Eurokinissi

Πίσω από τον κουρνιαχτό, επιδιώκεται και σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα για την αντιμετώπιση της πανδημίας να κρυφτεί η ουσία, το πραγματικό ερώτημα: Τι καθυστερεί τον εμβολιασμό του πληθυσμού; Γιατί 6 ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη των εμβολιασμών στη χώρα έχει εμβολιαστεί πλήρως μόνο το 35%;

Και στην Ελλάδα, για ολόκληρους μήνες οι εμβολιασμοί γίνονταν με το σταγονόμετρο, χάθηκε πολύτιμος χρόνος, ακριβώς λόγω της έλλειψης επαρκών ποσοτήτων εμβολίων. Παρά τη σχετική αύξηση των παραδόσεων, οι ίδιοι παράγοντες εξακολουθούν να βάζουν «ταβάνι» στον ρυθμό εμβολιασμών και σήμερα.

Και μετά τους πρώτους μήνες άλλωστε, οι περιορισμένες ποσότητες εμβολίων καθώς και άλλοι, γεωπολιτικοί παράγοντες, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις παλινωδίες της κυβέρνησης και στο θέμα των συστάσεων για τους εμβολιασμούς, δημιουργώντας ερωτήματα και δίνοντας ξανά αέρα στα πανιά διαφόρων ανορθολογικών θεωριών γύρω από τα εμβόλια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των ηλικιών 30 έως 44 ετών, για τις οποίες με κυβερνητική απόφαση ο εμβολιασμός «άνοιξε» αρχικά αποκλειστικά με το εμβόλιο της «AstraZeneca», για να τους πουν μόλις λίγες βδομάδες μετά ότι τελικά συνιστάται να εμβολιαστούν με άλλα εμβόλια!

Τις ίδιες ανορθολογικές θεωρίες που τάχα «πολεμάει» η κυβέρνηση, τις τροφοδότησε η ίδια όλο το προηγούμενο διάστημα, αντιμετωπίζοντας ως «απαγορευτικό κόστος» τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την προστασία του λαού στους χώρους δουλειάς, στις αστικές συγκοινωνίες και άλλους κρίσιμους χώρους, επιχειρώντας μεταξύ άλλων να μας πείσει ότι στα παστωμένα με κόσμο Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ο κορονοϊός «δεν κολλάει», ούτε στα 100% γεμάτα αεροπλάνα, ότι καλύτερα να έχουμε τάξεις με 25 μαθητές παρά με 15 και άλλα τέτοια αμίμητα... Τα ίδια γίνονται και σήμερα, όταν την ώρα που εξαπλώνεται η νέα πιο επικίνδυνη μετάλλαξη «Δ», η κυβέρνηση «χαλαρώνει» ξανά τα «πρωτόκολλα» του Τουρισμού και των Μεταφορών, με «πυξίδα» τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων των δύο κλάδων.

Και εδώ, όμως, το «μπαλάκι» πετιέται ξανά στην «ατομική ευθύνη»: Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων με το ένα ή το άλλο πρόβλημα υγείας, που αφέθηκαν μόνοι τους να ψάχνουν να βγάλουν άκρη ρωτώντας όποιον γιατρό μπορούσαν για το τι πρέπει να κάνουν, για το αν η πάθησή τους συνιστά αντένδειξη για κάποιο από τα εμβόλια κ.ο.κ., με τους γιατρούς μάλιστα πολλές φορές να αδυνατούν να απαντήσουν κατηγορηματικά, αφού ποτέ δεν οργανώθηκε μια συστηματική επιστημονική ενημέρωση όλου του ιατρικού δυναμικού της χώρας, με προετοιμασία για ουσιαστική συμβολή τους στον μαζικό εμβολιασμό με καινούργια εμβόλια για μια καινούργια νόσο.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του γγ Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Μ. Θεμιστοκλέους, περί... εμβολιασμών στις πλαζ και οι επακόλουθες διευκρινίσεις του υπουργείου Υγείας ότι «στην παρούσα φάση» δεν εξετάζεται κάτι τέτοιο, επιβεβαιώνουν ότι ακόμα και σήμερα η πραγματική ενίσχυση της ΠΦΥ είναι εντελώς εκτός κάδρου.

Οποια πλευρά του θέματος κι αν πιάσει κανείς, επιβεβαιώνεται ότι ένοχος και στο ζήτημα του αργού ρυθμού των εμβολιασμών είναι η ίδια αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας, τα αντικειμενικά όρια της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, σε όλες τις χώρες και όλων των αποχρώσεων, που βάζουν τις ανάγκες του λαού στο ζύγι του «κόστους - οφέλους» για τα κέρδη του κεφαλαίου. Αναδεικνύονται οι πολύμορφες συνέπειες της πολιτικής εμπορευματοποίησης και υποχρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας, η οποία φέρει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Απέναντι στην πολιτική που αφήνει τον λαό εκτεθειμένο, επιβάλλεται η ενίσχυση της πάλης για αποφασιστική θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για την ενίσχυση της ΠΦΥ και την εξασφάλιση ουσιαστικής ενημέρωσης του λαού, για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας σε όλους τους κρίσιμους χώρους. Προβάλλει ταυτόχρονα ακόμα πιο επιτακτικά η προοπτική της κοινωνίας που μπορεί να κάνει πράξη όλα τα παραπάνω, συνολικότερα να απελευθερώσει όλες τις δυνατότητες για την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού, ξεριζώνοντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την εξουσία που την υπηρετεί, βάζοντας σχεδιασμένα στο επίκεντρο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα μέτρα που ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς, τάχα για να αντιμετωπιστεί η πιο νέα επιθετική μετάλλαξη, δεν περιλαμβάνεται καμιά ουσιαστική αυστηροποίηση των ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας, αφού αυτοί π.χ. στα αεροδρόμια παραμένουν δειγματοληπτικοί (σε ένα 12% των ταξιδιωτών).

