«Αντεπίθεση Τώρα» γράφει το πανό των ταξικών δυνάμεων στην κεφαλή της μαζικής απεργιακής συγκέντρωσης στις 24 του Φλεβάρη

-- Κύριε Μπάτσικα, ανακοινώθηκαν τα μέτρα, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι είναι αναγκαία. Το σχόλιό σας.

-- Είναι αναγκαία γι' αυτούς που τα παίρνουν, για την πλουτοκρατία. Μόνο που η κυβέρνηση δε λέει όλη την αλήθεια. Λέει ότι είναι αναγκαία και πως τα μέτρα αυτά είναι ανάγκη για τους ίδιους τους εργαζόμενους. Λέει τη μισή αλήθεια δηλαδή, γι' αυτό λέει ένα τεράστιο ψέμα. Κατά συνέπεια και από αυτήν την άποψη είναι ένας επιπλέον λόγος να προκαλεί την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων.

-- Εχουμε μια πολύ βαθιά ταξική επίθεση. Θυμόμαστε όλα τα προηγούμενα χρόνια επιθέσεις από την κυβέρνηση, τη μία στο εισόδημα, την άλλη στο Ασφαλιστικό, την άλλη στις εργασιακές σχέσεις, τμηματικά, αποσπασματικά. Αλλά όλο αυτό το πράγμα, μαζί, ολομέτωπο, σε όλα τα επίπεδα, δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει...

-- Νομίζω ότι είναι τα σκληρότερα μέτρα, η πιο άγρια, η πιο αντιλαϊκή επίθεση που έχει γίνει ποτέ μετά τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση στην εργατική τάξη, στο εισόδημά της, στα δικαιώματά της, κλπ.

-- Γιατί εδώ ξεκινάμε με το εισόδημα, πάμε στις εργασιακές σχέσεις, συνεχίζουμε με το Ασφαλιστικό...

-- Είναι οι εργασιακές σχέσεις, είναι το Ασφαλιστικό, είναι η μόρφωση, είναι η Υγεία, είναι το σύνολο της ζωής των εργαζομένων, το σύνολο των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια.

-- Αφορά όλο το πλέγμα μιας καθημερινότητας, όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το αύριο.

-- Ολο το πλέγμα της ζωής των εργαζομένων, της λαϊκής οικογένειας, μπαίνει στον «προκρούστη», θίγεται, χτυπιέται ανελέητα. Είναι μια επίθεση στρατηγικού χαρακτήρα, είναι η κορύφωση όλης αυτής της στρατηγικής επίθεσης του κεφαλαίου από το '90 και μετά, είναι - με μια έννοια - η ολοκλήρωση ή η κορύφωση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που αυτή τη στιγμή στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης και με αφορμή την κρίση επιδιώκεται να παρθεί η ρεβάνς από το εργατικό κίνημα, να ξεθεμελιωθεί ό,τι υπόλειμμα εργασιακών, κοινωνικών και οποιωνδήποτε άλλων δικαιωμάτων απέμεινε. Τέτοιου χαρακτήρα είναι η επίθεση και βεβαίως και βαθιά ταξική.

-- Σίγουρα είναι βαθιά ταξική, αλλά είναι πολυμέτωπη, αυτό θέλαμε να επισημάνουμε, δεν αφορά μόνο το εισόδημα της εργατικής τάξης, όπως γνωρίζαμε τα προηγούμενα χρόνια.

-- Δεν αφορά μόνο την εργατική τάξη, αφορά το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων.

-- Σίγουρα, η αύξηση του ΦΠΑ ή η μείωση της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων έχουν επιπτώσεις, για παράδειγμα, και στον μικρομεσαίο και στον αυτοαπασχολούμενο...

-- Και όχι μόνο με τον ΦΠΑ που είναι έμμεσος φόρος, αλλά και με άμεσους φόρους, συνοδεύονται και από άλλα μέτρα, και από το Ασφαλιστικό, κλπ. Κατά συνέπεια μιλάμε για μια γενικευμένη επίθεση, για πραγματικό τυφώνα ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων της ζωής των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας. Τέτοιου χαρακτήρα είναι αυτή η επίθεση.

-- Και την ώρα που γίνονται αυτά, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ προστρέχουν να στηρίξουν αυτή την αντιλαϊκή πολιτική. Και να διευκρινίσουμε ότι όχι μόνο τη στηρίζουν, αλλά 20 λεπτά πριν βγει ο κύριος Πεταλωτής και κάνει δηλώσεις, οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είχαν συνάντηση με τον πρωθυπουργό, μαζί με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ και των μεγαλεμπόρων.

-- Νομίζω ότι ένας εργαζόμενος σήμερα που είναι συνεπής με τον εαυτό του, έχει δυσκολία να χαρακτηρίσει τη στάση των ηγεσιών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν είναι απλά μέρος του προβλήματος. Είναι οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα που υλοποιούν αυτή την πολιτική. Είναι καλοταϊσμένοι, είναι καλοπληρωμένοι. Δεν είναι απλοί προδότες της τάξης τους, γιατί τον προδότη τον εξαγοράζεις και με λίγα. Είναι μια γραφειοκρατική κάστα συνδικαλιστών δυνάμεων που υλοποιούν τη γραμμή του κεφαλαίου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Και γι' αυτό δείχνουν και μια απόλυτη συνέπεια στην τήρηση αυτής της γραμμής.

