Ποιο είναι το μήνυμά της; «Εμείς ό,τι ήταν να κάνουμε το κάναμε... Τα εμβόλια υπάρχουν, κόψτε το κεφάλι σας. Αν έρθει 4ο κύμα θα φταίνε οι "ασυνείδητοι"». Με λίγα λόγια, στο έδαφος των αντιφάσεων και των παλινωδιών της στη διαχείριση της πανδημίας, με τα ανταποδοτικά χαρτζιλίκια και την αποθέωση της ατομικής ευθύνης, θέτει κάλπικα διλήμματα όπως «Προνόμια για εμβολιασμό ή 4ο κύμα, νέο "κρασάρισμα" στις ΜΕΘ και δυσβάσταχτες οικονομικές επιπτώσεις». Μόνο που για την καθυστέρηση στους εμβολιασμούς, την πιθανότητα 4ου κύματος και το πιθανό νέο «κρασάρισμα» στις ΜΕΘ δεν φταίει ο λαός, αλλά είναι αποτελέσματα της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής: Της εμπορευματοποίησης της Υγείας και του Φαρμάκου, της ασυλίας στους επιχειρηματικούς ομίλους για τα πρωτόκολλα - λάστιχο και του δόγματος της «ατομικής ευθύνης», που συνοδεύει κάθε της βήμα. Οσο όμως η κυβέρνηση παίζει τον «μουτζούρη» στο φόντο μιας τραγωδίας, τόσο οι υγειονομικοί και τα εργατικά σωματεία προβάλλουν τις δίκαιες διεκδικήσεις για πραγματικά μέτρα προστασίας, για ουσιαστική ενημέρωση για τους εμβολιασμούς και για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Δύο «ενδιαφέροντες πυλώνες» είδε ο Τύπος στην παρουσίαση του νομοσχεδίου για την Εκπαίδευση. Ο ένας ήταν η «αξιολόγηση των εκπαιδευτικών» και ο άλλος η «αυτονομία στα σχολεία» για δραστηριότητες εκτός προγράμματος. Ειδικά για την «αυτονομία», διαβάσαμε το εξής σχόλιο: «Εδώ, λογικά, θα εμπλακούν και οι γονείς. Και έτσι μπορεί να δούμε τα πάντα. Από ημερίδες για νεανική επιχειρηματικότητα, μέχρι εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε μακρινούς δοκιμαζόμενους λαούς που αντιμάχονται τον καπιταλισμό. Μόνο που αν η Κηφισιά ασχολείται με τις start up και η Καισαριανή με την Παλαιστίνη, το πρόβλημα δεν θα βρίσκεται στις ανισότητες, αλλά στα μυαλά των ανθρώπων». Με τον τρόπο τους δίνουν περιεχόμενο στην «αυτονομία» που ετοιμάζουν για το σχολείο όπου οι μαθητές θα «εμβαθύνουν» σε έννοιες όπως η επιχειρηματικότητα και η αξιοποίηση της τεχνολογίας με σκοπό το κέρδος, ενώ αξίες όπως η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη θα εξοστρακίζονται ως «μπανάλ» και «ξεπερασμένες», συμπληρώνοντας μ' αυτόν τον τρόπο το επίσημο πρόγραμμα του σχολείου, που ενθαρρύνει τον ατομισμό και αναπαράγει τον ανορθολογισμό. Δείχνουν πάντως και την ανησυχία τους για το πώς η παρέμβαση γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών μπορεί να τους χαλάσει τη σούπα, φυτεύοντας τον σπόρο της αμφισβήτησης στις κυρίαρχες επιλογές τους, ανοίγοντας μέτωπο σ' αυτές μέσα και έξω από τα σχολεία. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους, πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά, πιο οργανωμένα.

Το «ο νεκρός δεδικαίωται» δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του Ντόναλντ Ράμσφελντ, του οποίου ο πρόσφατος θάνατος αναζωπύρωσε την κριτική μέσα και έξω από τις ΗΠΑ για ορισμένες επιλογές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής την περίοδο που ο ίδιος ήταν υπουργός Αμυνας. Ξεχωρίζει βέβαια η επέμβαση στο Ιράκ το 2003, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για γενικευμένη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και οι συνέπειες της οποίας συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας. Του καταλογίζουν λοιπόν τη σκόπιμη παραπλάνηση της τότε κυβέρνησης Μπους, με «στοιχεία» που αποδείκνυαν τάχα ότι ο Σ. Χουσεΐν διέθετε χημικά όπλα, ως άλλοθι για την επέμβαση στο Ιράκ. 20 χρόνια μετά, βέβαια, το «ανάθεμα» στον Ράμσφελντ αξιοποιείται ως «πλυντήριο» για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, που βαρύνεται με απείρως περισσότερα εγκλήματα από την επέμβαση στο Ιράκ. Σε κάθε περίπτωση, το «γεράκι του πολέμου» - όπως και όσοι προηγήθηκαν ή τον διαδέχτηκαν - δεν λειτουργούσε ούτε μόνος του, ούτε σε «κενός αέρος». Υπηρέτησε με συνέπεια τα συμφέροντα του αμερικανικού κεφαλαίου, που το 2003 τέθηκε επικεφαλής της «συμμαχίας των προθύμων» απέναντι στον «άξονα του κακού», για να εδραιώσει τη θέση του απέναντι σε ανταγωνίστριες δυνάμεις. Θυμίζουμε μάλιστα ότι στους «πρόθυμους» από το ευρωατλαντικό στρατόπεδο προσέτρεξε τότε και η ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και άλλα αστικά κόμματα, ενώ από τη βάση της Σούδας διεκπεραιώθηκε ένα κρίσιμο μέρος της πολεμικής επιχείρησης ενάντια στο Ιράκ. Τα διδάγματα εκείνης της περιόδου διατηρούν την αξία τους σήμερα, που τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων πυκνώνουν επικίνδυνα και η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ αμφισβητείται στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οπως και η πείρα από τους αντιπολεμικούς - αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες του λαού, όπου πρωταγωνίστησε το ΚΚΕ.

