ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 5 Γενάρη 2003
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΙΝΗΣΗ «ΔΡΑΣΗ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2003»
Κοινή δράση ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις αντιλαϊκές επιλογές

Οι εξελίξεις στη χώρα και σε παγκόσμιο επίπεδο διαψεύδουν όλους όσοι ισχυρίζονται ότι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση είναι μια διαδικασία που μπορεί να εδραιώσει την ειρήνη, να μειώσει τη φτώχεια, να φέρει την ευημερία στους λαούς και να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Αντίθετα, η διαδικασία της «παγκοσμιοποίησης» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός που εκδηλώνεται με τον πιο βάρβαρο τρόπο σε βάρος των εργαζομένων και των λαών. Είναι, με άλλα λόγια, μια διαδικασία προώθησης εκείνων των ρυθμίσεων που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο προκειμένου να εξασφαλίσει τη συντήρηση και αναπαραγωγή του στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Τα παραπάνω αποδεικνύουν το περιεχόμενο των αποφάσεων που λήφθηκαν στις πρόσφατες Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Πράγα (21-21 Νοέμβρη 2002) και της ΕΕ στην Κοπεγχάγη (12-13 Δεκέμβρη 2002). Η συγκρότηση δυνάμεων ταχείας επέμβασης, η επικύρωση της συγκρότησης του Ευρωστρατού αναδεικνύουν τις πυρετώδεις πολεμικές προετοιμασίες του ιμπεριαλισμού ενάντια στο λαό του Ιράκ, αλλά και σε κάθε λαό και χώρα που θα τολμήσει να υψώσει φωνή αμφισβήτησης και αντίστασης στη «νέα τάξη». Παράλληλα, τα νέα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που δρομολογήθηκαν στην Κοπεγχάγη, η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που απαιτεί το παραπέρα χτύπημα των όποιων ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει στους εργαζόμενους, ο κρατικός προϋπολογισμός που κατέθεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο οποίος αυξάνει τη φορολογία των εργαζομένων και προωθεί πιο πέρα τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, αποτελούν στοιχεία της εντεινόμενης επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων από το μεγάλο κεφάλαιο με τη στήριξη των πολιτικών του εκπροσώπων.

Είναι αυτές οι εξελίξεις που δικαιώνουν ξανά όλες εκείνες τις δυνάμεις που εξαρχής στάθηκαν απέναντι σε αυτή την πολιτική και απέρριψαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ταυτόχρονα, απέναντι σε αυτή την εντεινόμενη επίθεση δημιουργήθηκαν αντιστάσεις και κινήματα που εκφράζουν μια τάση υπεράσπισης της ειρήνης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις χώρες τις Λατινικής Αμερικής, της Γιουγκοσλαβίας, του λαού της Παλαιστίνης και αλλού. Απόρριψης της κυριαρχίας των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των καπιταλιστικών οργανώσεων.

Συντονισμός των δυνάμεων αμφισβήτησης και αντίστασης

Αυτές τις ημέρες η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε την προεδρία της ΕΕ για το πρώτο εξάμηνο του 2003 και η οποία θα καταλήξει με τη Σύνοδο Κορυφής το καλοκαίρι του ίδιου έτους στη Θεσσαλονίκη, όπου θα δρομολογηθούν νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Στο μεσοδιάστημα θα οργανωθούν συσκέψεις υπουργών της σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, για να συζητηθούν μια σειρά θεμάτων που θα προετοιμάσουν το έδαφος για τα όσα αποφασιστούν στη Σύνοδο.

Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση μαζί με την προεδρία ανέλαβε και την υλοποίηση όσων αποφασίστηκαν σε βάρος των εργαζομένων και των λαών στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Κοπεγχάγη. Οπως, την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ, την προώθηση της διαδικασίας διεύρυνσής της με σκοπό την εδραίωση των συμφερόντων του κεφαλαίου σε χώρες που θα προμηθεύουν φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά και θα αποτελούν νέες αγορές, την προώθηση μέτρων για την παραπέρα συρρίκνωση της αξίας της εργατικής δύναμης (ευέλικτες μορφές απασχόλησης, ασφάλιση, ιδιωτικοποιήσεις, υγεία κ.ά.).

