- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 3/9/2000
Κυρίως φύλλο- Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
60.000 οικογένειες μένουν ακόμα σε προσωρινά ακατάλληλα σπίτια...
Οι συγγενείς των 154 νεκρών περιμένουν ακόμα να μάθουν τους υπεύθυνους για την κατάρρευση των κτιρίων...
Χιλιάδες σεισμόπληκτοι συνεχίζουν να ζουν στα «μεταλλικά τους κουτιά», τα λυόμενα...
Εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν «λουκέτο»...
Λίγοι είναι οι τυχεροί που έχουν εισπράξει την πρώτη δόση της επιδότησης ενοικίου...
Ενας μεγάλος αριθμός σεισμοπλήκτων δεν έχει εξασφαλίσει ούτε καν την απαιτούμενη έγκριση για το δάνειο ανακατασκευής ή επισκευής...
Η κρατική βοήθεια για τις επισκευές των σπιτιών που υπέστησαν βλάβες είναι πενταροδεκάρες...
* * *
Σεπτέμβρης 2000.
Ενας χρόνος μετά τον καταστροφικό σεισμό που σκόρπισε το θάνατο και την καταστροφή. Ενας χρόνος μετά τις ελπίδες που η κυβέρνηση μοίραζε απλόχερα στο Μενίδι, στα Ανω Λιόσια, στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην Πετρούπολη, στην Κάτω Κηφισιά, στη Μεταμόρφωση, σε όλη την Αττική.
Ενας χρόνος...
Που, σαν τραγική σύμπτωση, έρχεται και «κλείνει», στην αρχή μιας νέας τραγωδίας. Και «συναντά» κι άλλους νεκρούς. Κι άλλες καταστροφές. Κι άλλους άστεγους. Αυτή τη φορά από τη φωτιά.
Ενας χρόνος...
Που βρίσκει τον κ. Λαλιώτη να δηλώνει ευθαρσώς στους συγγενείς των 154 θυμάτων ότι δε βρέθηκαν οι φάκελοι των κτιρίων που κατέρρευσαν...
Και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μιλά για τις ευθύνες των βοσκών που καίνε τα δάση...
Και τους αξιότιμους αρμόδιους υπουργούς να ρίχνουν τις ευθύνες στους ίδιους τους νεκρούς που κάηκαν...
Ολα σε έναν ατέλειωτο κύκλο επανάληψης...
* * *
Πηγή του κακού η πολιτική που εφαρμόζουν. Πολιτική που είναι ταγμένη να υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο. Που γεννά και πολλαπλασιάζει τις καταστροφές γιατί αυτή ακριβώς είναι η λογική της. Που στέλνει τους σεισμόπληκτους, πίσω στα χαλάσματα για να βρουν λογαριασμούς της ΔΕΗ και να εισπράξουν τις 200.000 δραχμές.
Που χαρίζει δισεκατομμύρια σε επιχειρηματίες, αλλά δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις «παράλογες απαιτήσεις» των σεισμοπλήκτων που ζητούν περισσότερα χρήματα για την αποκατάσταση των ζημιών...
* * *
Από σήμερα ο «Ρ» θα προσπαθήσει να αναδείξει την κατάσταση που επικρατεί στην Αττική, ένα χρόνο μετά το σεισμό. Το αφιέρωμα ξεκινά σήμερα από την κατάσταση που επικρατεί στους καταυλισμούς του Μενιδίου. Μία περιοχή που χτυπήθηκε σκληρά από το σεισμό.
Τις επόμενες μέρες με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, άρθρα, που θα ακολουθήσουν, θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε όσα συμβαίνουν εκεί, όπου δεν υπάρχουν μόνο οι μνήμες του σεισμού. Αλλά ο καθημερινός εφιάλτης!