1883 Γεννιέται ο Τσέχος συγγραφέας Φραντς Κάφκα.

1921 Συνέρχεται στη Μόσχα το ιδρυτικό Συνέδριο της Κόκκινης Συνδικαλιστικής Διεθνούς. Σε αυτό παίρνουν μέρος 220 αντιπρόσωποι από όλο τον κόσμο, εκπροσωπώντας περίπου τα δύο πέμπτα των οργανωμένων εργατών διεθνώς.

1944 Ισχυρές χιτλερικές δυνάμεις, που ξεπερνούν συνολικά τους 15.000 άνδρες, ξεκινούν μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Πίνδο εναντίον τμημάτων της VIII και ΙΧ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.

1949 Ισχυρές δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού διενεργούν επίθεση στο Βέρμιο - Καϊμακτσαλάν. Ο Δημοκρατικός Στρατός, έπειτα από σκληρές μάχες, πραγματοποιεί ελιγμό (7 Ιούλη).

1951 Ιδρύεται στη Βιέννη η Παγκόσμια Ομοσπονδία Αντιστασιακών (FIR).

1962 Η Αλγερία κηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος με διάγγελμα του Γάλλου Προέδρου Ντε Γκολ, δύο μέρες μετά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το οποίο ο αλγερινός λαός τάχθηκε σε ποσοστό 99% υπέρ της ανεξαρτησίας και της συνεργασίας με τη Γαλλία.

1969 Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο εργάτες της βιομηχανικής περιοχής του Τορίνο κατεβαίνουν σε απεργία, που συνοδεύεται από μεγάλης έντασης συγκρούσεις με την αστυνομία.

1973 Αρχίζει στο Ελσίνκι η σύνοδος αντιπροσώπων από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, που συμμετέχουν στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, με επικεφαλής τους υπουργούς Εξωτερικών.

1776 Ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής από τη Βρετανία (Αμερικανική αστική Επανάσταση).

1804 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Ναθάνιελ Χόθορν.

1807 Γεννιέται ο Ιταλός επαναστάτης Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, στρατηγός, ένας από τους αρχηγούς της επαναστατικής αστικοδημοκρατικής πτέρυγας του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, που αγωνιζόταν για την ενοποίηση της Ιταλίας.

1848 Πεθαίνει ο Γάλλος φιλέλληνας συγγραφέας και πολιτικός Ρενέ Ντε Σατομπριάν (Σατωβριάνδος).

1918 Ξεκινά τις εργασίες του το 5ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (4-10/7/1918), το οποίο μεταξύ άλλων ψήφισε και το Σύνταγμα της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους.

1927 Γεννιέται ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Νιλ Σάιμον.

1934 Πεθαίνει η Γαλλίδα φυσικός Μαρί Κιουρί, που μεταξύ άλλων ανακάλυψε το ράδιο (Βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1911).

1966 Μεγάλη συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη πραγματοποιείται στο γήπεδο της ΑΕΚ, με τραγούδια από τη «Ρωμιοσύνη», τον «Επιτάφιο» και το «Μαουτχάουζεν».

1975 Ενοχο για τη δολοφονία 230.000 Εβραίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Τρεμπλίνκα κρίνει δικαστήριο του Αμβούργου τον αρχηγό της Γκεστάπο, Λούντβιχ Χαν. Ο 67χρονος νομικός κρίνεται υπεύθυνος για την οργάνωση της «μετοίκησης» - κατά τη ναζιστική ορολογία - των Εβραίων από το γκέτο της Βαρσοβίας στο διάστημα 1942 - 1943.

1976 Μονάδα Ισραηλινών κομάντος πραγματοποιεί επίθεση - «αστραπή» στο αεροδρόμιο της Καμπάλα και απελευθερώνει τους ομήρους τους οποίους κρατούσαν από τις 27 Ιούνη Παλαιστίνιοι αντάρτες. Συνολικά χάνουν τη ζωή τους 31 άτομα κατά την ισραηλινή επιχείρηση, η οποία προκαλεί μεγάλη αίσθηση αλλά και επικρίσεις παγκοσμίως.

2004 Η Εθνική Ελλάδας κατακτά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, νικώντας 1-0 τη διοργανώτρια Πορτογαλία.