜΜΕ για να την αναπαραγάγουν δεόντως...

Η κυβέρνηση, δήλωσε ο υφυπουργός, «θα προστατεύσει ουσιαστικά την ελληνική παραγωγή καπνού από την αντικαπνική εκστρατεία που βρίσκεται σε εξέλιξη και θα εξασφαλίσει όλες τις απαραίτητες αντισταθμίσεις για το εισόδημα των καπνοπαραγωγών». Δηλαδή, τι θέλει να πει ο υφυπουργός; Να κοιμούνται ήσυχοι οι καπνοπαραγωγοί και όταν η ΕΕ τους πετάξει εκτός καλλιέργειας, θα έχει φροντίσει η κυβέρνηση να πάρουν αντισταθμίσεις... Κι αφού θα γίνει έτσι, μήπως μπορεί να διευκρινίσει ο υφυπουργός τι σόι αντισταθμίσεις θα είναι αυτές, που να προσφέρουν εισόδημα επιβίωσης σε πάμφτωχους και ξεκληρισμένους καπνοπαραγωγούς;

Πάντως, ο πρωθυπουργός έχει άλλη άποψη... για το θέμα, αφού πρόσφατα κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Γεωργίας επανέλαβε ανάμεσα σε άλλα ότι οι αγρότες πρέπει να βρουν κι άλλη, εξωγεωργική απασχόληση. Ομως δεν μπήκε στον κόπο να διευκρινίσει τι άλλο μπορούν να κάνουν οι αγρότες και στην προκειμένη περίπτωση οι καπνοπαραγωγοί, που είναι πρώτοι στη «λίστα ξεκληρίσματος», ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν.

Εξόφθαλμη αδικία

Τουλάχιστον στενόκαρδο και άδικο ήταν το σχόλιο του Β. Β. στην προχτεσινή «Αυγή» για τα στοιχεία της πεντάχρονης έρευνας του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), που παρουσιάστηκαν πρόσφατα. Και το λέμε αυτό, γιατί και σημαντικά είναι τα στοιχεία της έρευνας και πολύ περισσότερο σημαντικά τα συμπεράσματα στα οποία αυτά οδηγούν. Κι ακόμη περισσότερο σοβαρό το γεγονός πως αντί η κυβέρνηση να αγκαλιάσει και να ενισχύσει ολόπλευρα τη δράση του ΚΕΘΕΑ, δεν του έδωσε έγκαιρα ούτε καν την αποφασισμένη και πενιχρή κρατική επιχορήγηση, με συνέπεια να ανασταλεί η ανάπτυξη των προγραμμάτων.

Ε, όταν όλ' αυτά υποβαθμίζονται ή αποσιωπώνται και αναδείχνεται ως κύριο ζήτημα της έρευνας κάποιες επιμέρους ελλείψεις, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο... Ελπίζουμε, η εξόφθαλμα μεροληπτική και άδικη αυτή αντιμετώπιση, να μην οφείλεται στο γεγονός πως το ΚΕΘΕΑ λέει «όχι σ' όλα τα ναρκωτικά» και αρνείται κατηγορηματικά τις λογικές και πολιτικές διαχείρισης και συντήρησης της μάστιγας.

Η «μοίρα» της προσφυγιάς

Συγκλονιστικά είναι, πράγματι, τα στοιχεία που δόθηκαν αυτές τις μέρες από το Σύλλογο Αλλοδαπών Προσφύγων στη χώρα μας. Δείχνουν ότι εκτός από τις άθλιες συνθήκες που συναντάνε, στην υποτιθέμενη «Γη της Επαγγελίας», αντιμετωπίζουν όχι λίγες φορές και φαινόμενα κακοποίησης και βασανιστηρίων. Η βάναυση και απάνθρωπη συμπεριφορά κάποιων οργάνων της τάξης έρχεται να προστεθεί στη σκληρή πολιτική της κυβερνητικής πολιτικής, που αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες μετανάστες ως ανθρώπους χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα, σε συνδυασμό με την καταστολή ως μέτρο αντιμετώπισής τους.

Δεν είναι τυχαίο πως μόλις χτες, με τον πιο επίσημο τρόπο, η κυβέρνηση - διά του κυβερνητικού εκπροσώπου Δ.Ρέππα - θέλησε να διαψεύσει και να αποποιηθεί τα όσα φρικτά κατάγγειλαν οι πρόσφυγες για τα βασανιστήρια στα Χανιά.

Επίσης, είναι γνωστή η κατασταλτική κρατική πολιτική, με τις επιχειρήσεις - «σκούπα» και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών, αλλά και η ανοχή της απαράδεκτης κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι ξένοι εργάτες μετανάστες, που πέφτουν θύματα υπερεκμετάλλευσης. Την ίδια στιγμή, όποιες κινήσεις γίνονται για τη νομιμοποίηση ξένων εργατών εμπεριέχει πάντα το στοιχείο του εμπαιγμού, αλλά και της εκμετάλλευσης. Γνωστό είναι το τελευταίο χαράτσωμα των μεταναστών από τη μεριά της κυβέρνησης, για την έκδοση άδειας εργασίας και παραμονής. Γνωστή επίσης και η δυστοκία που παρατηρείται στην απόδοση πολιτικού ασύλου - όπως προβλέπει και η Συνθήκη της Γενεύης - σε ανθρώπους αποδεδειγμένα κυνηγημένους. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η μέσω των ΜΜΕ, που ελέγχει η ντόπια άρχουσα τάξη, διαμόρφωση κλίματος ρατσιστικών συμπεριφορών και γενικευμένης ξενοφοβίας.

Σίγουρα η προσφυγιά και λαθρομετανάστευση είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα, μια «πληγή» που η αντιμετώπισή της δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ομως, οι εργαζόμενοι, κάθε άνθρωπος καλής θέλησης που προβληματίζεται, που πονάει από το δράμα των προσφύγων, που νιώθει αποτροπιασμό για βάναυσες συμπεριφορές, που βλέπει την υπερεκμετάλλευση που βιώνουν οι συνάνθρωποί μας, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους, πρέπει να σκεφτεί και να βγάλει τα συμπεράσματά του. Η προσφυγιά και η λαθρομετανάστευση που εξαπλώνονται στην ευρύτερη περιοχή μας και όλο τον πλανήτη, είναι η συνέπεια, το αποτέλεσμα κυρίως, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που σπέρνουν την καταστροφή, την εξαθλίωση αλλά και της πολιτικής αυταρχικών καθεστώτων που στηρίζουν οι ιμπεριαλιστές. Η γειτονική μας Τουρκία είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Αρα η σκέψη μας πρέπει να ξεκινάει πρώτα και κύρια από αυτή τη βάση που είναι η γενεσιουργός αιτία για αυτά τα φαινόμενα. Οι Ελληνες εργαζόμενοι μέσα από την πιο πλατιά έκφραση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, πρέπει να παλέψουν από κοινού με τους μετανάστες για την ανατροπή της σημερινής καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Να διεκδικήσουν ίσα δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους και τη νομιμοποίησή τους με δικαιώματα που θα καλύπτουν τις βασικές ανάγκες τους. Ηδη από το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα έχουν γίνει πολλά βήματα κοινής πάλης. Αυτά πρέπει πιο συστηματικά να συνεχιστούν.

Τομ Μίλερ

Στο ξέφραγο

αμπέλι μας

ορίστηκε δραγάτης

κι ως φύλακας

του «κτήματος»

και μέγας επιστάτης

αυτός θα ελέγχει

στο εξής αν όλα εδώ

είν' εντάξει,

κατά τους «νόμους»,

δηλαδή, που θέτει