«Σίριαλ» που ξεπερνά τα χρονικά όρια της δεκαετίας του 1990 και τα σύνορα της Τουρκίας, είναι πλέον οι εισβολές του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ, με στόχο θέσεις του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Στο παιχνίδι της διαμάχης Κούρδων με την Τουρκία, πέρα από τα προβλήματα εθνικής κυριαρχίας, τις φυλετικές διαφορές και την κατάφωρη καταπάτηση των μειονοτικών δικαιωμάτων των Κούρδων από το τουρκικό κράτος, το ζήτημα αναδεικνύει και τα έντονα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή, που χρησιμοποιούν και τις δύο πλευρές, προκειμένου να αναζωπυρώσουν την ένταση μεταξύ τους και να τη διαχειριστούν ανάλογα...

Η παρούσα κρίση ξεκίνησε με αφορμή την απαγωγή Τούρκων στρατιωτών από αντάρτες του ΡΚΚ και τις κλιμακούμενες επιθέσεις Κούρδων στην Τουρκία. Οι στρατηγοί, δεδομένης και της πρότερης πολιτικής κρίσης, έως ότου να φτάσουμε τελικά στην εκλογή του Αμπντουλάχ Γκιουλ στο προεδρικό αξίωμα, προσπάθησαν να δυναμιτίσουν τη νέα κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατηγορώντας το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) για ολιγωρία και δισταγμό στη λήψη αποφάσεων εθνικής σημασίας. Οι Κούρδοι, από την πλευρά τους, είχαν δώσει τις απαραίτητες αφορμές για την εισβολή στο βόρειο Ιράκ, που λειτουργεί σε «ημιαυτόνομο» καθεστώς το Κουρδιστάν και ο Ρ.Τ. Ερντογάν, προκειμένου να επιδείξει και έργο έναντι των αντιπάλων του, ζήτησε από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση άδεια για στρατιωτική επέμβαση στο βόρειο Ιράκ με στόχο τις κουρδικές θέσεις.

Η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε το αίτημα και η Τουρκία συγκέντρωσε πάνω από 200.000 στρατιώτες στα σύνορα με το Ιράκ, ξεκινώντας να κάνει την απειλή της πράξη, με μικρές επιδρομές πέραν των συνόρων της. Αμεση ήταν η κινητοποίηση των ΗΠΑ, που είδαν τα συμφέροντά τους να διασαλεύονται σε ενδεχόμενη γενικευμένη και μεγάλης κλίμακας επέμβαση των τουρκικών στρατευμάτων στην περιοχή που περικλείει και το Κιρκούκ, όπου και εστιάζεται όλο τους το ενδιαφέρον, λόγω των εξαιρετικά πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και ενεργειακών πόρων.

Η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται, ο έλεγχος της περιοχής του Κιρκούκ της πρωτεύουσας του ενωμένου Κουρδιστάν που ονειρεύεται ο κουρδικός λαός, να είναι κάτω από το δικό τους έλεγχο, με όποιο κόστος και υπό όποια διοίκηση και σημαία. Υπό τις σημερινές συνθήκες δε φαίνεται να επιθυμούν αλλαγή του status της περιοχής, για αυτό και προσπάθησαν να «συγκρατήσουν» την Τουρκία να προχωρήσει σε μία γενικευμένη επέμβαση αντίστοιχη του στρατού που συγκέντρωνε.

