«

Καλύτερες υπηρεσίες στον πολίτη». Αυτό είναι το σύνθημα και ο απώτερος στόχος των «μεταρρυθμίσεων» στη δημόσια διοίκηση και των «τομών» στην κράτος που εδώ και χρόνια επαγγέλλονται και υλοποιούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η ζωή όμως έχει αποδείξει ότι οι παρεχόμενες από το κράτος υπηρεσίες έχουν χειροτερέψει και συνάμα έχουν γίνει ακριβές και σχεδόν απρόσιτες ήδη για ένα μεγάλο τμήμα των λαϊκών μαζών.

Υπηρεσίες υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης, προσφέρονται πλέον αφού το χέρι «μπει βαθιά στην τσέπη», ενώ τα τιμολόγια των κατ' ευφημισμόν κρατικών (αλλά πάντα κερδοφόρων!) υπηρεσιών (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ) είναι εργαλεία εν ψυχρώ ληστείας των λαϊκών εισοδημάτων. Από την άλλη, είναι αλήθεια, ότι το κράτος έχει γίνει απείρως πιο φιλικό απέναντι στο κεφάλαιο, παρέχοντας αφειδώς «κίνητρα», φοροαπαλλαγές και χρήμα, παραιτούμενο ταυτόχρονα από κάθε στοιχειώδη έλεγχο της «επιχειρηματικής δραστηριότητας» ακόμα και για λόγους δημόσιας υγείας. «Το λιγότερο και αποτελεσματικότερο κράτος», που προωθούν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι απροκάλυπτα εχθρικό απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα και δυνάστης της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαϊκών μαζών.

Η βάση της σύγχρονης οργάνωσης του κράτους είναι «η αρχή της επικουρικότητας», υπογραμμίζεται στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ για τη δημόσια διοίκηση που παρουσιάστηκε χτες. Τι σημαίνει αυτό με τα δικά τους λόγια; Οτι το κράτος «οφείλει να απέχει» από παραγωγικές, επιχειρηματικές δραστηριότητες «υπέρ του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας». Γι' αυτό βασική επιδίωξη της ΝΔ είναι η μετατροπή του κράτους σε «βασικό μοχλό στήριξης της ιδιωτικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας». Αν η ηγεσία της ΝΔ τα λέει «καθαρά», η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα εφαρμόζει με αξιοθαύμαστο ζήλο, έστω και αν δεν το παραδέχεται πάντα, για λόγους ψηφοθηρικούς και ισορροπίας του (δικομματικού) συστήματος. Βέβαια, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ως πυξίδα τις αποφάσεις της Λισαβόνας και είναι συντονισμένοι με τη συνολικότερη επιχείρηση κατεδάφισης του κράτους πρόνοιας που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε ολόκληρη την ΕΕ με ορίζοντα το 2010.

Δίχως υπερβολή, τίποτα δε θα μείνει όρθιο από τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι με σκληρούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα, αν δεν υπάρξει οργανωμένη αντίσταση. Το «πακέτο Σρέντερ» που εγκρίθηκε την περασμένη βδομάδα είναι «συγκοινωνούν δοχείο» με το «πακέτο Σημίτη» ή το «κυβερνητικό πρόγραμμα» της ΝΔ. Το πρόβλημα βρίσκεται στη συστηματική επιχείρηση παραπλάνησης και παραπληροφόρησης των λαϊκών μαζών, ώστε να «νομιμοποιήσουν» με την ψήφο τους τη βάρβαρη και απάνθρωπη πολιτική που με μεγαλύτερη ένταση θα εφαρμόσουν την επομένη των εκλογών. Δεν πρέπει όμως να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη. Αν ο δικομματισμός δεν «ταπεινωθεί» στις κάλπες, εφιαλτικές μέρες περιμένουν τα λαϊκά συμφέροντα.