«Επικαλείστε το δημογραφικό πρόβλημα - επισήμανε - για να δικαιολογήσετε αυτό το αντιασφαλιστικό έγκλημα, το οποίο δημιούργησαν όλες οι κυβερνήσεις, διαχρονικά και το σάπιο σύστημα που υπηρετείτε και γι' αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο αλλά ισχύει και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες. Εσείς που δημιουργήσατε το δημογραφικό, σήμερα το επικαλείστε για να διαπράξετε το έγκλημα. Πιο τίμιο και ντόμπρο είναι να πεις την αλήθεια, που είναι να απαλλάξετε τους καπιταλιστές πλήρως από το μη μισθολογικό κόστος. Δηλαδή, από την υποχρέωση να επιστρέφουν ένα μέρος της απλήρωτης εργασίας, της κλεμμένης υπεραξίας στους εργαζόμενους», ανέφερε ο Μ. Συντυχάκης.

Με άλλα λόγια, όπως ανέφερε, πρόκειται για την ικανοποίηση των διακαών πόθων του κεφαλαίου σε κάθε πλευρά του πλανήτη. «Δηλαδή δεν είναι γέννημα κάποιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης ούτε αποτελεί εξαίρεση κάποιας ευρωπαϊκής κανονικότητας όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ», είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Τόνισε πως το ΚΚΕ διεκδικεί δημόσια, ενιαία, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση και κανένα άλλο κόμμα δεν έχει τέτοιου είδους πρόταση.

Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη κατήγγειλε την επιχείρηση της κυβέρνησης να πείσει τους νέους ότι δουλεύουν για να ...ζουν τους συνταξιούχους. «Δηλαδή, οι συνταξιούχοι στα χρόνια μου που φάγαμε 11 περικοπές, που έχουμε πληρώσει τον άμπακο από ασφαλιστικές εισφορές, να αισθανόμαστε ένοχοι απέναντι στα παιδιά μας», ανέφερε, λέγοντας ότι «ίχνος ντροπής δεν υπάρχει».

Τόνισε ότι το επικουρικό οι εργαζόμενοι το βάζουν από την τσέπη τους. «Οι σημερινοί συνταξιούχοι πλήρωναν επί 30 και 40 χρόνια τις εισφορές τους και με το παραπάνω» και έρχεται τώρα η κυβέρνηση και παίρνει τα λεφτά των εργαζομένων για να τα δώσει σε μία ιδιωτική εταιρεία, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της «ανάπτυξης», λέγοντας, κυρίως στους νέους, ότι στο απώτερο μέλλον και αφού αποταμιεύσουν και επενδύσουν σε υψηλές αποδόσεις, θα πάρουν μια «ωραία, υψηλή σύνταξη». Ομως, δεν απαντάει η κυβέρνηση σε ποια κλίμακα θα πάει το επικουρικό ενός εργαζόμενου που θα μείνει έναν χρόνο άνεργος.

«Η Κοινωνική Ασφάλιση - τόνισε ο Γ. Δελής - δεν χαρίστηκε από κανέναν στους εργαζόμενους. Κατακτήθηκε με αγώνες αιματηρούς, πολύχρονους, για να μην πεθαίνουν σαν το σκυλί στο αμπέλι, για να έχουν ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, για να έχουν προστασία στον επαγγελματικό κίνδυνο, στις σκαλωσιές, στα ορυχεία, στις μηχανές, στα μεταλλεία, αλλά και προστασία από τις επαγγελματικές ασθένειες. Το Ασφαλιστικό γι' αυτούς και τα παιδιά τους δεν είναι χρηματιστηριακές πράξεις, είναι η ίδια τους η ζωή, οι κόποι, ο ιδρώτας, το αίμα τους».

