Μπορεί η κυβέρνηση να βάζει δήθεν ημερομηνίες λήξης σε κάποια από τα σκληρά μέτρα και τα χαράτσια, μπορεί να τα βαφτίζει «έκτακτα», όπως τη λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης», αλλά η πείρα λέει ότι τα αντιλαϊκά μέτρα που περνάνε και υλοποιούνται παραμένουν σα βραχνάς στο λαιμό του λαού, μέχρι ο ίδιος να τα αποτινάξει με την πάλη του.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Γερμανίας, όπου το 1991, ύστερα από την επανένωση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με την πρώην Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας και στο όνομα της «αλληλεγγύης» προς τα νέα ομόσπονδα κρατίδια προκειμένου να «ανοικοδομηθεί η οικονομία» στις περιοχές της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, επιβλήθηκε μια «προσαύξηση αλληλεγγύης» στους φόρους (Solidaritaetszuschlag ή Soli, όπως την ονομάζουν οι Γερμανοί στην καθημερινότητά τους). Ο φόρος αυτός συνδέθηκε εξαρχής και με το κόστος του Πολέμου του Κόλπου... Αυτός ο φόρος, δεκαεννέα χρόνια μετά από την πρώτη του είσπραξη το 1992, ισχύει ακόμα και καταβάλλεται από τους Γερμανούς. Μάλιστα, σήμερα έχει αυξηθεί και κυμαίνεται στο 5,5% του φόρου εισοδήματος, από 3,75% που ήταν αρχικά.

Δεν υπάρχει περιθώριο για αυταπάτες. Κάθε φορά που οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα δέχονται ή δε θα αντιδρούν οργανωμένα και δυναμικά στα βάρβαρα μέτρα για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας, οι εκβιαστές, δηλαδή η πλουτοκρατία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι θα μονιμοποιούν και θα κλιμακώνουν την αντιλαϊκή καταιγίδα.

Ακρως επιθετική για το σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα είναι η φημολογία που αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες περί «εξαιρέσεων» από το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας που μπορεί να ισχύσουν για ορισμένες δημόσιες εταιρείες. Κατ' αρχήν η φημολογία ξεκινάει από το υπουργείο Υποδομών, μέσω κάποιων «νύξεων» που έχει κάνει σε συνεντεύξεις του ο νέος υπουργός Μ. Βορίδης περί διαφωνίας του με την «οριζόντια εφαρμογή του μέτρου» στις δημόσιες συγκοινωνίες και στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Στην προσπάθεια του υπουργού να οικοδομήσει ένα «μετριοπαθές» και «λογικό» πολιτικό προφίλ μαζί με γνωστά «παπαγαλάκια» των αστικών ΜΜΕ, σιγοντάρουν και διάφοροι «γαλαζοπράσινοι» συνδικαλιστές στους συγκεκριμένους χώρους, σε μια εμφανή προσπάθεια να «φρονιμέψουν» τους συναδέλφους τους και να κάμψουν τις αγωνιστικές τους διαθέσεις.

Η φαιδρότητα όλου αυτού του εγχειρήματος προκύπτει από το γεγονός ότι ήδη οι αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας λειτουργούν οριακά από άποψης αριθμού προσωπικού, με ειδικότητες εργαζομένων, όπως των οδηγών και των ηλεκτροτεχνιτών, να εργάζονται σε εξαντλητικούς ρυθμούς. Πληροφορίες του «Ρ» αναφέρουν ότι ήδη εδώ και καιρό ακόμη και στελέχη των διοικήσεων των εταιρειών αστικών συγκοινωνιών έχουν εκφράσει σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο μπορεί να μειωθεί το προσωπικό τους, υπό το σκεπτικό ότι αυτό έχει ήδη μειωθεί από τις υποχρεωτικές μετατάξεις που προέβλεπε η νομοθετική ρύθμιση Ρέππα περί «εξυγίανσης» των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα έντεχνο «επικοινωνιακό φτιασίδωμα» του υπουργού του ΛΑ.Ο.Σ., που αποσκοπεί εξάλλου στην υπονόμευση του κινήματος στους συγκεκριμένους χώρους και στον κατακερματισμό του κινήματος των δημόσιων υπαλλήλων, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα ευρύτερες πολιτικές στοχεύσεις...