Τον έκπληκτο παριστάνει ο υπουργός Εργασίας για το «έργο» του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), το οποίο, όπως αναφέρει στη σχετική εγκύκλιό του, δεν έχει επιβάλει ούτε μία κύρωση αν και έχει διενεργήσει 58.815 ελέγχους. Παρόλο που είναι προφανές ότι ο υπουργός δε θυμήθηκε τυχαία να δείξει τώρα - «κοινωνικός διάλογος» γαρ ενόψει- τη φιλεργατική ευαισθησία του, ωστόσο δεν μπορεί να μην επισημανθεί ότι πρόκειται για υποκρισία και εμπαιγμό. Πρώτον, γιατί αν η κυβέρνηση και ο υπουργός ήθελαν να προστατεύσουν τους εργαζόμενους από «τα φαινόμενα καταστρατήγησης των ωραρίων, της παράνομης απασχόλησης και της παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας», θα φρόντιζαν να έχουν ενισχύσει τον κοινωνικό και κρατικό έλεγχο στους τόπους δουλιάς και όχι να παραδίδουν τους εργαζόμενους στην αυθαιρεσία και την ασυδοσία των εργοδοτών με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων που προωθούν με κάθε μέσο. Δεύτερον, οι πάντες γνωρίζουν και βέβαια πολύ καλύτερα η κυβέρνηση, ότι τα εργοστάσια και οι άλλοι τόποι δουλιάς έχουν μετατραπεί σε απροσπέλαστα γκέτο, όπου βασιλεύει το δίκαιο το εργοδότη και η δημοκρατία σταματά στις πύλες τους. Το ενδιαφέρον και η ευαισθησία του υπουργού είναι εκ του πονηρού και υποκριτική, πολύ περισσότερο που δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο. Μόνο προς το χειρότερο...

Να, λοιπόν, που μέσα στο «μπαράζ» για τις κυοφορούμενες «αλλαγές» του υπουργείου Παιδείας σχετικά με το εξεταστικό σύστημα στα λύκεια, ήρθε και μια «αποκάλυψη». «Δε θα ήταν υπερβολικό να πω ότι χωρίς τους φροντιστές δε θα είχε υπάρξει μεταρρύθμιση», δήλωσε ο γ.γ. της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας, Γ. Τσαρπαλής, στη χτεσινή «Εξουσία». Σημειώνει δε κατηγορηματικά και τα εξής: «Δε νομίζω ότι οι όποιες αλλαγές του κ. Ευθυμίου θα επηρεάσουν τη λειτουργία των φροντιστηρίων, αφού ούτως ή αλλιώς τα μαθήματα που θα εξαιρεθούν δε διδάσκονταν στα φροντιστήρια, αλλά και το ποσοστό των μαθητών που παρακολουθεί φροντιστήρια ή ιδιαίτερα παραμένει επί εικοσαετία σταθερό, γύρω στο 80%. Ετσι, ακόμη και μετά τις αλλαγές, δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει κάποια διαφοροποίηση...».

Και δεν έχει καθόλου άδικο ο κ. Τσαρπαλής. Οσο συνεχίζεται η σημερινή αντιεκπαιδευτική πολιτική συνεχούς υποβάθμισης και υπονόμευσης της δημόσιας παιδείας, οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων θα τρίβουν τα χέρια τους...

Μόνο γέλιο προκαλούν τώρα πια οι διάφορες δικαιολογίες που βρίσκουν οι κυβερνώντες σε αυτή τη χώρα, προκειμένου να αποκρύψουν από το λαό την υπόκλισή τους μπροστά στα κελεύσματα του μεγάλου κεφαλαίου και των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, όπως και την αγωνία τους να τους εξυπηρετήσουν όλους.

Είναι φυσικό, βέβαια, στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, στις συνθήκες της εξουσίας του κεφαλαίου, οι επιχειρηματικοί όμιλοι να αξιοποιούν την κυβερνητική πολιτική και να λεηλατούν, με όλο και νέα κόλπα και μεθοδεύσεις, τη δημόσια περιουσία και το μόχθο του λαού. Το παρακάτω, πρόσφατο παράδειγμα - όχι φυσικά μοναδικό - είναι αρκετά εύγλωττο: Πριν λίγο καιρό Κόκκαλης-Μυτιληναίος προχώρησαν σε σύμπραξη για να «χτυπήσουν» την ΕΛΒΟ. Ο διαγωνισμός ξεπουλήματος κατακυρώθηκε στους δύο επιχειρηματίες, αλλά τις προάλλες ανακοινώθηκε πως τελικά στην ΕΛΒΟ θα μείνει μόνος του ο όμιλος του Μυτιληναίου. Σύμφωνα με την ερμηνεία που δημοσιεύτηκε, «η ΙΝΤΡΑΚΟΜ αποφάσισε να μη συμμετάσχει στο πρότζεκτ της ΕΛΒΟ, με τη λογική ότι δεν άπτεται πλήρως του δικού της αντικειμένου. Οι δύο όμιλοι θα συνεχίσουν να συνεργάζονται σε άλλα πρότζεκτ, όπου υπάρχουν συνέργειες». Για όσους δεν κατάλαβαν, η συμμετοχή τους στη σύμπραξη και η κατάθεση από κοινού υποτίθεται κάποιων δισεκατομμυρίων αξιοποιήθηκαν απλά ως... διαβατήριο για τον ένα «εταίρο».

Και βέβαια, το βασικό πρόβλημα αφορά όχι στους επιχειρηματίες, αλλά στην ίδια την κυβέρνηση, η οποία πανηγύριζε και στη συγκεκριμένη περίπτωση και σε άλλες ανάλογες για τον άψογο, λέει, τρόπο που εξελίσσονται οι διαγωνισμοί ξεπουλήματος! Δεν είναι καλύτερα να τηρεί το αρχαίο ρητό «κρείττον σιγάν»;