ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανοιχτά όλα τα μέτωπα

Τα πανηγύρια της κυβέρνησης, ότι έχει την κοινωνία στο πλευρό της, διαψεύδονται στην πράξη.

Πριν ακόμα κλείσει - με επιστράτευση - το μέτωπο στις συγκοινωνίες, άνοιξε το μέτωπο με τους αγρότες. Και πριν ακόμα βγουν οι αγρότες στο δρόμο, έχουν κηρύξει απεργία οι ναυτεργάτες, ανάλογη απόφαση έχουν πάρει και στη ΔΕΗ, ενώ σε εξέλιξη είναι οι διεργασίες για την πανεργατική απεργία του Φλεβάρη.

Βάλε από κοντά την αγριάδα που κυκλοφορεί στις εφορίες, όπου οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν, στα συσσίτια, όπου καταφεύγουν όσοι δεν έχουν να φάνε, μέσα στα σπίτια, όπου έγινε μόνιμο ένδυμα η κουβέρτα καθώς τα καλοριφέρ δεν άναψαν φέτος.

Ποια κοινωνία, λοιπόν, έχει μαζί της η κυβέρνηση; Εκτός κι αν «κοινωνία» είναι οι δικαστές που τρέχουν κυριακάτικα να βγάλουν κατά παραγγελία αποφάσεις ενάντια στους εργάτες, εκτός κι αν «κοινωνία» είναι οι αστυνόμοι που γράφουν υπερωρίες και νυχτερινά παντού όπου το κράτος των καπιταλιστών τους καλεί. Αυτοί, όμως, δεν είναι «κοινωνία», είναι μόνο υπηρέτες των μηχανισμών του αστικού κράτους.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως η κυβέρνηση κι όλος ο μηχανισμός που τη στηρίζει κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να διαμορφώσουν μια συνείδηση αν όχι συναίνεσης, τουλάχιστον ανοχής της κυβερνητικής πολιτικής. Οι ίδιες οι ερωτήσεις που βάζουν στα διάφορα γκάλοπ καθορίζουν και τις απαντήσεις. Παρ' όλα αυτά την κοινωνία δεν την έχουν μαζί τους.

***

Η κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερο βάρος στον προπαγανδιστικό μηχανισμό της. Σχεδιάζει προπαγανδιστικά κάθε επίθεση πριν την εξαπολύσει. Παρ' όλα αυτά η προπαγάνδα της είναι αντιμετωπίσιμη για έναν απλό λόγο: Γιατί μέτρο πάντων είναι η πράξη. Οταν δηλώνει ότι επιτρέπονται οι κινητοποιήσεις «εντός της νομιμότητας» οι πάντες καταλαβαίνουν πως απαγορεύεται κάθε κινητοποίηση. Οταν ζητά σεβασμό στη Δικαιοσύνη οι πάντες μπορούν να δουν τον δικαστή που δικάζει κυριακάτικα. Κι όταν ορίζει ότι αποδεκτά αιτήματα είναι αυτά που δεν ανατρέπουν τις συμφωνίες με την τρόικα οι πάντες καταλαβαίνουν πως δεν υπάρχουν τέτοια αιτήματα.

Καθώς στο πεδίο της πράξης η κυβερνητική πολιτική είναι υποχρεωμένη να ηττηθεί, το βάρος ρίχνεται στην εξασφάλιση συμμαχιών που να επιτρέπουν ιδεολογική ηγεμονία στην αστική τάξη. Αυτά που εμφανίζονται ως λαϊκά αιτήματα για «πολιτική σταθερότητα» και «κοινωνική ειρήνη», είναι υποβολή συνείδησης που υποστηρίζεται και από δυνάμεις που τυπικά αντιπολιτεύονται τη σημερινή κυβέρνηση.

Σ' αυτό το πεδίο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για τις αγωνιζόμενες δυνάμεις του λαϊκού κινήματος καθώς οι καπιταλιστές προς το παρόν έχουν εξασφαλίσει ότι όχι μόνο η κυβέρνηση προωθεί τις επιλογές τους αλλά και ότι άλλες δυνάμεις που τυπικά εμφανίζονται στην αντιπολίτευση οργώνουν τα μυαλά των ανθρώπων έτσι που να παραμένουν «φιλήσυχα». Οι προειδοποιήσεις Τσίπρα περί «κοινωνικής έκρηξης» φέρνουν απ' το παράθυρο την ανάγκη «ομαλότητας» και βεβαιώνουν πως τα περί ανατροπής δε χρησιμοποιούνται πια ούτε για εσωτερική κατανάλωση. Αντίθετα, φέρνουν απ' την πόρτα πια μια νέα εκδοχή του «σ' ευχαριστούμε Αμερική που υπάρχεις». Τα συγχαρητήρια από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που μετρά τον Τσίπρα στους συνετούς του συστήματος, δεν έπεσαν από τον ουρανό...

