Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους περιέλαβε και το θέμα των παροχών που δίνονται στους Ολυμπιονίκες.

-- Κυρία Παπαρήγα, όσοι Ελληνες αθλητές διακρίνονται, έχουνε διεθνείς επιτυχίες, εισπράττουν κάποιες αμοιβές από την πολιτεία, είτε είναι Ολυμπιονίκες είτε είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές. Τώρα βλέπουμε να υπάρχει μία διαμάχη για τους ευρωπαϊκούς πρωταθλητές ποδοσφαίρου που διεκδικούν 1 εκατομμύριο ευρώ ο καθένας, που όπως λένε τους έχει υποσχεθεί η πολιτεία.

Θα ήθελα να μου πείτε τη θέση του κόμματός σας, εάν τέτοια ποσά είναι λογικό και σωστό να δίνονται. Εάν θα πρέπει να δίνονται λιγότερα χρήματα, περισσότερα, εάν θα πρέπει να δίνονται άλλου είδους κίνητρα. Ποια είναι η θέση σας;

-- Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εγώ θα ξεκινήσω από αυτούς που καθιέρωσαν όλη αυτή την κατάσταση. Εδώ ακούμε μεταγραφές δισεκατομμυρίων. Θα τα βάλουμε κατ' αρχήν εμείς με τους αθλητές; Τους υποσχέθηκαν, δεν ξέρω τι τους είπαν. Οχι, εμείς δεν είμαστε σύμφωνοι μ' αυτό τον τύπο του αθλητή. Και στο κάτω - κάτω, υπάρχει το αθλητικό κατόρθωμα, υπάρχουν όμως και άλλα κατορθώματα. Και εν πάση περιπτώσει, να σας το πω καθαρά, δεν έχουμε τίποτα με τους Ολυμπιονίκες, αλλά κοιτάξτε να δείτε, είναι τραγικά επιζήμιο να αναγορεύονται σε ήρωες ας πούμε οι Ολυμπιονίκες. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και ποιος είναι ο ήρωας.

Βεβαίως ο αθλητής θέλει στήριξη από τη στιγμή που ξεκινάει. Διαπιστώνουμε μάλιστα ιδιαίτερες ικανότητες για πρωταθλητισμό, πρέπει να έχει πλήρη στήριξη. Ούτε να υποδουλώνεται στον α' ή στο β' προπονητή και κυρίως να μην πέφτει στην παγίδα του χορηγού. Θέλει στήριξη, θέλει βοήθεια. Να σας πω και ένα άλλο, γιατί π.χ. να μη διευκολύνονται να μορφώνονται, οι άνθρωποι αυτοί;

Να βοηθούνται μετά να περνούνε στην άλλη φάση της ζωής τους, στο επάγγελμα. Αλλά δε συμφωνούμε στη διαμόρφωση μιας ελίτ, είτε είναι αθλητές του στίβου είτε είναι σε άλλα αθλήματα, οι οποίοι συνδέουν την προσφορά τους στον αθλητισμό με την κονόμα που λέμε.

Αυτά τα πράγματα είναι πάρα πολύ επικίνδυνα. Για πείτε μου τώρα, ένα παιδάκι 10 χρονών γιατί θα θελήσει να γίνει πρωταθλητής; Ενας γονιός, και έχουμε τέτοια παραδείγματα, γιατί λέει στο παιδί του πήγαινε στον αθλητισμό; Σε πολλές περιπτώσεις γιατί ελπίζει ότι θα είναι ένας από αυτούς που μέσω του αθλητισμού θα λύσει το πρόβλημά του για όλη του τη ζωή. Τεράστιες αντιθέσεις. Οταν οι εργαζόμενοι παίρνουν 560 ευρώ το μήνα και οι συντάξεις είναι 400 και 500 ευρώ. Δεν είμαστε υπέρ της ισοπέδωσης, κάποιο έπαθλο πρέπει να δώσεις, αλλά αυτά αποτελούν για μας πρόκληση, όταν οι πολλοί που αθλούνται συναντούν τεράστιες δυσκολίες και αυτοί και οι οικογένειές τους. Συνιστούν πρόκληση.