Η Μαρία Κομνηνάκα κατήγγειλε την επιχείρηση της κυβέρνησης να πείσει τους νέους ότι αντίπαλοί τους είναι οι πατεράδες και οι παππούδες τους, για να καλύψει ότι επί δεκαετίες όλες οι αστικές κυβερνήσεις πρόσφεραν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, για να χρηματοδοτήσουν κάθε φορά την καπιταλιστική ανάκαμψη. Στόχος και της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, υπογράμμισε, είναι η απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από την ευθύνη τους απέναντι στους εργαζόμενους και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Εκανε ειδική αναφορά στο κυβερνητικό επιχείρημα για την υπογεννητικότητα. Οπως σημείωσε, τα αίτια αυτού του φαινομένου δεν είναι στην αντίληψη των νέων ζευγαριών - όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση - αλλά στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και στην πολιτική που εφαρμόζεται και έχει μετατρέψει τη ζωή τους σε λάστιχο. «Η εργασιακή ανασφάλεια, η εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί με τα τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, η ανεργία, τα ωράρια - λάστιχο, η έλλειψη ακόμα και των ελάχιστων δομών Πρόνοιας και στήριξης της οικογένειας, όπως οι παιδικοί - βρεφονηπιακοί σταθμοί είναι τα χαρακτηριστικά της ζωής των νέων ζευγαριών που δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια», ανέφερε.

Kατέληξε, λέγοντας πως οι εργαζόμενοι, νέοι και παλαιότεροι, δεν πρέπει να δεχτούν το τζογάρισμα των κόπων ολόκληρης ζωής. Αλλά με την οργάνωση της πάλης τους να διεκδικήσουν την ανάγκη τους για μισθούς και συντάξεις αξιοπρεπείς, υψηλού επίπεδου παροχές Υγείας και Πρόνοιας, συνολικά τις σύγχρονες ανάγκες τους ανάλογα με τις σύγχρονες δυνατότητες, που εξασφαλίζουν η τεχνολογία και η επιστήμη.

Οπως σημείωσε, «το σημερινό τερατούργημα δεν είναι γέννημα μιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Εβαλαν το χεράκι τους όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, με ενορχηστρωτή φυσικά την ελληνική αστική τάξη, το μεγάλο κεφάλαιο» και με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Αναφέρθηκε στα πεπραγμένα των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσθεσε, συνεχίζοντας να δείχνει ότι πρόκειται για στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και της ΕΕ που υπηρετούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, ότι «για παράδειγμα, ο ατομικός κουμπαράς που φέρνει σήμερα η ΝΔ παραπέμπει απευθείας στη "Λευκή Βίβλο" του 2012, που έβαζε ως στόχο την κυριαρχία των ιδιωτικών ασφαλιστικών συστημάτων».

Αναφέρθηκε ακόμα στην πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της ΕΕ, σχετικά με τη γήρανση του πληθυσμού της Γηραιάς Ηπείρου. Οπως σημείωσε, εγκρίθηκε τον περασμένο Ιούλη και προβλέπει την παράταση του εργάσιμου βίου, απόσυρση του κράτους από την όποια ευθύνη φροντίδας των ηλικιωμένων, ανάπτυξη κερδοφόρων δραστηριοτήτων για την πώληση αγαθών και υπηρεσιών που έχουν ανάγκη οι ηλικιωμένοι. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ φυσικά καταψήφισαν. Την υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές των ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, ενώ οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, «αναγνωρίζοντας στην έκθεση τη δική τους αντεργατική νομοθεσία σαν κυβέρνηση, τοποθετήθηκαν βολικά με το λευκό».

Με την ανατροπή του σοσιαλισμού, σημείωσε ο Λ. Στολτίδης, το κεφάλαιο έχει εξαπολύσει ολομέτωπη επίθεση, για να πάρει πίσω ό,τι κατέκτησαν οι εργαζόμενοι και ανέφερε τις αντιασφαλιστικές ανατροπές που πέρασαν η μία κυβέρνηση μετά την άλλη, φτάνοντας σήμερα να «παίζετε το τελευταίο βρώμικο χαρτί της διαγενεακής σύγκρουσης, για να βάλετε τελικά στο χέρι τους νέους ασφαλισμένους, υπολογίζοντας στη χαμηλή πείρα και την οργάνωσή τους».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε ότι «έχετε φτάσει να επιβάλλετε στους εργαζόμενους από τη στιγμή που γεννιούνται και μέχρι να πεθάνουν ολόκληρη η ζωή τους να είναι μια ατελείωτη θυσία» στον βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. «Μπροστά, λοιπόν, σε αυτό το μέγεθος θυσίας», η θυσία «για την ανατροπή αυτής της σαπίλας, αυτής της βαρβαρότητας αρχίζει να μοιάζει παιχνιδάκι», τόνισε.