Η κατάσταση της Παιδείας, η ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα της λαϊκής οικογένειας στη μόρφωση των παιδιών της, αποτελεί κι αυτή κριτήριο ψήφου μπροστά στις εκλογές για την τοπική διοίκηση.

Σήμερα, σε κάθε λαϊκό σπίτι υπάρχει και μια ανικανοποίητη ανάγκη για μόρφωση. Σήμερα απαιτείται κάθε νέος και νέα πηγαίνοντας προς την κάλπη να σκεφτούν και να ξανασκεφτούν, να βγάλουν συμπεράσματα για τις συνέπειες της ταξικής πολιτικής στη ζωή τους και στο μέλλον τους.

Ποιους άραγε δεν αγγίζει η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της;

Μήπως δεν αγγίζει το γονιό του νηπίου, του μαθητή του Δημοτικού που βλέπει το παιδί του από την πιο τρυφερή ηλικία να προετοιμάζεται στην ημιμάθεια και στην εκμετάλλευση;

Μήπως δεν πλήττει το γονιό του μαθητή του Γυμνασίου και του Λυκείου που ξεπαραδιάζεται για να πληρώσει το εμπόρευμα-παιδεία, που ζει με το άγχος να πάρει εφόδια το παιδί του;

Μήπως δεν τσακίζει το μαθητή του Γυμνασίου και του Λυκείου που ασφυκτιά από την έλλειψη ελεύθερου και δημιουργικού χρόνου; Που από νωρίς καλείται να απαντήσει στο πρόβλημα της δουλειάς και της ανεργίας λες και είναι δική του ευθύνη;

Μήπως δε χτυπά τον εκπαιδευτικό, που καλείται να δεθεί πιο σφιχτά στον κρατικό μηχανισμό, να γίνει γρανάζι της αντιλαϊκής επίθεσης ή τον εκπαιδευτικό των ελαστικών σχέσεων εργασίας που γυρνά από σχολείο σε σχολείο μπας και συμπληρώσει ωράριο, προϋπηρεσία και κάποιο μισθό;

Μήπως δε χτυπά τα εργατόπαιδα που από νωρίς η ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία τα σπρώχνει στην ψευτοκατάρτιση και στη μαθητεία, τα αναγκάζει να σπουδάζουν και δουλεύουν, τον απόφοιτο του Λυκείου και την οικογένειά του που για να έχει κάποιο εφόδιο χρυσοπληρώνει τους καπιταλιστές εμπόρους της κατάρτισης και των κολεγίων για ένα αμφίβολο μέλλον ή, τέλος, τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ που βρίσκονται αντιμέτωπα με τα εμπόδια που ορθώνει η ταξική πολιτική, που φοιτούν σε τμήματα προθάλαμους ανεργίας και ελαστικής απασχόλησης;

Ολοι αυτοί βιώνουν τη σταθερότητα της αντιλαϊκής πολιτικής, όλοι αυτοί έχουν αντικειμενικό συμφέρον να ρίξουν ψήφο αποσταθεροποίησης του εφιαλτικού σκηνικού που η πλουτοκρατία του ετοιμάζει.

Ολοι οι υποψήφιοι των κομμάτων του ευρωμονόδρομου έχουν συμφωνήσει σε όλα αυτά που κάνουν μαύρη τη ζωή των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Ολοι τους και κυρίως τα κόμματα που τους στηρίζουν, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., αποδέχονται ότι η Παιδεία πρέπει να συμβάλλει στην καπιταλιστική κερδοφορία και άρα ότι τα σχολεία, τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ πρέπει να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν στρώσει το έδαφος για να πληρώνει ολοένα και περισσότερα ο λαός για την Παιδεία - εμπόρευμα που γίνεται χειρότερη.

Ο «Καλλικράτης», τον οποίο επί της ουσίας όλοι αποδέχονται, ανοίγει το δρόμο για πιο αντιδραστικές εξελίξεις. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφωνούν και δε βγάζουν άχνα για:

-- Τις συνέπειες που θα υπάρξουν στο επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης, της διαφοροποίησης των αναλυτικών προγραμμάτων, στην τάση διεύρυνσης των μορφωτικών ανισοτήτων, στην αντικατάσταση των όποιων ψηγμάτων γενικής παιδείας από ένα κατώτατο επίπεδο δεξιοτήτων.

-- Τις συνέπειες που αυτή θα έχει στην τσέπη της λαϊκής οικογένειας, στην ένταση των φοροεισπράξεων του δήμου, στην προσέλκυση χορηγών, δηλαδή στην πιο οργανική σύνδεση του σχολείου με τις επιχειρήσεις, στη δημιουργία του αποκεντρωμένου - ευέλικτου - διαφοροποιημένου σχολείου ΑΕ.

