Να βγάλουν οι νέοι συμπεράσματα για το ποιος οδήγησε σε πραγματική χρεοκοπία τη ζωή και το μέλλον το δικό τους και των οικογενειών τους. Είναι η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που ακολουθούν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η πολιτική που στηρίζουν το ΛΑ.Ο.Σ. και τα διάφορα αναχώματα. Αυτός είναι ο περιβόητος «ευρωμονόδρομος» με τον οποίο χτες εκβίαζαν και καλούσαν το λαό, τη νεολαία να κάνει θυσίες, την ώρα που το κεφάλαιο είχε αμύθητα κέρδη από τη δική τους δουλειά. Η τεράστια αυτή κερδοφορία είναι η αιτία της καπιταλιστικής κρίσης και των αδιεξόδων του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και όχι «τα λαμόγια» και τα δήθεν «χρυσά κουτάλια» με τα οποία τρώγανε οι εργαζόμενοι. Αλήθεια, τόσα χρόνια αυξάνονταν οι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα των νέων εργαζομένων ή τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων και των επιχειρηματιών; Αλήθεια, στη Γαλλία, στην Αγγλία, στη Γερμανία που παίρνονται τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα, κι εκεί η κακοδιαχείριση και η διαφθορά έφταιγαν;

Σήμερα, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ βάζουν νέα εκβιαστικά διλήμματα για να τρομοκρατήσουν τους νέους, για να δεχτούν να πληρώσουν και πάλι. Για ποια στάση πληρωμών μιλούν εκείνοι που χρεοκόπησαν ήδη τη λαϊκή οικογένεια, τους νέους; Για ποια σταθερότητα μιλάνε; Τη σταθερότητα της ανεργίας, των μισθών πείνας και της ανασφάλιστης δουλειάς; Τη «σταθερότητα» της βαρβαρότητας και του μεσαίωνα οι νέοι της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων δεν την έχουν ανάγκη. Το ΚΚΕ λέει καθαρά: Καμία υποχώρηση στους εκβιαστές. Οι νέοι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Κανένας νέος της εργατικής τάξης δεν πρέπει να δώσει το δικαίωμα στους εκβιαστές να μιλάνε για ανανεωμένη εντολή για τα νέα χειρότερα μέτρα που φέρνουν από την επόμενη μέρα των εκλογών. Τώρα πρέπει να κάνει το βήμα, να υψώσει το ανάστημά του, να συμπορευθεί με την ψήφο και με τον αγώνα του με το ΚΚΕ.

Οι νέοι εργαζόμενοι, τα νεαρά ζευγάρια, οι σπουδαστές - παιδιά της λαϊκής οικογένειας, να μη δείξουν καμία ανοχή και στα ψηφοδέλτια των τάχα «αντιμνημονιακών», τύπου Δημαρά και Μητρόπουλου. Είναι γνωστά στελέχη του σάπιου πολιτικού συστήματος που μπαινοβγαίνουν χρόνια τώρα στο ΠΑΣΟΚ, για να ξεγελάνε και να εγκλωβίζουν λαϊκό κόσμο στην αυταπάτη ότι το ΠΑΣΟΚ και συνολικά το σάπιο αστικό σύστημα μπορεί τάχα να αλλάξει. Το ΠΑΣΟΚ, όπως και η ΝΔ, δεν αλλάζει, είναι κόμμα του κεφαλαίου, υπηρετεί τη στρατηγική των μονοπωλίων.

Να μη δεχτούν την κοροϊδία όσων τάχα εμφανίζονται ενάντια στο μνημόνιο, αλλά στήριξαν και στηρίζουν την πολιτική που οδηγεί στα κάθε είδους αντιλαϊκά μνημόνια. Στήριξαν το Μάαστριχτ και τη Λισαβόνα που έφεραν το πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων. Στήριξαν τα αντιασφαλιστικά νομοσχέδια για να δουν οι σημερινοί εργαζόμενοι σύνταξη... μετά θάνατον. Στήριξαν σε δήμους και νομαρχίες, πρώτοι αυτοί και όλοι μαζί τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, τη μισή δουλειά για μισή ζωή. Στήριξαν και ψήφισαν τα «μέτρα ενίσχυσης της εργασίας», δηλαδή τους τζάμπα εργαζόμενους και το ζεστό χρήμα για τους επιχειρηματίες. Στηρίζουν τον «Καλλικράτη» που έρχεται για να γενικεύσει και να εφαρμόσει αυτή την πολιτική και σε τοπικό επίπεδο. Μετά απ' όλα αυτά τώρα εμφανίζονται «αντιμνημονιακοί», με αστειότητες του τύπου ότι «δε θα επιτρέψουν στην Αττική (!) να εφαρμοστεί το μνημόνιο».

