Οπως μεταδίδει από το Κίεβο το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων «ΣΙΝΧΟΥΑ», η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας με ανακοίνωσή της εκφράζει την «ιδιαίτερη ανησυχία κι αγανάκτησή της», εξαιτίας του ότι «ανώτατοι διπλωματικοί υπάλληλοι των ΗΠΑ στην Ουκρανία επεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις του ανεξάρτητου ουκρανικού κράτους». Οπως σημειώνεται στην ανακοίνωση «με αυτόν τον τρόπο καταπατούν τόσο τη διεθνή αρχή της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους, όσο και τους εθνικούς νόμους μας, αλλά και επιδεικνύουν τη φανερή ασέβεια προς το λαό της Ουκρανίας, προς το κράτος μας». Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚ Ουκρανίας επισημαίνει πως «αυτή τη φορά σε συνέντευξη Τύπου στο Κίεβο ο πρέσβης της Ουκρανίας Τζον Χερμπστ καθόρισε τι είναι υπέρ των συμφερόντων μας και τι όχι. Σημείωσε, μάλιστα, πως υπέρ των συμφερόντων της Ουκρανίας είναι να μη δυσκολέψει την ευρω-ατλαντική ολοκλήρωση, ενώ για τον "Ενιαίο Οικονομικό Χώρο" συνέστησε να εξετάσουμε προσεκτικά τις συνέπειες αυτών των βημάτων».

Οι κομμουνιστές της Ουκρανίας υπογραμμίζουν πως «ο Ουκρανικός λαός και το κράτος είναι ικανά αυτοτελώς να καθορίζουν τις επιλογές τους, να αποφασίζουν για τις υποθέσεις τους. Η Ουκρανία έχει τη δική της ιστορία και παραδόσεις, τους δικούς της νόμιμους εκπροσώπους για την έκφραση, τον καθορισμό των κρατικών της συμφερόντων. Αυτό είναι πολιτικό αξίωμα, όπως επίσης και το ότι η Ουκρανία είναι υποκείμενο του διεθνούς δικαίου, νοικοκύρης στο σπίτι της. Αυτό το αξίωμα θα πρέπει να το θυμούνται», καταλήγει η ανακοίνωση.

Εν τω μεταξύ, το πρόβλημα δε φαίνεται να αφορά πλέον μόνο τον Αμερικανό πρέσβη. Και άλλοι δυτικοί διπλωμάτες με δηλώσεις τους προσπαθούν να επέμβουν στην πολιτική ζωή της χώρας και τους προσανατολισμούς της. Οπως μεταδίδει το ουκρανικό πρακτορείο «Ιντερφάξ», ο πρέσβης της Γερμανίας Ντίτμαρ Στιούντεμαν κατά την επίσκεψή του στην πόλη Ντονιέτσκ, κάλεσε την Ουκρανία να επιλέξει κατεύθυνση στη διαδικασία της καπιταλιστικής ενοποίησης. Οπως χαρακτηριστικά τόνισε: «Ολοκλήρωση προς διαφορετικές κατευθύνσεις δεν μπορεί να γίνει». Ο ίδιος για κάθε ενδεχόμενο έκρινε καλό να υπενθυμίσει ακόμη στους Ουκρανούς πως «ολοκλήρωση σημαίνει παραχώρηση τμήματος της κυριαρχίας σε κοινούς θεσμούς».

Τη βδομάδα που πέρασε δύο ακόμη επίσημες ενέργειες ήρθαν να προστεθούν στην «αποκατάσταση της ιστορικής δικαιοσύνης», δηλαδή της αποκατάστασης των συνεργατών των ναζί στη Λετονία. Στις 26 Σεπτέμβρη, δικαστήριο της περιοχής Ζεμγκάλσκι καταδίκασε τον 82χρονο Νικολάι Λαριόνοφ σε 8 χρόνια φυλακή, για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Συγκεκριμένα, το πρώην στέλεχος των σοβιετικών υπηρεσιών ασφαλείας κατηγορούνταν για την εκτόπιση «σε βόρειες περιοχές της ΕΣΣΔ» 504 Λετονών. Να σημειωθεί πως το 1949 εκτοπίστηκαν από το σοβιετικό κράτος σε περιοχές της Σιβηρίας περίπου 10 χιλιάδες Λετονοί, που στην πλειοψηφία τους είχαν συνεργαστεί με τους ναζί.

Ο Λαριόνοφ είναι ο δέκατος πρώην αξιωματικός των δυνάμεων ασφαλείας της ΕΣΣΔ που καταδικάζεται από λετονικό δικαστήριο, για τη συμμετοχή τους στις κρατικές επιχειρήσεις των σοβιετικών αρχών που αφορούσαν τη δίωξη των συνεργατών των ναζί.

Επίσης, στις 27 Σεπτέμβρη, λίγο έξω από την πρωτεύουσα Ρίγα, με πανηγυρικό τρόπο και σε απευθείας μετάδοση από ραδιόφωνο και τηλεόραση άνοιξε το νεκροταφείο για όσους υπηρέτησαν στα λετονικά «Ες-Ες» και εγκαινιάστηκε σχετικό μνημείο. Η εκδήλωση έγινε με τη συμμετοχή εκπροσώπων της πολιτείας και την μπάντα του υπουργείου Αμυνας της χώρας.

Να σημειωθεί πως σε εκείνη την περιοχή (Κουρλιάντσκι) κατά το τέλος του 2^ου Παγκόσμιου Πολέμου ο σοβιετικός στρατός είχε περικυκλώσει ένα γερμανικό σώμα στρατού 300 χιλιάδων αντρών. Στο πλευρό των ναζί σ' εκείνη την περιοχή πολεμούσε και η μια εκ των δύο λεγεώνων των λετονικών «Ες-Ες», η 19^η λεγεώνα των «Ες-Ες» που είχαν δημιουργήσει οι ναζί στις αρχές του 1943. Από τους 150 χιλιάδες Λετονούς που είχαν συνολικά πολεμήσει στο πλευρό των ναζί, σκοτώθηκαν στις μάχες περίπου οι 50 χιλιάδες, εκ των οποίων οι 14 χιλιάδες στην περιοχή Κουρλιάντσκι.

Στην ακροαματική διαδικασία της δίκης του Λαριόνοφ, παρουσιάστηκε ένα έγγραφο ντοκουμέντο του 1948, από το οποίο προκύπτει πως η επιχείρηση εκτοπισμού που έγινε από το σοβιετικό κράτος το 1949 στρεφόταν ενάντια «στα πιο ακραία αντισοβιετικά και ταξικά ξένα στοιχεία».