-- Την πλήρη υποταγή των ΑΕΙ - ΤΕΙ στις ορέξεις των μονοπωλίων, την αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος που μπαίνει και με τη βούλα των «προσόντων» και των ευκαιριών. Για το νέο νόμο - πλαίσιο που προωθεί η κυβέρνηση και που οδηγεί στην ολοκληρωτική ταξικοποίηση των ιδρυμάτων και στον αποκλεισμό των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Σήμερα, για παράδειγμα, που η «στάση πληρωμών» έχει ξεκινήσει στην εκπαίδευση, που χιλιάδες παιδιά στοιβάζονται σε πολυπληθή τμήματα, χωρίς δασκάλους και καθηγητές, χάνοντας διδακτικές ώρες, που χιλιάδες παιδιά αντιμετωπίζουν πρόβλημα σίτισης και στέγασης στα ΑΕΙ - ΤΕΙ και αναγκάζονται να μη συνεχίσουν τις σπουδές λόγω κόστους, σήμερα είναι ώρα να οργανωθεί από καλύτερες θέσεις η μάχη για την ικανοποίηση των λαϊκών μορφωτικών αναγκών.

Αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση των λαϊκών μορφωτικών αναγκών είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής που βάζει φρένο στην ανάπτυξη της κύριας παραγωγικής δύναμης, τον άνθρωπο. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, στο επίκεντρο της Παιδείας θα μπει η ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, μόνο αν μπει στο επίκεντρο της κοινωνίας η σχεδιασμένη ικανοποίηση του συνόλου των αναγκών του. Αυτό είναι το περιεχόμενο που παίρνει η Εκπαίδευση στο πλαίσιο μιας ανάπτυξης για το λαό και όχι για τα μονοπώλια.

Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να οργανωθεί ενιαία αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση μέσα από Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο, Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση και Επαγγελματικές Σχολές.

Μόνο οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» μπορούν να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση, γιατί μόνο αυτοί αντιπαλεύουν την αστική στρατηγική των μονοπωλίων για την υποταγή της Παιδείας στην κερδοφορία του κεφαλαίου, γιατί μόνο αυτοί σήμερα σε συνθήκες κρίσης κινούνται στη γραμμή σύγκρουσης: Να χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία και όχι ο λαός.

Ακριβώς επειδή συγκρούονται με αυτή την πολιτική μπορούν με αγώνες και μπροστάρη το λαϊκό παράγοντα να μπουν μπροστά και να πάνε κόντρα στις κυβερνητικές αποφάσεις.

Για έκτακτη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, για δωρεάν ρεύμα και πετρέλαιο σε όλα τα σχολεία.

Να επιβάλουν δωρεάν στέγαση και εισιτήριο σε όλα τα μεταφορικά μέσα για όλους τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς.

Να πρωτοστατήσουν στην κατάργηση των τροφείων, αλλά και στο να μην πληρώνει κανένας γονιός για σχολικά βιβλία.

Να επιλυθεί άμεσα το πρόβλημα της σχολικής στέγης χωρίς την εκμετάλλευση των χρημάτων του λαού από τις ΣΔΙΤ.

Για να μην πληρώσουν ούτε ευρώ για σίτιση - στέγαση - μετακίνηση - συγγράμματα η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της. Για μηνιαίο επίδομα ενοικίου - σίτισης 600 ευρώ σε όλους τους φοιτητές - σπουδαστές που οι γονείς τους δεν τα βγάζουν πέρα, για τα παιδιά ανέργων και απολυμένων.

Μόνο ένας εκλεγμένος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» που κινείται ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και στην εκπαίδευση, μπορεί να διεκδικήσει και να αξιοποιήσει τους ελεύθερους χώρους κόντρα στις επιταγές των μονοπωλίων για προγράμματα λαϊκής και φοιτητικής στέγης.

Ο εκλεγμένος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι υπάλληλος του λαού και όχι υπηρέτης του αστικού κράτους. Παίρνει τη δύναμή του από τους αγώνες και τη δύναμη του λαού. Εγγύηση ότι μπορεί να διεκδικήσει άμεσα μέτρα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών είναι ότι είναι κάθετα αντίθετος στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και ότι παλεύει για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Ολοι οι άλλοι υποψήφιοι είναι δεσμευμένοι γιατί έχουν βάλει πλάτη στην υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής. Κανείς δε θεωρεί ότι η Παιδεία πρέπει να δίνεται αποκλειστικά δωρεάν και δημόσια. Ολοι τους αποδέχονται τη συνύπαρξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα στην Εκπαίδευση. Δεν αναγνωρίζουν το λαϊκό δικαίωμα στη μόρφωση. Αναγνωρίζουν μόνο το κυνήγι της πλουτοκρατίας για κέρδος!

Δύναμη για το σήμερα είναι η εξάρτηση του εκλεγμένου από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» από το λαό και η σταθερή, αταλάντευτη πολιτική γραμμή της λαϊκής αντεπίθεσης.