ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 31 Δεκέμβρη 2010 - Κυριακή 2 Γενάρη 2011
Σελ. /32
Πανευρωπαϊκά πυρά και «εταίροι»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ολομέτωπη αντεργατική επίθεση δεν είναι ούτε «ατύχημα», ούτε ...απόκλιση λόγω μιας αποτυχημένης πολιτικής διαχείρισης, ούτε και ελληνική ιδιομορφία. Είναι αποτέλεσμα των σχεδιασμών, που ενιαία και αποφασισμένα επεξεργάζονται τα επιτελεία της πλουτοκρατίας σε όλη την Ευρώπη.

Ετσι, ρυθμίσεις όπως ο νόμος που πρόσφατα ενέκρινε η Βουλή, μεθοδεύοντας την πλήρη κατάργηση των ΣΣΕ, προχωρούν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ισπανία, οι επιχειρηματίες ζητούν οι συλλογικές συμβάσεις να υπογράφονται στο εξής από μηδενική βάση, χωρίς δηλαδή διασφάλιση των όσων έχουν κατακτηθεί με τις προηγούμενες. Στη δε Ιταλία, η υπερίσχυση επιχειρησιακών συμβάσεων που προσπερνούν όσα προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας προχωρά ολοταχώς, όπως έγινε στη «Φίατ» (μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας, που γι' αυτό και προδιαγράφει τις εξελίξεις σε ολόκληρη τη χώρα).

Η επίθεση προχωρά ολοταχώς με την πολύτιμη στήριξη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών. Ετσι, στη μεν Ισπανία οι εργατοπατέρες φαίνονται έτοιμοι να συμφωνήσουν (και τυπικά πλέον), αν η κυβέρνηση καθυστερήσει για λίγο τα νέα της αντιασφαλιστικά σχέδια. Στη δε Ιταλία, η κατάπτυστη σύμβαση (που σύμφωνα με δημοσιεύματα προβλέπει ευέλικτες σχέσεις εργασίας σε θέματα ωραρίου και αποδοχών) κυρώθηκε και από εκπροσώπους των εργαζομένων.

Δεν πρόκειται για σύμπτωση: Η πλουτοκρατία βαδίζει το μονοπάτι της αντιλαϊκής λαίλαπας, γιατί μόνο όταν συντρίβεται ο λαός αυτή διασφαλίζεται. Και βαδίζει αυτόν το δρόμο παρέα με τους συν-εταίρους της. Γι' αυτό και η εργατική τάξη σε όλη την Ευρώπη πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση, ενάντια στον ταξικό της αντίπαλο και κάθε υπηρέτη του.

Αλλοι που ανακάλυψαν ευθύνες στο λαό

Για όσους ανθρώπους του μόχθου δεν γνώριζαν ότι είναι και αυτοί υπεύθυνοι για την καπιταλιστική κρίση, επιστρατεύτηκαν οι «Οικολόγοι Πράσινοι» να τους πείσουν. Σε ανακοίνωσή τους για τη νέα χρονιά κουνάνε το δάχτυλο στο λαό: «Ξεχάσαμε να λειτουργούμε από κοινού με τους συμπολίτες μας, μάθαμε να μετράμε τα πάντα με βάση την αγοραστική δύναμη» και παρακάτω: «Ως κοινωνία χρωστάμε λοιπόν ριζικές αλλαγές, πρώτα από όλα στον εαυτό μας: Βαθιές τομές σε θέματα διαφάνειας, προσωπικής υπευθυνότητας, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας, καταναλωτικών προτύπων, προσανατολισμού της οικονομίας (...) να θεμελιώσουμε ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, στηριγμένο λιγότερο στην αγοραστική δύναμη και περισσότερο στα συλλογικά αγαθά και την αλληλεγγύη (...) Αν το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και οι οικονομικές εξουσίες αποδεικνύονται ανίκανες να δώσουν λύσεις, υπάρχουν βήματα που μπορούμε να κάνουμε και μόνοι μας ως πολίτες, στο πεδίο των τοπικών θεσμών μιας κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας».