Κάθε μέρα για τους σεισμόπληκτους που ζουν στους καταυλισμούς Λαθαία Β`, Μεγάλα Σχοίνα, Καποτά και Πλάτωνα στο Μενίδιγίνεται όλο και πιο καθαρό ότι θα συνεχίσουν να μένουν σε αυτά για πολύ καιρό ακόμα, αφού η κυβέρνηση αδιαφορεί για τις ανάγκες τους και προωθεί τη διαδικασία αποκατάστασης με πολύ αργούς ρυθμούς.
Επιπλέον το ύψος των δανείων που τους δίνει για την ανακατασκευή των σπιτιών τους είναι πολύ μικρό και έτσι αναγκάζονται να χρεώνονται στις τράπεζες παίρνοντας επιπλέον υψηλότοκα δάνεια.
Η Μ. Παναγιωτοπούλου που μένει στον καταυλισμό Λαθαία Β` μας λέει για το γιο της: «Ο γιος μου είχε συνεργείο αυτοκινήτων που καταστράφηκε με το σεισμό. Του έχει στοιχίσει μέχρι τώρα για να το ξαναφτιάξει 18 εκατομμύρια και ακόμα δεν το έχει τελειώσει. Ως σεισμόπληκτο του δώσανε δάνειο μόνο 5,5 εκατομμύρια και από αυτά πρέπει να πληρώσει το μηχανικό και το ΙΚΑ. Πώς να του φθάσουνε αυτά τα λεφτά; Εχει χρεωθεί μέχρι το λαιμό. Κοντεύει να τον κλείσουν φυλακή».
Η Αγγελική Ρ . (δεν ήθελε να δημοσιευτεί το όνομά της) είχε την «ατυχία» να χαρακτηριστεί το σπίτι της κίτρινο. Και αυτό γιατί οι επισκευές των ζημιών θα τις κοστίσουν τουλάχιστον 20 εκατομμύρια, ενώ της δίνουνε μόνο τρία εκατομμύρια. «Καλύτερα να γκρεμιζόταν» κατέληξε.
Ψευτοκατασκευές, για να διαφυλαχτεί ό,τι απόμεινε από το νοικοκυριό. Μόλις και μετά βίας τα μεταλλικά κλουβιά των 20 τ.μ. χωράνε μερικά έπιπλα |
Ο Μιχάλης Μιχαηλίδης μας λέει για το πρόβλημα της οικογένειας του, «ο γιος μου είχε ένα φούρνο που καταστράφηκε και αυτός και τα σπίτια που έμεναν οι οικογένειές μας. Τώρα μας δίνουν 50 εκατομμύρια για να αγοράσουμε καινούριο εξοπλισμό για το φούρνο, αλλά τα 25 από αυτά θα πάνε στα χαρτιά και τα υπόλοιπα θα μας τα δώσουνε όταν φτιάξουμε το κτίριο ξανά. Πώς θα γίνει αυτό, αφού το δάνειο για το κτίριο είναι τόσο χαμηλό;».
Οταν τον ρωτήσαμε για τη βοήθεια, που έχουν ως καταυλιζόμενοι, από την κυβέρνηση μας απάντησε: «Ποια βοήθεια; Κάτι λίγα λεφτά που μοίρασαν στην αρχή και κάτι τρόφιμα που ούτε τα σκυλιά δεν τα τρώνε. Και αυτά στην αρχή, τώρα τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας».
Στο καταυλισμό Μεγάλα Σχοίνα μιλήσαμε με τη Μ. Σιόλη, μέλος της προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής «Αξιον Εστί», όπως λέγεται ο σύλλογος των σεισμοπαθών.
«Τίποτα - λέει - από όσα έχουμε ζητήσει δεν έγιναν ακόμα. Ούτε γιατροί, ούτε παιδικός σταθμός, ούτε συγκοινωνίες. Ακόμα και την εγκατάσταση δικτύου αποχέτευσης για τον καταυλισμό που ζητάγαμε δεν έκαναν και τώρα έχουμε βόθρους που ξεχειλίζουν και απειλούν όχι μόνο τη δική μας υγεία, αλλά και των κατοίκων που μένουν γύρω από τον καταυλισμό. Μας είπαν ότι η ΕΥΔΑΠ ενέκρινε το έργο, αλλά ακόμα ούτε την απόφαση δεν έχουμε δει».