Η κατάσταση αυτή δημιούργησε την ανάγκη συντονισμού όλων εκείνων των αγωνιστικών δυνάμεων στη χώρα που στάθηκαν εξαρχής αντίθετοι στην προώθηση και εφαρμογή των αντεργατικών και αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, παρεμβάσεις και πολέμους. Και αυτή ακριβώς την ανάγκη έρχεται να καλύψει η κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», που γεννήθηκε λίγο πριν το καλοκαίρι του 2002, φιλοδοξώντας να υποδεχτεί αγωνιστικά την ελληνική προεδρία και τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης και απειθαρχίας ενάντια στους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους.

Πολιτικά κόμματα, συνδικάτα, μαζικοί φορείς των ΕΒΕ και της νεολαίας, αγωνιστικές συσπειρώσεις στο λαϊκό κίνημα, ταξικές συσπειρώσεις στο εργατικό κίνημα, αντιιμπεριαλιστικές κινήσεις ένωσαν τη φωνή τους και συγκρότησαν την Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», θέτοντας ως προοπτική να αντιτάξουν ένα ρωμαλέο μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ελληνική κυβέρνηση και όσους υποστηρίζουν τις επιλογές τους. Από τότε μέχρι σήμερα η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» γίνεται κτήμα όλο και περισσότερων τμημάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερες πόλεις της χώρας.

Ηδη έχει καταρτιστεί ένα πλούσιο και πολύμορφο πρόγραμμα αγωνιστικών εκδηλώσεων που θα πραγματοποιούνται καθ' όλη τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας και σε ημερομηνίες που, ταυτόχρονα, θα διεξάγονται οι συσκέψεις των υπουργών της ΕΕ. Ενα πρόγραμμα που θα εμπλουτίζεται με τον καιρό και που αποτελείται από συζητήσεις, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πολιτιστικές δραστηριότητες σε κάθε μεριά της χώρας. Κορύφωση αυτών των εκδηλώσεων θα είναι η αγωνιστική υποδοχή της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη. Εκεί αλλά και όλη την περίοδο που θα προηγηθεί σε κάθε χώρο δουλιάς, σε κάθε γειτονιά, τα στρατόπεδα που θα συγκρουστούν θα είναι δύο. Από τη μια μεριά, οι λίγοι, οι δεκαπέντε ευρωιμπεριαλιστές και οι υποταγμένοι τους και από την άλλη μεριά, οι πολλοί, τα κινήματα των εργαζομένων στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, τα κινήματα των αγροτών, της νεολαίας, των μεταναστών, των καταπιεσμένων. Τα συνθήματα αυτού του αγώνα θα είναι συνθήματα αντίστασης στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, συνθήματα που θα θέτουν ως αναγκαίο προσανατολισμό τη δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων για την ανατροπή τους.

Μέσα από αυτή την πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα επιδιώκεται η συγκρότηση ενός μόνιμου σταθερού πόλου λαϊκής αντίστασης, αντεπίθεσης των εργατών, των φτωχών και μεσαίων αγροτών, των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, της νεολαίας, όλων όσοι αρνούνται να υποταχθούν στη βάρβαρη «νέα τάξη».

Ετσι, εκτός των κεντρικών αγωνιστικών εκδηλώσεων που έχουν προγραμματιστεί, μεγάλο βάρος δίνεται ώστε ο αγώνας αυτός να γίνει υπόθεση κάθε εργαζόμενου, ολόκληρου του λαού. Γι' αυτό με έμφαση υπογραμμίζεται η ανάγκη κάθε μαζικός φορέας που συμμετέχει στην Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το αγωνιστικό πλαίσιο των διεκδικήσεων να φθάσει παντού. Με περιοδείες, εξορμήσεις, ανακοινώσεις να μπουν στους χώρους δουλιάς, να οργώσουν τις γειτονιές, τα σχολειά, τα πανεπιστήμια. Να μιλήσουν με τους εργάτες και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, να αναδείξουν τις κοινές αιτίες των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κάθε κλάδος και κοινωνική ομάδα. Να στηθούν Επιτροπές σε κάθε μεγάλο χώρο δουλιάς, σε δήμους, να γίνουν συζητήσεις στις γενικές συνελεύσεις συνδικάτων. Να αναληφθούν πρωτοβουλίες από τους ίδιους τους εργαζόμενους που θα δώσουν νέα ώθηση στον αγώνα.

Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν όλοι όσοι συμμετέχουν στην Κίνηση (όπως το ΠΑΜΕ, η ΕΕΔΥΕ, Συντονιστικά Σωματείων, Συνδικάτων και Συνδικαλιστών, η Νεανική Δράση για την Ειρήνη κ.α.) ριχτούν με όλες τις δυνάμεις τους στη μάχη για να μπορέσει να κτιστεί ένα αρραγές μέτωπο ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο που δρομολογούν το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και η κυβέρνηση.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

«Φόρουμ» χειραγώγησης των κινημάτων

Η δημιουργία και η ενδυνάμωση των κινημάτων που αντιστέκονται και αμφισβητούν τη «νέα τάξη» δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορο κανέναν. Πόσο μάλλον το μεγάλο κεφάλαιο, που μέσα από τους μηχανισμούς που διαθέτει προσπαθεί να χειραγωγήσει και να ελέγξει τα κινήματα των εργαζομένων και των λαών, ώστε να αποτρέψει τυχόν «δυσάρεστες καταστάσεις».

Αυτό ακριβώς είναι που έφερε τη σοσιαλδημοκρατία να ανακατεύεται στα διάφορα φόρα μέσω των οργανώσεων που ελέγχει. Αυτό είναι που έκανε την CES (Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Εργαζομένων) και άλλες τέτοιες δυνάμεις, που στηρίζουν την προώθηση των πολιτικών που χαράζει η «Λευκή Βίβλος», να προχωρήσουν στη δημιουργία διαφόρων φόρουμ. Ετσι, στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ αυτοί που ελέγχουν το μηχανισμό θέτουν ένα τέτοιο πλαίσιο που ουσιαστικά καλλιεργεί την αυταπάτη ότι ένας καλύτερος καπιταλισμός είναι εφικτός.

Είναι η προσπάθεια της σοσιαλδημοκρατίας που στοχεύει να διαδώσει και να καταστήσει κυρίαρχες εκείνες τις αντιλήψεις που δεν αμφισβητούν το καπιταλιστικό σύστημα στην ουσία του, αλλά που εγκλωβίζουν τις όποιες φωνές αντίστασης στα πλαίσιά του στη βάση μιας λογικής διαχείρισής του. Ετσι, εξηγείται και η κυριαρχία των συνθημάτων με ασαφή, γενικόλογα και αόριστα χαρακτηριστικά, που κατά κανένα τρόπο δεν αναδεικνύουν τις αιτίες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι λαοί και οι εργαζόμενοι. Για παράδειγμα, η CES τοποθετείται ενάντια στον πόλεμο όπως ακριβώς τοποθετείται ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Μπους ή ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου: «Για να μην έχουμε πόλεμο ο ιρακινός λαός πρέπει να υποταχθεί». Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και τα συνθήματα: «Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός», «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη». Ποιος είναι αυτός ο κόσμος; Σε ποια κοινωνία είναι δυνατόν οι άνθρωποι να είναι πάνω από τα κέρδη; Αυτό δεν ξεκαθαρίζεται και τελικά εξυπηρετεί τις επιδιώξεις της σοσιαλδημοκρατίας: Να αποκρύψει τον ταξικό χαρακτήρα των προβλημάτων και επομένως τον ταξικό προσανατολισμό που πρέπει να έχει η δράση των κινημάτων, αλλά και να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες.