Αφού λοιπόν φταίμε όλοι γιατί επιδείξαμε ανευθυνότητα και παρασυρθήκαμε από καταναλωτικά πρότυπα, πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα, να μη διεκδικούμε, να αφήσουμε στο απυρόβλητο το «πολιτικό σύστημα και τις οικονομικές εξουσίες». Και όχι απλά να συμβιβαστούμε και να σκύψουμε μοιρολατρικά το κεφάλι στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αλλά να τα αποδεχτούμε ευχαρίστως... Μοιάζει με κήρυγμα από άμβωνος. Τι να κάνουν και οι «Οικολόγοι Πράσινοι»; Αυτό μπορούν, αυτό προσφέρουν στο σύστημα.

Οχι κούφιες ελπίδες

«Από το 2011 δεν δικαιούμαστε ν' αναμένουμε πολλά. Ο Θεός να μας χαρίζει Υγεία. Οι Κυβερνήσεις Ειρήνη. Οι άνθρωποι Αγάπη. Με πίστη και αλληλεγγύη θα ξεπεράσουμε ευκολότερα την κρίση. Χωρίς ακρότητες και περιττές εμπρηστικές παρεμβάσεις αλλά με σκληρή δουλειά μπορούμε ν' αναστηλώσουμε το επίπεδο ζωής που με κόπο και χρόνο είχαμε αναγείρει πριν γκρεμιστεί από λάθη πολλών. Καλή τύχη σε όλους και περισσότερο σ' αυτούς που την έχουν ανάγκη».

Κι ο Θεός βοηθός! Θα μπορούσε να κλείσει έτσι το μήνυμά του για το νέο χρόνο ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης. Πολύ θα ήθελε, βέβαια, και κοπιάζει του το αναγνωρίζουμε, να εναποθέσει ο λαός τις ελπίδες του στον ύψιστο και στην τύχη. Αλλά ματαιοπονεί. Ολοένα και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι μπορούν οι ελπίδες τους να πραγματωθούν, με ανειρήνευτους ταξικούς αγώνες και με σκληρή δουλειά για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του κινήματος. Αν ψάχνει ο ΛΑ.Ο.Σ. για ακρότητες και εμπρηστικές παρεμβάσεις, ας κοιτάξει στον καθρέφτη της πολιτικής που υπηρετεί. Για όσο καιρό μπορεί, γιατί ο λαός θα τον κάνει θρύψαλα.

Αγώνας σε όφελος της αγροτιάς

Η λύση που συμφέρει τους μικρομεσαίους αγρότες και συνολικά το λαό για τη διατροφή του είναι οι ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, για έναν άλλον τρόπο παραγωγής. Αλλαγές που μπορούν να γίνουν μόνο στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας, όπως το ΚΚΕ προτείνει. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής θα γίνει κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.) και προϊόντων άμεσης κατανάλωσης, ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό για την παραγωγή εγχώριων τροφίμων φτηνών και ποιοτικών, που θα καλύπτουν τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού. Θα καταργηθεί η καπιταλιστική αγροτική εκμετάλλευση. Θα γίνει συνεταιριστικοποίηση της αγροτικής παραγωγής με τη δημιουργία και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών μικρομεσαίων αγροτών, που θα ενοποιούν τις μικροϊδιοκτησίες στη μεγάλη συνεταιριστική, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησής της και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση. Θα δημιουργηθεί κρατικός φορέας συγκέντρωσης και εμπορίου των αγροτικών προϊόντων. Για να συμβούν όλα αυτά θα πρέπει να δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή της λαϊκής οικονομίας. Γι' αυτό ο αγώνας των φτωχομεσαίων αγροτών για την προώθηση των άμεσων αιτημάτων τους θα έχει καλύτερα αποτελέσματα αν οργανωθούν μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ και αν συντονιστούν σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους, τους αυτοπασχολούμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Να συντονιστούν αγωνιστικά σε μια κατεύθυνση ανατροπής της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καρτέλ και των μονοπωλίων και με στόχο την εφαρμογή μιας πραγματικά φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής.

