Η έκδοση του βιβλίου "Τρίχρονη Εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας", βασίστηκε στο υλικό του μεγάλου αφιερώματος του "Ρ" στα πενήντα χρόνια απο την ίδρυση του ΔΣΕ. Σ'αυτή τη συμβολή του "Ρ" αναφέρθηκε στην παρέμβαση του κατά την παρουσίαση του βιβλίου, ο Τάκης Τσίγκας, μελος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντακτης του "Ρ", την οποίαα και παρουσιάζουμε σήμερα.

Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

θέλω από την αρχή να σημειώσω, ότι αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση, από το γεγονός πως εκπροσωπώ τη διεύθυνση του "Ριζοσπάστη" στη σημερινή εκδήλωση. Ο βασικός και κύριος λόγος είναι το ίδιο το θέμα, το περιεχόμενο του βιβλίου, που σήμερα παρουσιάζεται, αλλά και ο συνδυασμός του, με την επέτειο των 80 χρόνων του ΚΚΕ.

Πρέπει να ομολογήσω, πως τα ίδια ακριβώς αισθήματα, συμπληρωμένα με μπόλικο δέος, μας είχαν καταλάβει όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε το αντίστοιχο αφιέρωμα του "Ριζοσπάστη".

Γνωρίζαμε, βέβαια, πολλά πράγματα, για τον εμφύλιο και την ηρωική δράση των μαχητών και των μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού κι όπως καταλαβαίνετε, πολλές φορές, οι βασικές ή και λιγότερο βασικές πλευρές της κρίσιμης αυτής περιόδου είχαν γίνει αντικείμενο πολύωρων μεταξύ μας συζητήσεων. Ολ' αυτά, όμως, είναι πολύ διαφορετικά, από το προχωρήσει ο "Ριζοσπάστης", το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, σ' ένα αντίστοιχο αφιέρωμα, με αφορμή τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Οι στόχοι, που αντικειμενικά έμπαιναν μπροστά μας, ήταν ιδιαίτερα ψηλοί και δύσκολοι. Η ιστορική αυτή περίοδος είναι η περισσότερο συκοφαντημένη της νεότερης ιστορίας της χώρας μας. Η περισσότερο κακοποιημένη και διαστρεβλωμένη. Η αποκατάσταση της αλήθειας, επομένως, ήταν ο πρώτος μας στόχος.

Εξίσου, όμως, σημαντικοί ήταν και οι υπόλοιποι: Η ανάδειξη του πραγματικού χαρακτήρα και περιεχόμενου του ηρωικού αυτού αγώνα. Η ανάδειξη των υψηλών αξιών και ιδανικών, που φλόγιζαν τις καρδιές των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού και τους έκαναν ικανούς, για τόσες και τόσες πράξεις, προσωπικού ή και μαζικού, άφταστου ηρωισμού. Η αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών του εμφυλίου και ιδιαίτερα, του ρόλου των ξένων επεμβάσεων. Η εξαγωγή εκτιμήσεων και χρήσιμων συμπερασμάτων, για μια περίοδο, στην οποία η πολιτική και ταξική πάλη έφτασε στην ανώτατη μορφή της, αυτή της ένοπλης αναμέτρησης.

Και από τη στιγμή, που ξεκινήσαμε και άρχισε να ξεδιπλώνεται η πολύμορφη και ιδιαίτερα θερμή ανταπόκριση των παλιών αγωνιστών και συντρόφων, που μας έπαιρναν τηλέφωνο ή μας έστελναν σημειώματα, φωτογραφίες, άλλα υλικά ή απλώς, μας ιστορούσαν τις προσωπικές τους εμπειρίες, το δέος, ο θαυμασμός, η συγκίνηση έγιναν πολύ περισσότερο έντονα.

Αρκετές φορές, στη διάρκεια των τεσσάρων μηνών, που κράτησε το αφιέρωμα, αλλά και στη διάρκεια της προετοιμασίας του, αισθανθήκαμε ανήμποροι, να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις, για να μεταφέρουμε στο χαρτί το αμέτρητο μεγαλείο αυτού του αγώνα, την απόλυτη - θα 'λεγα - ανιδιοτέλεια, αυταπάρνηση και αυτοθυσία των μαχητών και μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού. Την αστείρευτη πίστη τους στα ιδανικά του πατριωτισμού, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Την αφοσίωσή τους στο Κομμουνιστικό Κόμμα και την υπόθεση της εργατικής τάξης. Το υπεράνθρωπο θάρρος και τη λεβεντιά τους, αλλά και τη βαθύτατη ανθρωπιά τους, τη μεταξύ τους αλληλεγγύη και συλλογικότητα.