Ολοι αυτοί που σε κάθε ευκαιρία κολακεύουν τη νεολαία, προσπαθούν να εγκλωβίσουν και την αγανάκτηση και τη ριζοσπαστικοποίηση. Είναι αυτοί που το προηγούμενο διάστημα έστηναν ανώδυνα για το σύστημα «κινήματα» σε σχολές και σχολεία, κάτι που ενίσχυε τη σοσιαλδημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ. Εκείνοι που χέρι χέρι με τον αντικομμουνισμό των διαφόρων ομάδων, πάλεψαν να εγκλωβίσουν τους νέους στη λογική του «μικρότερου κακού», του «εφικτού», του «ανθρώπινου καπιταλισμού», και ταυτόχρονα να πηγαίνουν μαζί με τους Παναγόπουλους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Τώρα προσπαθούν ξανά να εγκλωβίσουν τη νεολαία μιλώντας για τα «υγιή» στελέχη του ΠΑΣΟΚ με τα οποία συμπορεύονται, όπως είναι ο Μητρόπουλος και άλλοι που βρίσκονται στα ψηφοδέλτια του Αλαβάνου.

Οι νέοι, ιδιαίτερα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, να μην καταπιούν αμάσητα και όσα άλλα διακινούν τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης, τα «πράσινα» και «γαλάζια» παπαγαλάκια περί της αποχής που τάχα στέλνει μήνυμα. Κανένα μήνυμα δεν πήραν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ από τις περσινές εκλογές, όπου πάρα πολλοί χάρισαν το όπλο της ψήφου. Κανένα από τα αντιλαϊκά μέτρα που είχαν στο συρτάρι δε δίστασαν να το βγάλουν στο τραπέζι λόγω της αποχής.

Θέλουν τους νέους εργαζόμενους, τους σπουδαστές, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στη γωνία, μοιρολάτρες, να αναμασάνε το παραμύθι ότι «όλοι ίδιοι είναι», ότι «δε γίνεται τίποτα». Το ΚΚΕ δεν είναι ίδιο. Δεν είναι ίδιοι οι νέοι κομμουνιστές που απολύονταν όλο το προηγούμενο διάστημα επειδή συγκρούστηκαν με τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, με τους καπιταλιστές και τα τσιράκια τους που απέλυαν. Δεν είναι ίδιο το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή προειδοποίησε για τη θύελλα των μέτρων και κάλεσε σε πόλεμο στον πόλεμο των καπιταλιστών, με εκείνους που ζήταγαν να δώσουμε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ περίοδο χάριτος και μίλαγαν για «υπερβολές» του ΚΚΕ και «εξαλλοσύνες του ΠΑΜΕ».

Οι νέοι εργαζόμενοι, οι σπουδαστές, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών έχουν πείρα, ξέρουν. Ηρθε η ώρα να κάνουν και το βήμα: Να τολμήσουν, να ανακόψουν την πορεία της βαρβαρότητας και να πάρουν αποφασιστικά τη θέση τους στο κίνημα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η αγανάκτηση να γίνει δύναμη με μαζική ψήφο στη «Λαϊκή Συσπείρωση» που στηρίζει το ΚΚΕ, μαζική καταδίκη των ψηφοδελτίων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και των αναχωμάτων. Αλλά και με τους αγώνες, με τη συμμετοχή στο λαϊκό κίνημα από την επόμενη μέρα των εκλογών.

Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ στο προεκλογικό του υλικό: «...Η εναλλακτική λύση που προτείνουμε είναι ριζοσπαστική, απλή, υλοποιήσιμη (...) περιλαμβάνει ένα σύνολο στόχων και κατευθύνσεων που κατά καιρούς έχουν πάρει κι άλλες χώρες (...)». Ποια είναι αυτά;

• Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας με διαγραφή σημαντικού μέρους του. Το λέει και ο Θ. Πάγκαλος και άλλοι αστοί πολιτικοί και οικονομολόγοι εντός και εκτός Ελλάδας.
• Σκληρή διαπραγμάτευση με την ΕΕ και άρνηση εφαρμογής των αντικοινωνικών και αντιαναπτυξιακών όρων του Συμφώνου Σταθερότητας (...). Αυταπάτες ότι στην Ενωση των μονοπωλίων, θα εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική. Αλλωστε, ο Α. Αλαβάνος είναι υπέρ της ΕΕ στην οποία οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών συναποφασίζουν τα αντιλαϊκά μέτρα.
• Αναγέννηση του κοινωνικού κράτους και μέσω αυτής ανάταξη της παγωμένης οικονομικής δραστηριότητας και των δημόσιων εσόδων. Ισχυρό δίκτυο δημόσιων τραπεζών και επιχειρήσεων, όχι μόνο κερδοφόρων, αλλά και εργαλείων για την ανάπτυξη (...). Αλλο μείγμα πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού και όχι φιλολαϊκή πολιτική.

Α.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: «Λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική διαδικασία, αναδιαπραγμάτευση του χρέους υπέρ του λαού...». Τα περί «λαϊκής κυριαρχίας» μόνο ως αστείο μπορεί να θεωρηθούν. Πώς θα γίνει αυτό χωρίς μια εξουσία, που θα αλλάξει ριζικά την πολιτική αυτή; Φιλολαϊκές νησίδες στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς δεν μπορούν να υπάρξουν. Ο Αλαβάνος δε θέτει θέμα κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Θέλει μια κυβέρνηση διαχείρισης.

Τα περί αναδιαπραγμάτευσης του χρέους υπέρ του λαού είναι μεγάλη απάτη. Είναι σαν να λέει ότι οι τραπεζίτες θα γίνουν «φιλάνθρωποι», χαρίζοντας μερικά από τα κέρδη τους στο λαό.

«Εμείς στην περιφέρεια Αττικής θα εφαρμόσουμε το Σύνταγμα και όχι την αντισυνταγματική νομοθεσία της κυβέρνησης Παπανδρέου» («Παρασκευή & 13», 15/10/2010, σ. 15). Μα όλοι οι νόμοι είναι αντιλαϊκοί. Ολοι από το Σύνταγμα απορρέουν.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: «Πιστεύω ότι στο όνομα μιας απολίτικης, αδιέξοδης και ετερόκλητης πολιτικής συσπείρωσης, έχει συγκροτηθεί ένα άτυπο "αντιμνημονιακό μέτωπο" που μερικές φορές αγγίζει τα όρια της γραφικότητας. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Αν στο δεύτερο γύρο, στο όνομα της "αντιμνημονιακής" ψήφου, αλληλοψηφίζονται "δεξιοί" και "αριστεροί" υποψήφιοι αυτό θα είναι ο πλήρης ευτελισμός και η υπονόμευση της ουσίας της πολιτικής». Τα παραπάνω δήλωσε σε συνέντευξή του στην «Real News» ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς». Ενός κόμματος που κραδαίνει την αρνητική του ψήφο στο μνημόνιο σαν άλλοθι της επιλογής του για συνεργασία με το κόμμα που το συνομολόγησε και το εφαρμόζει, το ΠΑΣΟΚ.

Επειδή οι θολές, γενικές και αόριστες καταγγελίες προκαλούν προβοκατόρικους συνειρμούς, ας ξεκαθαρίσουμε το εξής: Αυτοί στους οποίους αναφέρεται ο κ. Κουβέλης, προστιθέμενοι στο ΠΑΣΟΚ και στο δικό του κόμμα, είναι όσοι στηρίζουν με νύχια και με δόντια το σύστημα, αποκρύπτοντας ότι το μνημόνιο είναι ένας σταθμός στην πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, η οποία έχει ρίζες βαθιά στο χρόνο. Αυτοί πράγματι θα αλληλοψηφίζονται στο δεύτερο γύρο. Κι αυτό δε συνιστά υπονόμευση της πολιτικής, αλλά «πλάτη» για να περνάει αυτή όσο γίνεται καλύτερα σε βάρος του λαού. Οπως το ίδιο συνιστά και η επιλογή της «Δημοκρατικής Αριστεράς» για ευρύτατες συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ. Οσοι είναι απέναντι σ' αυτήν την πολιτική και την αντιμάχονται έχουν επιλογή: «Λαϊκή Συσπείρωση».