Να σας πω ένα παράδειγμα: Λίγο πριν ανακοινωθούν τα μέτρα, γιατί πλέον ήταν δεδομένο ότι ανακοινώνονται, αντιπροσωπεία δεκάδων συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ πήγαν στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας και τους λένε: «Τι κάνετε; Επιτέλους το μόνο που μπορείτε να κάνετε (είναι γνωστό ότι η ηγεσία του ΕΚΠ ανήκει στον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό), τέλος πάντων, κηρύξτε μια απεργία».

Και η απάντηση ήταν ότι «εμείς δε ρίχνουμε τουφεκιές στον αέρα» και ότι «εμείς θα πάμε συντεταγμένα και θα αντιδράσουμε στην ώρα τους»... Δε ρίχνουν τουφεκιές, ρίχνουν κανονιοβολισμούς ενάντια στην εργατική τάξη. Είναι ανεκδιήγητη η στάση τους και, πλέον, αυτή τη στιγμή, δεν έχει μείνει ίχνος υπόληψης σε αυτές τις δυνάμεις, είναι εντελώς ανυπόληπτες και δεν μπορεί να υπάρχει καμία αυταπάτη στην εργατική τάξη ότι μπορούν αυτές οι δυνάμεις στο ελάχιστο να συμβάλουν στην αντίσταση των εργαζομένων.

Πολύ περισσότερο να προσέξουμε το εξής: Είναι τραγικές, εγκληματικές οι ευθύνες εκείνων των δυνάμεων, που δρουν μες στο κίνημα και μάλιστα αυτοκαθορίζονται ως «αριστερές» ή «αγωνιστικές» κλπ., οι οποίες αυτή τη στιγμή ουσιαστικά δίνουν το φιλί της ζωής στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό. Και μιλάω συγκεκριμένα για τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα, διαφόρων άλλων αριστεριζόντων, αριστεριστών, κλπ., οι οποίοι αποτελούν το μόνιμο ακροατήριο στις συγκεντρώσεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Αν αυτές οι δυνάμεις δεν τους στήριζαν σήμερα, η ανυποληψία τους θα είχε πιάσει πάτο μες στην εργατική τάξη. Είναι αυτοί που δίνουν σήμερα το φιλί της ζωής και έχουν εγκληματικές ευθύνες. Φυσικά, το φιλί της ζωής δεν το δίνουν μόνο στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, το δίνουν και στην κυβέρνηση. Μάλιστα, σήμερα τάχα εκπλήσσονται γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν τηρεί τις υποσχέσεις της.

Εχουν βαρύτατες ευθύνες γιατί όταν προεκλογικά το ΚΚΕ προειδοποιούσε το λαό ότι έρχεται θύελλα νέων μέτρων, νέα επίθεση, ότι πρέπει να προετοιμαστεί και άρα να κοντύνει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ, για να ισχυροποιήσει το κίνημα, την πάλη των εργαζομένων, αυτοί έλεγαν ότι τάχα ισοπεδώνουμε και βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μας κατηγορούσαν για συνεργασία με τη ΝΔ.

Αλλά πρέπει σήμερα να απολογηθούν όλοι αυτοί. Γιατί τάχα σήμερα διαμορφώνεται ανοιχτά μέτωπο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. και του κυρίου Μητσοτάκη - για τον οποίο όλο το προηγούμενο διάστημα, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας προσάπτανε ότι συνεργαζόμαστε μαζί του και ο οποίος βγήκε χτες και είπε ότι πρέπει το ΚΚΕ να σεβαστεί τα όρια της νομιμότητας και να προσέχει και να μη ρίχνει λάδι στη φωτιά;

-- Και έβαλε και κάποια ζητήματα, εκ του πονηρού φυσικά, που άπτονται του εμφυλίου πολέμου θέλοντας να θυμίσει τους νικητές και τους ηττημένους.

-- Βεβαίως έθεσε εκ του πονηρού ορισμένα ζητήματα, προβοκάροντας με αυτόν τον τρόπο - τον γνωρίζει άριστα αυτόν τον τρόπο ο κύριος Μητσοτάκης - μιλώντας φυσικά σαν αυθεντικός, γνήσιος εκπρόσωπος της αστικής τάξης. Λοιπόν, αυτή τη συμμαχία να τη χαίρονται ορισμένοι που κατηγορούσαν και εγκαλούσαν το ΚΚΕ που πριν από τις εκλογές προειδοποιούσε ότι έρχεται θύελλα. Δυστυχώς η θύελλα είναι ακόμα χειρότερη απ' ό,τι εμείς προειδοποιούσαμε.

Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ να σκεφτεί το εξής: Να αντιδράσει σήμερα στα μέτρα αυτά, όπως θα αντιδρούσε πιθανά και θα εξοργιζόταν αν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ. Να σκεφτεί ότι εξαπατήθηκε διπλά και τριπλά. Να εκφράσει την οργή του μπαίνοντας στον αγώνα. Εμείς δεν πρόκειται να μιλήσουμε ούτε χαιρέκακα ούτε ρεβανσιστικά σε κανέναν εργαζόμενο, απλό λαϊκό άνθρωπο που ανήκει στο ΠΑΣΟΚ.

Του λέμε, όμως, έστω και τώρα ας διορθώσει την ψήφο του. Ας μπει στον αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές, να συνταχτεί με το ταξικό κίνημα, με το αγωνιστικό κίνημα, να μπει στο μεγάλο λαϊκό ποτάμι για να αποκρούσουμε, για να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική, να ανοίξουμε το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία, η οποία είναι η μόνη απάντηση σήμερα στη βαρβαρότητα.