Κείμενα για την Οικονομία και την Πολιτική

Αφιερώνεται στα 190 χρόνια από τη γέννηση του Φρίντριχ Ενγκελς

Η «Σύγχρονη Εποχή» εκδίδει αυτήν τη συλλογή άρθρων του Φρίντριχ Ενγκελς και την αφιερώνει στην 190ή επέτειο από τη γέννησή του.

Το κόκκινο νήμα, που διαπερνά όλα τα άρθρα που περιλαμβάνονται στην έκδοση, είναι αυτό της εκτίμησης των οικονομικών εξελίξεων της τελευταίας δεκαετίας του πρώτου μισού και σχεδόν ολόκληρου του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα και της αντανάκλασής τους στο πολιτικό επίπεδο, στις πολιτικές επιδιώξεις των διάφορων τάξεων, στην ταξική πάλη, στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη της εποχής. Σε αυτά τα άρθρα τίθενται πολλά επίκαιρα ζητήματα, που σχετίζονται με την καπιταλιστική οικονομική κρίση (με ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση υπερπαραγωγής - υπερκερδοσκοπίας), τον ανταγωνισμό και την αλληλεξάρτηση μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, την εμφάνιση της μετοχικής εταιρείας και τον αντίστοιχο παρασιτισμό της αστικής τάξης, τον προστατευτισμό και το ελεύθερο εμπόριο ως μορφές αστικής οικονομικής διαχείρισης, την αγροτική οικονομία, τη δημιουργία της εργατικής αριστοκρατίας, καθώς και ζητήματα στρατηγικής του διεθνούς εργατικού κινήματος, όπως αυτά που προκύπτουν από τη βασανιστική πορεία διαμόρφωσης εργατικών κομμάτων σε κάθε ξεχωριστό κράτος, τη διαπάλη για το πρόγραμμα και την πολιτική αυτών των κομμάτων στις συνθήκες του 19ου αιώνα.

Τζούλιαν Ασάντζ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο 39χρονος Αυστραλός και ιδρυτής (μεταξύ άλλων) της ιστοσελίδας Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, κατόρθωσε αναμφισβήτητα να μονοπωλήσει μέσα στο 2010, σε βαθμό φρενίτιδας μάλιστα, τα φώτα της παγκόσμιας δημοσιότητας, εξαιτίας της δημοσιοποίησης διπλωματικών τηλεγραφημάτων από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τις αμερικανικές πρεσβείες και προξενεία ανά τον κόσμο.

Ουδείς αρνείται ότι τα 251.287 διπλωματικά έγγραφα παρουσιάζουν ενδιαφέρον, καθώς επιβεβαιώνουν πληροφορίες και διαρροές για διάφορα κρίσιμα και τρέχοντα ζητήματα, αλλά και ότι η παγκόσμια πολιτική σκηνή είναι αυτή που γνωρίζουμε: Οι αντιθέσεις είναι κυρίαρχες, τα μαχαιρώματα συνεχή μεταξύ «φίλιων χωρών», καθώς και τα παιχνίδια και οι «συνεννοήσεις», που καταγράφουν το γνωστό κυνισμό και την εγκληματική φύση του ιμπεριαλισμού.

Προς τι, λοιπόν, τόσος θόρυβος για την ιστοσελίδα; Αλλά και τον ίδιο τον Ασάντζ, βραβευμένο μεταξύ άλλων από τον «εκπρόσωπο Τύπου» του κεφαλαίου, το περιοδικό «Εκόνομιστ», που διώκεται πια «ως ο μεγαλύτερος εχθρός των ΗΠΑ»; Οι απαντήσεις σίγουρα δεν εμπεριέχονται στα τηλεγραφήματα που δημοσιοποιεί σταδιακά το Wikileaks, αλλά και τα διάφορα αστικά ΜΜΕ ανά τον κόσμο, με τα οποία συνεργάστηκε εκ των προτέρων. Το σίριαλ της δίωξης του Ασάντζ για «σεξουαλικά εγκλήματα» στη Σουηδία και των αντιδράσεων τείνει να συσκοτίσει τους πραγματικούς λόγους και τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από την υποτιθέμενη διερευνητική δημοσιογραφία...


Χρ. Μ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