Δεν ξέρω, πόσο τελικά καταφέραμε να ανταποκριθούμε στους στόχους, που είχαμε βάλει. Αλλωστε, δεν είμαστε εμείς, οι πλέον αρμόδιοι, για να το κρίνουμε αυτό, αλλά εσείς, οι αναγνώστες και πρώτα και κύρια, οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, που βρίσκονται ακόμη στη ζωή.

Επιτρέψτε μου, όμως, να σας διαβάσω μια επιστολή, που λάβαμε στην εφημερίδα, όταν δημοσιευόταν το αφιέρωμα. Μια επιστολή, που νομίζω πως συμπυκνώνει, μέσα από ένα ιστορικό γεγονός, περίπου όλα όσα θέλαμε να αναδείξουμε με το αφιέρωμά μας. Μια επιστολή, από κάποιον, που εκείνη την εποχή βρισκόταν στις γραμμές του "εθνικού στρατού".

Μας έγραφε ο αναγνώστης μας από τη Μεσσηνία:

"Το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, με βρήκε όμηρο στο χιτλερικό στρατόπεδο του Βρανδεμβούργου, απ' όπου με απελευθέρωσαν τα σοβιετικά στρατεύματα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, τον Αύγουστο του 1945, βρήκα τον πατέρα μου κρατούμενο από το μεταπολεμικό κράτος, ως αντιστασιακό. Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα και η ζωή πολύ σκληρή.

Το 1948 ήρθε η σειρά μου να υπηρετήσω τη στρατιωτική θητεία και με κάλεσαν στρατιώτη. Με ενέργειες του τότε δημάρχου Φιλιατρών Μεσσηνίας, με τον οποίο είμαστε γείτονες και με αγαπούσε σαν παιδί του, γλίτωσα τη Μακρόνησο και μετά τη βασική εκπαίδευση στην Καλαμάτα, βρέθηκα στο Γράμμο, στην πρώτη γραμμή, απέναντι από τις δυνάμεις του ΔΣΕ.

Εκεί, το καλοκαίρι του 1949, σ' ένα πολυβολείο βρήκα ορισμένες προκηρύξεις του ΔΣΕ και ανάμεσά τους ένα ποίημα, αφιερωμένο στην επίσκεψη του Γάλλου ποιητή, Πολ Ελιάρ στο Γράμμο. Οταν το διάβασα, κρυφά από τους άλλους στρατιώτες της μονάδας μου, συγκλονίστηκα τόσο πολύ, που κατάλαβα ότι πρέπει να το διασώσω.

Να το φυλάξω, όμως, γραμμένο ήταν πολύ επικίνδυνο. Επρεπε να το μάθω απ' έξω και να το κρατήσω στη μνήμη μου. Και αυτό έκανα. Από τότε, δεν το ξέχασα....

Πενήντα περίπου χρόνια πέρασαν και μένει ανεξίτηλα χαραγμένο στο μυαλό μου. Και νομίζω, ότι με αφορμή το αφιέρωμα του "Ρ", το ποίημα αυτό πρέπει να διασωθεί πλέον και γραπτά και να βρει μια θέση σ' αυτό. Γι' αυτό και σας το αποστέλλω".

Ακολουθούσε το ποίημα. Τίτλος του: "Ο Πολ Ελιάρ στο Γράμμο".

Πενήντα χρόνια κρατούσε "ζωντανό" το ποίημα, ο φίλος μας από τη Μεσσηνία, στο μυαλό και την καρδιά του. Οπως, ακριβώς, μένουν ζωντανές στη συνείδηση του λαού μας οι παρακαταθήκες της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού, οι αξίες και τα ιδανικά τους και, πάνω απ' όλα, οι ανεκπλήρωτοι στόχοι, τα οράματα και οι ελπίδες, για μια Ελλάδα λεύτερη και ανεξάρτητη, της κοινωνικής προκοπής και της δικαιοσύνης.

Θέλουμε να πιστεύουμε, πως το βιβλίο, που σήμερα παρουσιάζεται, αποτελεί μια σημαντική συμβολή στην κατεύθυνση αυτού του αγώνα και στην απόδοση της οφειλόμενης τιμής, σε όσους έδωσαν και τη ζωή τους ακόμη, τα δύσκολα εκείνα χρόνια.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ. -

Η ενοποίηση του ψευδοκράτους με την Τουρκία είναι η απάντηση στην προώθηση της ενταξιακής πορείας της Κύπρου,δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ,ο οποίος πραγματοποιεί από χτες επίσκεψη στα Κατεχόμενα.

Για κάθε βήμα που κάνει η ελληνική πλευρά προς την ενοποίησή της με την Ευρώπη, θα υπάρχει ανάλογο βήμα για ενοποίηση του ψευδοκράτους με την Τουρκία, είπε χαρακτηριστικά.

