Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στα μέσα του περασμένου μήνα τη Λάρισα επισκέφτηκε κλιμάκιο του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, από κοινού με στελέχη της αμερικανικής κατασκευαστικής εταιρείας «Environmental Chemical Corporation» και της ελληνικής «Ακτωρ», που έχει αναλάβει, μέσα σε 12 μήνες και το αργότερο τον Δεκέμβρη του 2022, να ολοκληρώσει μια σειρά έργων, κόστους 33,5 εκατομμυρίων δολαρίων, στην 110 Πτέρυγα Μάχης.

Αυτά αφορούν την κατασκευή:

- Δύο υπόστεγων συντήρησης μεγάλης έκτασης (LAMs)

- Ενός κτιρίου συντήρησης αεροσκαφών

- Ενός κτιρίου εγκαταστάσεων

- Την επέκταση των διαδρόμων τροχοδρόμησης

- Την κατασκευή χώρου στάθμευσης αεροσκαφών

- Την ανακατασκευή των οδοστρωμάτων τμήματος των διαδρόμων τροχοδρόμησης

- Την κατασκευή χώρου εγκατάστασης εξοπλισμού, κ.λπ.

Από εκτιμήσεις που γίνονται και χωρίς βέβαια οι Αμερικανοί να δίνουν και λογαριασμό σε κανέναν για το ποια θα είναι τα μέσα των ΗΠΑ που θα αξιοποιήσουν αυτές οι εκσυγχρονισμένες υποδομές, φαίνεται πως το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λάρισας, με τις νέες υποδομές, θα πρέπει να καλύψει ένα μεγαλύτερο εύρος αμερικανικών αναγκών. Τέτοια είναι οι «θεριστές», δηλαδή τα μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροπλάνα («Global Hawk»), σαφώς μεγαλύτερα και ισχυρότερα από τα επίσης μη επανδρωμένα «MQ-9 Reaper», που ήδη δοκιμάστηκαν στη Λάρισα, που όλα τους μπορούν να αξιοποιηθούν και για άμεσες δολοφονικές επιθέσεις. Επιπλέον λόγος μπορεί να γίνει και για την εγκατάσταση μαχητικών αεροπλάνων, καθώς και ιπτάμενων τάνκερ («KC 135»).

Αυτό το αεροπορικό «ξέφραγο αμπέλι» των ΗΠΑ στην καρδιά της Θεσσαλίας έρχεται να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες της γεωπολιτικής και στρατιωτικής παρουσίας τους στην περιοχή μας, όπως φάνηκε και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πολυεθνικής ΝΑΤΟικής άσκησης «Castle Forge», κατά την οποία 15 αμερικανικά μαχητικά τύπου «F-15» μεταστάθμευσαν στην αεροπορική βάση της Λάρισας. Η άσκηση που, όπως δήλωναν οι ίδιοι οι Αμερικανοί παράγοντες, στόχευε στο «να επιβεβαιώσει τη δέσμευση των ΗΠΑ προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», οδήγησε σε νέα αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Το ρωσικό υπουργείο Αμυνας, αναφερόμενο στις κινήσεις των ΝΑΤΟικών, εκτίμησε πως λόγος γίνεται για τη διερεύνηση από τη μεριά της Πολεμικής Αεροπορίας του ΝΑΤΟ του πιθανού «θεάτρου πολεμικών επιχειρήσεων, σε περίπτωση που το Κίεβο προετοιμάσει μια στρατιωτική λύση στη νοτιοανατολική Ουκρανία». Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση της ΝΔ «βούτηξε μέχρι τα μπούνια» τη χώρα μας στον συγκεκριμένο ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών αναλυτών, η αεροπορική βάση της Λάρισας ενδιαφέρει τις ΗΠΑ γιατί διαθέτει σε πολύ κοντινή απόσταση αγωγό καυσίμων, ενώ αναβαθμίζεται τεχνολογικά ως το πρώτο αεροδρόμιο που θα διαθέτει οπτική ίνα, κατάλληλη για τη μεταφορά δεδομένων. Ο συνδυασμός αυτός ενδιαφέρει πολύ τις ΗΠΑ ως εναλλακτική επιλογή για τη μεταφορά αεροσκαφών από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ, καθώς επίσης γιατί μια σειρά υπερσύγχρονων όπλων τους, όπως τα αναβαθμισμένα «F-16 viper» και τα «F-35», λειτουργούν σε δίκτυο, οπότε η Λάρισα, ειδικά μετά την τεχνολογική «αναβάθμισή» της θα προσφέρεται ιδιαίτερα, σε σχέση με άλλες υποδομές στην Ελλάδα, που έχουν έλλειψη ανάλογων τεχνικών μέσων.