Αλλά λέω και πάλι: Αυτό το σύστημα αλέθει. Καλούς και κακούς τους αλέθει και τους κάνει έναν πολτό. Η ευθύνη είναι αυτών που έφτιαξαν τέτοιο τύπο αθλητών. Δε σημαίνει βέβαια ότι και οι αθλητές σε κάποια φάση δεν πρέπει να προβληματιστούν. Μεγάλα παιδιά είναι, και αυτοί πρέπει. Αλλά το ζήτημα είναι να δεις το πρόβλημα στη ρίζα του.

Τώρα έχουμε και αγοραπωλησίες απ' ό,τι κατάλαβα και στο στίβο. Παλιά δεν είχαμε στο στίβο. Οι ΗΠΑ αγόρασαν λέει έναν από την Ερυθραία πριν λίγο διάστημα. Κι εμείς το έχουμε κάνει αυτό. Να μην παρεξηγηθούμε, δεν είμαστε αντίθετοι. Κάποιος ξένος που θέλει να έρθει να ζήσει στην Ελλάδα και έχει αθλητικές ικανότητες βεβαίως να τον βοηθήσουμε, να τον αναδείξουμε, δε μας πειράζει εμάς αυτό, είτε μαύρος είναι, είτε κίτρινος. Αλλά μιλάμε τώρα για την αγορά αθλητών για να πάρουμε μετάλλια. Δε μιλάμε για τη διεθνοποίηση της σύνθεσης μιας ομάδας από τη στιγμή που γίνονται τέτοιες μετακινήσεις. Από την Ερυθραία αγόρασαν τώρα οι Αμερικανοί και βγήκαν παγανιά στην Αφρική. Εμείς στο Καζακστάν και στη Γεωργία, στην Αλβανία...

Στην κουβέντα και η περίφημη Ολυμπιακή εκεχειρία.

-- Πιστεύετε ότι υπήρξε επάρκεια σε λόγια και έργα Ολυμπισμού, Ειρήνης και Εκεχειρίας όταν υπάρχουν ανοιχτά μέτωπα;

-- Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ευχαριστώ που θίξατε το θέμα. Το άκρον άωτον της υποκρισίας είναι η Ολυμπιακή εκεχειρία.

Παρέλειψα επίσης να πω ότι ένα από τα βασικά αιτήματα του συλλαλητηρίου της 9^ης Οκτωβρίου είναι να μη σταλεί στρατιωτικό σώμα στο Ιράκ. Διότι ο Κόλιν Πάουελ έρχεται στην Ελλάδα γι' αυτό το λόγο. Ερχεται για να επιβάλει τους όρους του στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά και για να σταλεί στρατιωτικό απόσπασμα στο Ιράκ.

Επομένως, οι Ολυμπιακοί Αγώνες όχι μόνο δεν καταργούν τους πολέμους για 15 και 20 ημέρες, αλλά εγώ θα έλεγα ότι όλοι αυτοί που βρίσκονται στο υπόβαθρο και είναι αρχηγοί της Οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι εκείνοι που συμμετέχουν στις πολιτικές αποφάσεις πολεμικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων, είναι μέσα στο ίδιο κόλπο, να το πω έτσι.

Οι πόλεμοι δε γίνονται, ανάμεσα στα άλλα, για να είναι ελεύθερος ο δρόμος των μονοπωλιακών ομίλων; Υπάρχουν σήμερα μονοπωλιακοί όμιλοι που ενδιαφέρονται αν ο δρόμος, π.χ., του πετρελαίου θα περάσει Μπακού - Τσεϊχάν ή Μπακού - Αλεξανδρούπολη; Από πού θα περάσει ο δρόμος του πετρελαίου; Αυτοί οι αρχηγοί των μονοπωλιακών ομάδων φοράνε κι ένα σορτσάκι και θυμιατίζουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.