Ανάλογους στόχους έχουν και όλοι όσοι προσπαθούν στη χώρα μας να προχωρήσουν στη συγκρότηση του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ, όπως το αποκαλούν. Πρωτοστάτες σε αυτήν προσπάθεια ο ΣΥΝ και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, οι οποίοι αποτελούν τους κατεξοχήν στυλοβάτες των αντεργατικών και αντιλαϊκών επιλογών της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Είναι αυτοί που υποστηρίζουν τη συνδιαλλαγή με την ΕΕ και του δήθεν ανθρώπινου ιμπεριαλισμού, που σπέρνουν ψευδαισθήσεις, αναμονή και δυσκολίες στο λαϊκό κίνημα. Είναι αυτοί που συνέβαλαν στο γκρέμισμα της κοινωνικής ασφάλισης, ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, διέλυσαν το 8ωρο με τους «κοινωνικούς διαλόγους», υποστηρίζουν το σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου και που τώρα, ενόψει της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την ελληνική κυβέρνηση, θέλουν να πάρουν μέτρα για να εκφραστεί με τον πιο ανώδυνο τρόπο η αντίθεση του ελληνικού λαού, να μην καταδικαστεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Η μόνη απάντηση που τους αξίζει είναι η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να τους γυρίσουν την πλάτη και να οικοδομήσουν τη δική τους μεγάλη συμμαχία στους χώρους δουλιάς, σε κάθε γειτονιά, σχολειό. Να απαντήσουν με τη συσπείρωσή τους κι έναν καθαρό στόχο: Την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ποικιλόμορφο αγωνιστικό πρόγραμμα

Το πλούσιο αγωνιστικό πρόγραμμα της Κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» εμπεριέχει σειρά κινητοποιήσεων, ημερίδες, συζητήσεις και πλήθος άλλων εκδηλώσεων για τις εργασιακές σχέσεις, την ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία κ.ά. Η δραστηριότητα αυτή συνοδεύεται από ένα μεγάλο και πολύμορφο προπαγανδιστικό υλικό, που ήδη έχει αρχίσει να διακινείται με τη μορφή αφισών, τρυκ, αυτοκόλλητα, ανακοινώσεις, μαζί βέβαια με το πολύπτυχο όπου περιλαμβάνεται η Διακήρυξη της Κίνησης και το πλήρες αγωνιστικό πρόγραμμα του εξαμήνου.

Πιο κάτω παρουσιάζονται ορισμένες από τις εκδηλώσεις που θα γίνουν:

Στις 24/1, ενώ θα γίνεται η Σύνοδος των υπουργών Εργασίας στο Ναύπλιο, η «Δράση» θα συμμετάσχει στη μαζική διαδήλωση που οργανώνει το ΠΑΜΕ στην πόλη του Ναυπλίου, 6.30 μ.μ., ενάντια στους αντεργατικούς σχεδιασμούς της ΕΕ. Στις 2/2 θα γίνει κινητοποίηση της ΠΑΣΥ στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο των εγκαινίων της έκθεσης «Agrotica». Στις 15/2 κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο. Στις 1-3/3 εκδηλώσεις και διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα - το ίδιο χρονικό διάστημα θα εξελίσσεται η Σύνοδος υπουργών Παιδείας στην Αθήνα - με κορύφωση στην Αθήνα για μόρφωση - δουλιά για όλους. Στις 14-15/3, όταν θα γίνεται σύσκεψη των υπουργών Αμυνας στην Αθήνα, θα πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο και πορεία στην Αθήνα προς την πρεσβεία των ΗΠΑ ενάντια στους πολέμους των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Στις 28-29/3, κατά τη διάρκεια της Συνόδου υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών στη Βέροια για τους μετανάστες, θα γίνει εκδήλωση - διαδήλωση ενάντια στην εκμετάλλευση και το ρατσισμό (σ.σ. παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μεταφερθεί η Σύνοδος στην Αθήνα). Στις 5/5 κινητοποίηση ενάντια στην περιβαλλοντοκτόνα πολιτική τους και ενώ θα γίνεται η Σύσκεψη Υπουργών Περιβάλλοντος στην Αθήνα.

Το σύνολο των εκδηλώσεων θα κορυφωθεί στο διάστημα 20-22/6 στη Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ. Πρόκειται για ένα τριήμερο αγωνιστικής αντιπαράθεσης με τους Ευρωιμπεριαλιστές, μέσω εκδηλώσεων, απεργιών, διαδηλώσεων ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τον πόλεμο, αλληλεγγύης στους μετανάστες, υπεράσπισης των οικονομικών, κοινωνικών και δημοκρατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