Η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής παρουσίας στη Λάρισα, το νέο «εφαλτήριο πολέμων», γίνεται με τη συνευθύνη της «αριστερής» δημοτικής αρχής και της «δεξιάς» περιφερειακής αρχής, που βάζουν πλάτη για να λειτουργήσει η «Σούδα» του κάμπου.

Οι δυνάμεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης», τις οποίες στηρίζει το ΚΚΕ, τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο, έχουν θέσει το ζήτημα και την αντίθεσή τους.

Είναι εκτός τόπου και χρόνου το επιχείρημα των τοπικών αρχών πως η μετατροπή της Λάρισας σε «εργοτάξιο» των νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων των ΗΠΑ δήθεν «δεν είναι αυτοδιοικητικό ζήτημα». Είναι «εκτός τόπου» διότι θα έπρεπε να γνωρίζουν πως κάθε πολεμική βάση, πολύ περισσότερο το πολεμικό αεροδρόμιο της Λάρισας, που βρίσκεται στα όρια της πόλης και ήδη αξιοποιείται από τις ΗΠΑ στους επιθετικούς σχεδιασμούς και ειδικά στην αναμέτρηση με τη Ρωσία, αποτελεί στόχο απαντητικών πολεμικών αντίμετρων από την άλλη πλευρά, με πιθανές καταστροφικές συνέπειες για τον λαό της πόλης. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο λαός μιας ολόκληρης πόλης μπορεί να γίνει παρανάλωμα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, το ζήτημα, εκτός όλων των άλλων, θα έπρεπε να «κεντρίσει» το ενδιαφέρον και των τοπικών αρχών. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί τους είναι και «εκτός χρόνου» μιας και όφειλαν να γνωρίζουν πως αυτήν την ώρα οξύνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, ενώ οι ίδιοι οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για την παραπέρα κλιμάκωση της σύγκρουσης, που οι ίδιοι δεν αποκλείουν να πάρει και διαστάσεις στρατιωτικής αναμέτρησης με επίκεντρο την Ουκρανία.

Γνωρίζουμε πως πέρα από τον δήθεν «αγνωστικισμό» των τοπικών αρχών, στην πραγματικότητα οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν ως «πυξίδα» τους τον ευρωατλαντισμό και το «ανήκομεν εις την Δύσιν», καθώς και τα τοπικά δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους, έχουν αναλάβει τον ρόλο του «ντίλερ» των αμερικανικών σχεδιασμών.

Επιστρατεύουν κάθε λογής επιχειρήματα για να πείσουν τον λαό μας και ειδικότερα τους κατοίκους των περιοχών όπου δημιουργούνται νέες πολεμικές βάσεις ή γιγαντώνονται οι παλιές για το «αναπόφευκτο» έως και «ωφέλιμο» αυτής της εξέλιξης. Αυτό συμβαίνει και στη Λάρισα, όπου ανακυκλώνονται όσα για χρόνια κυκλοφορούν και σε άλλες πόλεις, που έχουν επιλεγεί ως «προγεφυρώματα» των επόμενων εγκληματικών πολέμων και επεμβάσεων. Από το επιχείρημα της δήθεν «ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας» λόγω της ύπαρξης ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, που είναι μια σύγχρονη επανέκδοση της ταινίας του 1967 «Καλώς ήλθε το δολάριο», έως και το επιχείρημα πως ενισχύεται «η άμυνα της χώρας». Κι αυτό γιατί οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις «θα χρησιμοποιούν τις ίδιες αναβαθμισμένες από τις ΗΠΑ εγκαταστάσεις, θα συνεκπαιδεύονται με αμερικανικές δυνάμεις και θα αποκτούν χρήσιμη τεχνογνωσία πάνω σε νέα όπλα».