***

Για την εργατική τάξη τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Απέχουν, όμως, κι απ' το να 'ναι μόνο μαύρα. Στους μέχρι τώρα αγώνες καταγράφονται θετικές διεργασίες παράλληλα με την ανάγκη οι αγώνες αυτοί να αποκτήσουν άλλο προσανατολισμό, να οδηγούν σε ρήξη και ανατροπή. Η παρουσία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, η διαρκώς εντεινόμενη παρέμβασή τους, βεβαιώνει πως μπορούν να μείνουν στα χαρτιά και τα σχέδια για συναίνεση και οι πράξεις υποταγής.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΦΟΔΟΣ που εξαθλιώνει απόλυτα τους εργάτες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Με τη «συνταγή» του μετρό απέναντι στις συντεχνίες

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η μεγάλη στροφή, πυγμή και σταθερότητα θέλουν οι πολίτες

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Επίταξη διαρκείας

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Σούζα όλοι

6 ΜΕΡΕΣ: Η φωτιά πάει και στους κάμπους

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ακίνητα, ο ένας στους δύο δεν έχει να πληρώσει

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Συντάξεις, ανατροπές στα όρια ηλικίας

Η ΕΛΛΑΔΑ: Πόσα χάνουν κάθε μήνα μισθωτοί - συνταξιούχοι

ΤΑ ΝΕΑ: Κρυφός θησαυρός από «μαύρο» χρήμα

ΕΘΝΟΣ: Κατάργηση αντικειμενικών θέλει η τρόικα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μπουλντόζα για 3.305 αυθαίρετα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Τα νέα όρια ηλικίας για δημοσίους υπαλλήλους

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Υποπτη ρύθμιση μόλις πήρε τη λίστα Λαγκάρντ

Η ΑΥΓΗ: Από τη λίστα στα δόντια της Λαγκάρντ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δύο νέες προκλήσεις στο ταμπλό του ΧΑ

REALNEWS: Κατασχέσεις καταθέσεων

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ: «Επίδειξη πυγμής απέναντι σε όλα τα μέτωπα των απεργιακών κινητοποιήσεων προαναγγέλλει το Μέγαρο Μαξίμου, μετά και (...) τη δημοσκοπική εικόνα που (...) δείχνει ότι η γραμμή μετωπικής σύγκρουσης με τις συντεχνίες (...) κερδίζει την αποδοχή της κοινής γνώμης (...) έτοιμη για σκληρό πόλεμο και στα αγροτικά μέτωπα δηλώνει η κυβέρνηση (...) από την κυβέρνηση δηλώνουν ότι απορρίπτεται προκαταβολικά και κατηγορηματικά κάθε αίτημα που συνοδεύεται από κινητοποιήσεις εκτός του πλαισίου νομιμότητας (...) καθώς και αιτήματα που περνούν μέσα από την ανατροπή, κατά περίπτωση, της συμφωνίας με την τρόικα (...) η πλειονότητα των πολιτών επιθυμεί να επικρατήσουν συνθήκες πολιτικής σταθερότητας και κοινωνικής ειρήνης» (στα ΝΕΑ)

ΜΕ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ: «"Δεν θα υποχωρήσει η κυβέρνηση, θα υποχωρήσουν αυτοί", ήταν το "μότο" του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά (...) ο κ. Σαμαράς έχει διασφαλίσει τη συναίνεση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου σε μια πολιτική πυγμής έναντι των συντεχνιών» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΤΙ ΕΙΠΕ: «Υπάρχει ο κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης (...) Μέχρι να γκρεμίσουμε τον καπιταλισμό, πρώτη προτεραιότητά μας είναι πώς θα σταματήσει αυτή η τραγωδία (...) Προσπάθειά μου είναι να μπορέσω να βρω, ως αντικαπιταλιστής, διαύλους επικοινωνίας (...) Το σύστημα στις ΗΠΑ είναι ανοικτό. Οι Αμερικανοί προτιμούν να φτιάχνουν φίλους παρά να διατηρούν εχθρούς (...) Να καλλιεργηθούν οι ιστορικοί δεσμοί φιλίας και συνεργασίας με τις ΗΠΑ (...) Δεν έχουμε μετακινηθεί καθόλου από τις πολιτικές μας θέσεις. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε συμμαχίες» (ο Τσίπρας στη Νέα Υόρκη / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ)

ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ: «Ηταν πολύ έξυπνη η κίνηση εκ μέρους του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και να αφήσει στην Αθήνα τα... συνθήματα (...) Ηλθε λοιπόν στον ομφαλό της γης, την Ουάσιγκτον (...) και με σιγουριά καταγράφω πως δεν έκανε κακή εντύπωση (...) έχω ακούσει θετικές κριτικές για αρκετά από αυτά που είπε (...) πρέπει να τον βάλει σε σκέψεις ότι ο λόγος του στην Αμερική προβλημάτισε μεν, αλλά δεν προκάλεσε αποτροπιασμό (...) Τώρα που γνώρισε την Αμερική, είναι πιστεύω σε καλύτερη θέση να προσαρμόσει τις θέσεις του, χωρίς αναγκαστικά να "προσκυνήσει"» (στο ΕΘΝΟΣ)

Χωρίς αυταπάτες

«Οι αιτίες των προβλημάτων, που βιώνουν οι εργαζόμενοι, βρίσκονται στη φύση του συστήματος, που λειτουργεί και κινεί τα πάντα με "καύσιμο" τα επιχειρηματικά κέρδη, την κερδοφορία του κεφαλαίου. Μια κερδοφορία που μπορεί να εξασφαλιστεί μονάχα μέσα από την όλο και μεγαλύτερη και πιο εντατική εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Οσο η κοινωνία έχει ως "κινητήρια δύναμη" την κερδοφορία του καπιταλιστή, οι εργαζόμενοι θα βιώνουν τις συνέπειες της νομοτέλειας που λέγεται καπιταλιστική οικονομική κρίση. Το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκεται στο DNA του καπιταλισμού: Βρίσκεται στον εμπορευματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής παραγωγής, στην αναρχία και ανισομετρία της, στην αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, στην αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, λόγω της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το ίδιο το κυνήγι του πρόσθετου κέρδους διαμορφώνει την τάση μείωσης του μέσου ποσοστού κέρδους. Κι από την άποψη αυτή είναι το λιγότερο αφέλεια να πιστεύει κανείς σε μια δήθεν «φιλολαϊκή» κι «αριστερή» διαχείριση της κρίσης και να ισχυρίζεται ότι μπορεί να διατηρήσει τα κέρδη για το κεφάλαιο και την ίδια ώρα δήθεν "να βάλει τον άνθρωπο πάνω απ' αυτά".

να ξεριζώσουμε το ψέμα

(...) το Κόμμα μας, ιδιαίτερα τη χρονιά που πέρασε, είχε μια σφοδρότατη ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση, με προτάσεις μιας "αριστερής" κυβερνητικής διάσωσης του καπιταλισμού, που στα μάτια σημαντικής μερίδας εργατικών - λαϊκών στρωμάτων προβλήθηκε ως η φιλολαϊκή "διέξοδος" από την κρίση. Δεν το βάζουμε κάτω! Συνεχίζουμε τον αγώνα για να "ξεριζώσουμε" από τη λαϊκή συνείδηση το ψέμα, που σπέρνουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πως είτε με την υπομονή και την αντοχή στα αντιλαϊκά μέτρα, είτε με την αλλαγή της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης από μια δήθεν "αριστερή" και "πατριωτική" κυβέρνηση, ο καπιταλισμός θα εξανθρωπιστεί και θα σκύψει πάνω στον εργάτη, στο φτωχό αγρότη και μικρομεσαίο και θα αρχίσει να του λύνει τα προβλήματα. Η αστική εξουσία αποτελείται από θεσμούς, μηχανισμούς φανερούς και κρυφούς, που λειτουργούν ανεξάρτητα ποιο αστικό κόμμα ή κόμμα αστικής διαχείρισης βρίσκεται στην κυβέρνηση, ή το πώς διαμορφώνεται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η κρίση δείχνει πλέον τα ιστορικά όρια αυτού του συστήματος! Η αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού προβάλλει μπροστά στους εργαζόμενους πιο καθαρά από πριν» (από την ομιλία της Α. Παπαρήγα στη Βαλκανική Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)