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και η συνάντησή του με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, κατέληξε σε μία συμφωνία «κυρίων». Οι ΗΠΑ επέτρεψαν τις «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις», του τουρκικού στρατού, περιορισμένης έκτασης στο βόρειο Ιράκ, με στόχο το ΡΚΚ που και η Ουάσιγκτον χαρακτηρίζει «τρομοκρατική οργάνωση», με προκάλυψη την «αντιτρομοκρατική θωράκιση» του πλανήτη, με παράλληλη εξάλειψη των «επικίνδυνων στοιχείων». Πέρα από τη σχετική άδεια για την εξέλιξη των επιθέσεων στο βόρειο Ιράκ, η Ουάσιγκτον, έδωσε και τις απαραίτητες πληροφορίες, για τις στρατηγικές θέσεις του ΡΚΚ στην περιοχή, ενώ διέθεσε και τον εναέριο χώρο του Ιράκ για τις αεροπορικές επιδρομές της Αγκυρας, ως διοικούσα κατοχική δύναμη στη χώρα. Αποτέλεσμα, ο τουρκικός στρατός να προχωρά στις «εκκαθαριστικές» να έχει ήδη εισβάλει στο βόρειο Ιράκ, ανεπισήμως και να δέχεται τα συγχαρητήρια της τουρκικής κυβέρνησης για τις επιτυχίες του, ενώ η Βαγδάτη ποιεί την νήσσαν, πλην μιας μικρής «γκρίνιας», μετά την ανακοίνωση της σφαγής αμάχων.

Την τελευταία βδομάδα, μάλιστα, ο επικεφαλής των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, Γιασάρ Μπουγιούκανιντ, δήλωσε επισήμως ότι η Αγκυρα στηρίχτηκε για την υλοποίηση των επιθέσεών της και την επιτυχή έκβασή τους στις αμερικανικές πληροφορίες, υποστηρίζοντας ότι χωρίς αυτές τα αποτελέσματα δε θα ήταν σε καμία περίπτωση τα ίδια.

Ο Λευκός Οίκος, από την πλευρά του, αρχικά αιφνιδιάστηκε από τις δηλώσεις του Τούρκου στρατηγού, δεδομένου και του διπλού παιχνιδιού, που παίζει και με τους Κούρδους στην περιοχή και τις φρούδες ελπίδες που τους διοχετεύει, προκειμένου να τους κρατά ομήρους μιας φαινάκης. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου επιβεβαίωσε τελικά τις θέσεις του Γ. Μπουγιούκανιντ, σημειώνοντας ότι υπάρχει άμεση ενημέρωση και στρατηγική συνεργασία, τονίζοντας ότι η Ουάσιγκτον δε δικαιούται να παραπονιέται για έλλειψη ενημέρωσης, ούτε να επικαλείται άγνοια των γεγονότων, καθώς η ροή των πληροφοριών είναι άμεση, σαφής και δεδομένη.

Η διαμάχη Κούρδων και Τούρκων συντηρείται και υποθάλπεται από τις ΗΠΑ. Λόγος, όπως προαναφέραμε, η περιοχή του Κιρκούκ και τα αμύθητα πλούτη που κουβαλά μέσα της. Σήμερα, οι ΗΠΑ κατηγορούν το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση, δηλώνοντας ότι αποτελεί εχθρικό παράγοντα αστάθειας όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για τις ΗΠΑ και το ίδιο το Ιράκ. Αιτία το ότι δεν είναι σε θέση να θεωρεί η Ουάσιγκτον ότι μπορεί να διαχειριστεί μία διάσπαση του τουρκικού κράτους, που εξελίσσεται σε καζάνι που βράζει και να διαφυλάξει τα συμφέροντά της σε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν, που θα περιλαμβάνει το Κιρκούκ και θα βάλλεται από παντού. Αντιθέτως, η παρούσα κατάσταση, της κατοχής στο Ιράκ, εξασφαλίζει στις ΗΠΑ τα συμφέροντά τους, χωρίς ρίσκο δισεκατομμυρίων και ανταρσιών.

Ετσι, η Ουάσιγκτον προτιμά να εξοπλίζει την Τουρκία «ώστε να περιπολεί τα εκτεταμένα σύνορά της έναντι μελλοντικών απειλών και να συνεισφέρει στον παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ», κρατώντας το κουρδικό σαν «άσο στο μανίκι», για τη δύσκολη στιγμή που θα της χρειαστεί...