Στο καταυλισμό ΚΑΠΟΤΑ που φιλοξενεί πάνω από 2.500 σεισμόπληκτους, η κατάσταση είναι ακόμα πιο τραγική.
Η Π. Λιατίφη λέει αγανακτισμένη: «Είχε έρθει εδώ χθες (τη Δευτέρα) ο Λαλιώτης μαζί με τον δήμαρχο, αλλά δε μας είπαν τίποτα. Ηρθε απλώς, κοίταξε το χώρο και μας είπε πως θα φτιάξει πλατεία στον καταυλισμό. Λες και τα λύσαμε όλα τα άλλα. Δεν είναι ζωή αυτή εδώ απάνω. Ούτε γουρούνια δε ζουν εδώ».
Και συνεχίζει: «Για να πάμε στο κέντρο του Μενιδίου θέλουμε μια ώρα. Ζητήσαμε να φέρουνε εδώ γιατρούς, έναν παιδίατρο και έναν παθολόγο τουλάχιστον. Ο δήμαρχος στην αρχή υποσχέθηκε ότι θα το τακτοποιήσει, χθες άλλαξε τροπάρι και είπε ότι δεν είναι δικιά του αρμοδιότητα. Κανένας δεν ενδιαφέρεται. Ο άντρας μου τόσο καιρό ήταν άνεργος, τώρα έπιασε δουλιά. Προηγουμένως ζούσαμε πέντε άτομα με τριάντα χιλιάδες το μήνα. Πήγαμε και στο δήμαρχο να ζητήσουμε μια δουλιά, ότι να 'ναι, και μας είπε ότι δεν μπορεί να μας βοηθήσει γιατί είμαστε Τσιγγάνοι. Ασε τους άλλους τους μεγάλους. Ο Σημίτης εδώ ήρθε μια φορά, μοίρασε παιχνίδια και ούτε ενδιαφέρθηκε ξανά. Ηρθε και ο Καραμανλής και πέταγε σοκοφρέτες στον αέρα, λες και τα παιδιά μας ήταν σκυλιά. Και τα κανάλια έλεγαν το βράδυ ότι μοίρασε δώρα σε όλα τα παιδιά. Είμαστε καταυλιζόμενοι, αλλά έχουμε και αξιοπρέπεια».
Ηρθε ο Λαλιώτης εδώ και είπε πως θα φτιάξει πλατεία στον καταυλισμό. Λες και λύσαμε όλα τα άλλα, λέει αγανακτισμένη η Π. Λιατίφη. Εμ βέβαια, κύριε Λαλιώτη ...σπίτια θέλουν όχι πλατείες |
«Εχω κάνει τόσο καιρό αίτηση για το δάνειο και ακόμα τίποτα», λέει ο Ε. Καχριμπανίδης.«Ρωτάω πότε θα βγει και μου λένε μετά από δύο μήνες, τρεις, γιατί λείπουνε οι αρμόδιοι. Αλλά δε φτάνει μόνο ότι καθυστερούν το δάνειο, είναι και ότι τα λεφτά που θα πάρουμε δε φθάνουμε για να ξαναχτίσουμε το σπίτι. Και έτσι ή θα αναγκαστούμε να πάρουμε επιπλέον δάνειο με υψηλό επιτόκιο ή θα μπούμε μέσα να μείνουμε με τα τούβλα και σιγά - σιγά να το φτιάχνουμε. Αλλιώς δε γίνεται»...