Το επιχείρημα αυτό είναι βγαλμένο από τη λογική ότι κοντά στον «βασιλικό» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, κάτι θα μείνει και για τη «γλάστρα», δηλαδή για τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης. Εδώ οι απολογητές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού αξιοποιούν τον φόβο του πολέμου με την Τουρκία, το γεγονός πως η άρχουσα τάξη της ΝΑΤΟικής «συμμάχου» Τουρκίας, στην οποία επίσης οι ΗΠΑ διαθέτουν πολεμικές βάσεις, αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και τα σύνορα, απειλώντας ακόμη και με πόλεμο.

Από πού, όμως, προκύπτει πως αυτές οι αμερικανοΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις μπορούν να αποτρέψουν την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης;

Ο βρώμικος ρόλος των ΗΠΑ και της Βρετανίας στην τραγωδία της Κύπρου θα έπρεπε να είναι διδακτικός ως προς τους λεγόμενους «ισχυρούς συμμάχους» μας και τις βάσεις τους. Οπως διδακτική είναι και η αμερικανική παρέμβαση στην κρίση των Ιμίων, με τη γνωστή ρήση «No ships, no troops, no flags» (δηλαδή, «όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες»), που στην πράξη ενίσχυσε την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, η οποία από τις «γκρίζες ζώνες» πέρασε στην πορεία στη λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα».

Είναι επίσης αστείο να μιλάμε για «εκπαίδευση και αύξηση της αμυντικής ικανότητας» όταν όλα τα σύγχρονα όπλα μπορούν να «τυφλωθούν» από τους προμηθευτές, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, από τις βάσεις που «απλώνουν» στη χώρα μας, στη γειτονική Τουρκία, στη Βόρεια Μακεδονία και συνολικότερα στην περιοχή και μπορούν να «στήσουν» όπως θέλουν τους όρους της όποιας πολεμικής αναμέτρησης.

Οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, οι υπέρογκοι εξοπλισμοί, οι αμερικανικές βάσεις κάθε άλλο παρά είναι παράγοντες διασφάλισης της ειρήνης και ασφάλειας των λαών. Ο σύγχρονος ιδεολογικός «ραγιαδισμός», που καλλιεργείται από τα κόμματα της αστικής τάξης, έχει να κάνει με το γεγονός πως προσδοκούν τη διασφάλιση της εξουσίας και των συμφερόντων των λίγων και όχι του λαού, μέσα από αυτές τις συμμαχίες. Για να το επιτύχουν δεν διστάζουν να εξαπολύσουν μια τεράστια ιδεολογική επίθεση βρωμίζοντας με τη λογική της υποταγής και του «ραγιαδισμού» τις λαϊκές συνειδήσεις.

Παρά τη διαρκή και με κάθε μέσο «πλύση εγκεφάλου», όλο και περισσότερος κόσμος κατανοεί πως οι βάσεις στοχοποιούν τον λαό μας, δεν είναι «εγγύηση ασφάλειας».

Μπροστά στους κομμουνιστές, που διαχρονικά βρίσκονται στο μετερίζι του αγώνα ενάντια στις ξένες βάσεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μπαίνει πιο επιτακτικά το καθήκον της οργάνωσης της λαϊκής πάλης για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, για τον απεγκλωβισμό από τα σχέδια των ΗΠΑ, από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, από τα συμφέροντα και την εξουσία της ολιγαρχίας του πλούτου, για να μπορέσουμε πραγματικά να προασπίσουμε την ειρήνη, την ασφάλεια του λαού, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.