Οσο για τη μεταφορά στα νησιά, περίπου πενήντα μέρες μετά το «άνοιγμα» των μετακινήσεων (από τις 15 Μάη) και αφού ήδη έχουν μεταφερθεί χιλιάδες τουρίστες και εργαζόμενοι, αποφασίστηκε στις 5 Ιούλη, να μπει τέλος στα self test. Να ισχύουν μόνο τα rapid και τα PCR τεστ για την επιβίβαση στα πλοία της μετάβασης σε νησιά. Ενώ για την επιστροφή υπάρχει απλά μια «σύσταση» για self test.

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Tα υγειονομικά πρωτόκολλα παραμένουν κενό γράμμα, με «πανάκεια» το «πράσινο πιστοποιητικό», στο όνομα του οποίου απορρίπτεται κάθε επιπλέον και ουσιαστικό μέτρο προστασίας και αποτροπής της διάδοσης. Επιπλέον, η κυβέρνηση δεν είπε κουβέντα για τους μηχανισμούς ελέγχου κατά την επιβίβαση. Και παραμένει ως ...πρωτόκολλο, ένας γενικός αριθμός κενών θέσεων, με τον οποίο, οι εφοπλιστές παίζουν τα παιχνίδια τους σε βάρος της ασφάλειας των επιβατών...

Θυμίζουμε την καταγγελία αναγνώστη μας ο οποίος ταξίδεψε προς Κυκλάδες το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Εκτός από το γεγονός του συνωστισμού στην αναμονή για να ανέβει ο κόσμος στο πλοίο και εκτός από το γεγονός ότι δεν έγινε κανένας έλεγχος κατά την είσοδο στο καράβι σε έγγραφα όπως πιστοποιητικό εμβολιασμού, δήλωση self test κ.λπ., το πιο σοβαρό είναι αυτό που αντίκρισε όταν ανέβηκε στο πλοίο. Ο τομέας της οικονομικής θέσης ήταν γεμάτος, χωρίς καν να τηρείται το μέτρο της μιας άδειας θέσης ανάμεσα στους επιβάτες. Την ίδια στιγμή, υπήρχαν ζώνες στο καράβι που ήταν εντελώς άδειες. Και όταν ο αναγνώστης μας ρώτησε τον υπεύθυνο υποδοχής εάν αυτή η κατάσταση είναι λογική και τι ακριβώς προβλέπουν τα πρωτόκολλα, η απάντηση που έλαβε ήταν κυριολεκτικά ...αποστομωτική. «Το πρωτόκολλο προβλέπει συνολικά στο πλοίο μας 120 θέσεις άδειες. Και αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 120 θέσεις άδειες», οι οποίες βέβαια δεν ήταν στην «οικονομική θέση», όπου ο κόσμος συνωστιζόταν... Ετσι, πολλοί επιβάτες που έβλεπαν την κατάσταση, άλλαζαν πάνω στο πλοίο το εισιτήριό τους, πλήρωναν κάτι παραπάνω για να αλλάξουν θέση, προκειμένου να νιώθουν ασφαλείς, και οι εφοπλιστές με τις ευλογίες της κυβέρνησης τσεπώνουν εν είδει «υγειονομικού χαρατσιού» το κάτι παραπάνω.

Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όπου 1,5 χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας ο συνωστισμός είναι αφόρητος και τα δρομολόγια αραιώνουν αντί να πυκνώνουν, κάνοντας αδύνατη την οποιαδήποτε «αυτοπροστασία» που προπαγανδίζει προκλητικά η κυβέρνηση.

Τα υγειονομικά πρωτόκολλα της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν παίρνουν υπόψη την ασφάλεια και την υγεία του λαού, αλλά αντίθετα, είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα και τις ανάγκες των εφοπλιστών, των πλοιοκτητών και των επιχειρηματιών του Τουρισμού.

Τελικά, αυτή η κατάσταση των αντιφάσεων στη διαχείριση της πανδημίας τροφοδοτεί τον ανορθολογισμό και τη δυσπιστία, όσα δηλαδή η κυβέρνηση τρέχει να αξιοποιήσει για να φορτώσει στον λαό το φταίξιμο της υπερδιάδοσης. Και το «γαϊτανάκι» συνεχίζεται με θύματα τους εργαζόμενους και κερδισμένους τους επιχειρηματικούς ομίλους.