«Οχι μόνο μας δίνουν λίγα λεφτά, αλλά καθυστερούν και να τα δώσουν», λέει ο Π. Περάκης |
Μια συζήτηση με τον Αβραάμ Μπαμπάλα, επικεφαλής της Συντονιστικής Επιτροπής Σεισμοπλήκτων Μενιδίου
Ο Αβραάμ Μπαμπάλας μένει στον καταυλισμό «Πλάτων» και είναι επικεφαλής της Συντονιστικής Επιτροπής Σεισμοπλήκτων Μενιδίου. Μιλήσαμε μαζί του για να μας δώσει μια συνολικότερη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί.
Ο Α. Μπαμπάλας, αναφερόμενος στα δάνεια, επισημαίνει ότι «Βρισκόμαστε εκεί που ξεκινήσαμε. Υπάρχει ένας δρόμος ταχύτητας από το ΥΠΕΧΩΔΕ στην τράπεζα και από την τράπεζα στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Πρέπει να εγκριθεί το δάνειό σου από το ΥΠΕΧΩΔΕ και από εκεί τα χαρτιά σου να πάνε στην τράπεζα. Εκεί, συνεχίζει, περνάνε τρεις μέχρι πέντε μήνες, για να εξεταστεί ο φάκελός σου, και μετά σου ζητάνε συμπληρωματικά χαρτιά. Το ποσό που σου βγάζουνε στο δίνουνε σε τρεις δόσεις. Ομως το τρίτο μέρος του δανείου που είναι κρατική αρωγή το παίρνεις εφόσον έχεις φτιάξει το σπίτι. Εκτός από τις καθυστερήσεις υπάρχει και το πρόβλημα του ύψους των δανείων. Οι 130.000 ανά τετραγωνικό μέτρο που δίνει η κυβέρνηση, δε φτάνουν και αναγκάζεσαι να δανειστείς από αλλού με προσημειώσεις και υποθήκες για να τελειώσεις το σπίτι, για να πάρεις την κρατική αρωγή. Ουσιαστικά, σπρώχνουν τους ανθρώπους στις τράπεζες και θα τους κάνουν να χρωστάνε ακόμα και τα δισέγγονά τους».
Ενα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι σεισμόπληκτοι είναι η ενοικίαση ενός σπιτιού. «Δύσκολα πας να νοικιάσεις ξανά σπίτι χωρίς να ξέρεις ότι είναι γερό. Ομως και αυτά που είναι αξιόπιστα σπίτια, θα πρέπει να είσαι βιομήχανος για να το πληρώσεις. Θέλεις το λιγότερο 120 - 130.000 δρχ. το μήνα για ενοίκιο. Εμείς προτείνουμε ως Συντονιστική Επιτροπή - για όσους τουλάχιστον πρώην ενοικιαστές έχουν τις προϋποθέσεις - να εκπονηθεί άμεσα πρόγραμμα εργατικής κατοικίας. Στο κάτω - κάτω ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας δε βάζει και δικά του κονδύλια. Τα υπόλοιπα είναι από τον μπεζαχτά των εργαζομένων. Υποχρέωσή τους είναι να στεγάσουν τον κόσμο».
Ο Α. Μπαμπάλας μιλά για τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στους καταυλισμούς. «Ζητάμε, λέει, ως Συντονιστικό να φυλάσσονται οι χώροι και να υπάρχουν τουλάχιστον ένας παιδίατρος και ένας παθολόγος σε κάθε καταυλισμό για τα έκτακτα περιστατικά. Ομως, τόσο ο υπουργός Δημόσιας Τάξης όσο και ο υπουργός Υγείας μας απάντησαν ότι το έμψυχο δυναμικό που διαθέτουν στις περιοχές είναι επαρκές. Εμείς τους προκαλούμε να έρθουν οι ίδιοι να διαπιστώσουν αν ισχύουν αυτά που λένε».
Καταλήγοντας ο Α. Μπαμπάλας τόνισε ότι την κύρια ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν την έχει η κυβέρνηση που ασελγεί σε βάρος των σεισμοπαθών. «Ομως - συνεχίζει - αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Η κυβέρνηση θα μας βρει μπροστά της».