Η αποδοχή της ελληνοκυπριακής πλευράς στην Ευρωπαϊκή Ενωση πριν από τη λύση του Κυπριακού και πριν εξασφαλιστεί ισορροπία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, πρόσθεσε, δίνει το "πράσινο φως" για την οριστική διαίρεση του νησιού.

Τόσο ο Γιλμάζ όσο και ο Ντενκτάς πρόβαλαν και πάλι την αξίωση για αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε προκλητικά ότι το ψευδοκράτος αποτελεί μια πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αναγνωρίσει η ελληνοκυπριακή πλευρά και να δεχτεί συνομιλίες ανάμεσα σε δύο ισότιμα κράτη στη βάση της πρότασης του Ντενκτάς για συνομοσπονδία.

Ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης ερωτηθείς αν αναμένει οποιεσδήποτε αντιδράσεις από την τουρκική πλευρά στις 10 Νοέμβρη, κατά την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, είπε ότι ο Ντενκτάς γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επηρεάσει την ενταξιακή πορεία και ότι είναι διπλωματικά απομονωμένος.

Ο Κύπριος εκπρόσωπος χαρακτήρισε την επίσκεψη στα Κατεχόμενα του Τούρκου πρωθυπουργού προκλητική, εφ' όσον γίνεται, όπως είπε, παράνομα και πρόσθεσε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά τον Ντενκτάς να προχωρήσει σε λύση του Κυπριακού, επισημαίνοντας ότι "οι θέσεις της πλευράς μας βρίσκονται στο τραπέζι αναμένοντας αξιόπιστο συνομιλητή".

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης,σχολιάζοντας πληροφορίες που μιλούν για κλιμάκωση του εξοπλισμού των Κατεχομένων αν εγκατασταθούν οι "S-300", δήλωσε ότι η Τουρκία φέρνοντας επιθετικά όπλα στα Κατεχόμενα, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι είναι η κύρια δύναμη για την ένταση στην περιοχή.

Η Τουρκία, είπε ο εκπρόσωπος, δεν είναι μόνο με αυτό το οπλικό σύστημα που αποδεικνύει την προκλητική της στάση και τη διάθεση για ένταση στην περιοχή. Το ίδιο το μέγεθος των οπλικών συστημάτων που βρίσκονται στην κατεχόμενη Κύπρο μιλά από μόνο του.

Η Εθνική Φρουρά και το υπουργείο Αμυνας, είπε, είναι σε θέση να γνωρίζουν και να έχουν πληροφορίες γύρω από τα θέματα εξοπλισμών στην κατεχόμενη περιοχή.

Ο Πρόεδρος του Ισραήλ, Εζερ Βάισμαν,παραδέχτηκε ότι δεν κατόρθωσε να πείσει τον Πρόεδρο Κληρίδη και τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων ότι η στρατιωτική συμφωνία της χώρας του με την Τουρκία δε στρέφεται εναντίον της Κύπρου. Για να είμαι ειλικρινής, είπε, δεν έχω καταφέρει να τους πείσω.

Ανησυχούν πολύ, πρόσθεσε, και καταβάλω προσπάθεια τις τελευταίες 24 ώρες να τους πείσω ότι η συμφωνία δεν επηρεάζει κανένα τρίτο μέρος.

Μιλώντας ύστερα σε πρόγευμα εργασίας με τους αρχηγούς των κομμάτων, ο Ισραηλινός Πρόεδρος επανέλαβε ότι η συμφωνία με την Τουρκία δεν είναι αμυντική και πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται ούτε το Ισραήλ να βοηθήσει την Τουρκία ούτε η Τουρκία το Ισραήλ, σε περίπτωση πολέμου.

Σε ερώτηση ποια στάση θα τηρήσει το Ισραήλ σε περίπτωση επίθεσης της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου, απάντησε ότι αυτό θα αποφασιστεί από την κυβέρνηση της χώρας του.

Ο Ε. Βάισμαν υποστήριξε ότι η συμφωνία με την Τουρκία δεν αλλάζει τη στρατιωτική δύναμη της Τουρκίας, η οποία μπορεί να εξασφαλίσει οπλισμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία ή τη Γαλλία.

Σε ερώτηση αν το Ισραήλ είναι διατεθειμένο να προμηθεύσει την Κύπρο με οπλισμό αν του ζητηθεί, απάντησε ότι αυτό θα εξαρτηθεί από το είδος του οπλισμού.

Δεν πρόκειται, είπε, να δώσουμε "F-16" ή "Φάντομ" στην Κύπρο.

Σε άλλη ερώτηση, αν υπάρχει δυνατότητα υπογραφής στρατιωτικής συμφωνίας Κύπρου και Ισραήλ, ο Εζερ Βάισμαν απάντησε αρνητικά.

Ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στην περιοχή, είναι κοσμική χώρα, πολεμά το φανατισμό και αυτό, κατά την έκφρασή του, είναι προς το συμφέρον όλων, και της Κύπρου...