«Ποιος δολοφόνησε τον Τζ. Φ. Κ;»

Από τις πρώτες ημέρες και υπό καθεστώς σοκ ο αμερικανικός Τύπος επιδιδόταν στη δημιουργία σίριαλ. Σε αρκετά εξ αυτών γινόταν χρήση και κρατικών πηγών, που θεωρούσαν την Αβάνα ως «ηθικό αυτουργό» της πράξης, η οποία ακόμη μέχρι σήμερα αποδίδεται στο Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ.

Ειδησεογραφικό πρακτορείο «United Press Internacional» (UPI), 22 Νοέμβρη 1963: «Ο δολοφόνος του προέδρου Κένεντι είναι δηλωμένος μαρξιστής που πέρασε τρία χρόνια στη Ρωσία, προσπαθώντας να αποποιηθεί την αμερικανική υπηκοότητά του, αλλά αργότερα άλλαξε γνώμη και εξασφάλισε την επιστροφή του στη Βόρεια Αμερική, που πλήρωσε η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αφησε την ΕΣΣΔ το 1962».

Επίσης, άλλο τηλεγράφημα την ίδια μέρα από το Ντάλας, από το ίδιο πρακτορείο UPI: «Η αστυνομία συνέλαβε σήμερα το Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ, ο οποίος αναγνωρίστηκε ως πρόεδρος της Επιτροπής Δίκαιη Δράση για την Κούβα (FPCC)». Ο Τύπος εξακολουθεί να βρίθει από σενάρια «κομμουνιστικής συνωμοσίας». Ωστόσο, κανείς δεν έθεσε το ερώτημα δημοσίως, γιατί ο άνθρωπος που κατηγορήθηκε για αυτομόληση και μάλιστα στην ΕΣΣΔ επέστρεψε στις ΗΠΑ πολύ ειρηνικά, χωρίς να δικαστεί ή να φυλακιστεί ή να υποστεί οιουδήποτε είδους διώξεις όντας λιποτάκτης.

Οσο για την FPCC - οργάνωση συμπαράστασης στην Κούβα με τοπικές οργανώσεις σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ - δεν υπήρχε καν στη Νέα Ορλεάνη μέχρι να αυτοονομαστεί ο Οσβαλντ ως «τοπικός εκπρόσωπος» χωρίς φυσικά καμία εξουσιοδότηση. Ο Οσβαλντ θα δολοφονηθεί λίγο αργότερα και ενόσω ήταν υπό κράτηση από ένα «εξοργισμένο οπαδό του προέδρου Κένεντι» τον Τζακ Ρούμπι, που δεν ήταν άλλος από τον αρχηγό της Μαφίας του Ντάλας...

Πάντως, με την ίδια ταχύτητα που εξαπλώθηκε η θεωρία της «κουβανικής εμπλοκής» στη δολοφονία, με την ίδια ταχύτητα εξαφανίστηκε για να δώσει τη θέση σε άλλες θεωρίες συνωμοσίας, ειδικά μετά την ανακοίνωση του πορίσματος της έρευνας της Επιτροπής Γουόρεν αλλά και της ειδικής επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων που κατέληγαν: Ο Πρόεδρος Κένεντι ήταν το θύμα συνωμοσίας αλλά... ουδείς κατονομαζόταν ως αυτουργός. Ομως και τα δύο κατέληγαν ότι δεν υπάρχουν ευρήματα που να στηρίζουν στο ελάχιστο τη «θεωρία συνωμοσίας εκ μέρους της Κούβας».

Επιπροσθέτως, οι Κάρλο Μαρτσέλο, το αφεντικό της Μαφίας στη Νέα Ορλεάνη, Σάντο Τραφικάντε και Τζέιμς Χόφα, πρόεδρος του Συνδικάτου των Φορτηγατζήδων, «φωτογραφίζονταν» ως άμεσα εμπλεκόμενοι και ως έχοντες κίνητρο για να τον δολοφονήσουν.

Παράλληλα, πολυετείς έρευνες έδειξαν ως άμεσα εμπλεκόμενους διάφορους άλλους παίκτες, όπως οι Τζακ Ρούμπι, Φρανκ Στέρτζις, Ορλάντο Μπος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες, αδελφοί Γκιγιέρμο, Ιγνάσιο Νόβο Σαμπόλ, Ελάδιο δελ Βάγε, Χόρχε Μας Κανόσα, Ερμίνο Δίας και πολλούς άλλους...

Οπως αναφέρει η Κλαούντια Φουριάτι στο βιβλίο της «Επιχείρηση Καραμπίνα ZR - H συνωμοσία για τη δολοφονία του Κένεντι και του Κάστρο» (Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» 1995) «υπάρχουν αρκετοί πιθανοί τρόποι εξήγησης του σεναρίου για τη δολοφονία του Κένεντι». Και συνεχίζει: «Υπάρχουν πολλές τάσεις, ο μόνος στόχος των οποίων είναι να εκτρέψουν το φταίξιμο από τους αληθινούς στόχους. Η συνωμοσία άρχισε να αναπτύσσεται στα τέλη του 1962, σαν επακόλουθο της Κρίσης των Πυραύλων. Μέσα στη σύντομη περίοδο δύο χρόνων, βαδίζοντας πάνω σε μια λεπτή γραμμή σαν ταλαντούχος σχοινοβάτης, ανάμεσα στο συντηρητικό και τον προοδευτικό τρόπο σκέψης, ο πρόεδρος πριν την κρίση του 1962, επέλεξε τη μη επέμβαση και την ειρηνική συνύπαρξη. Κέρδισε το βαθύ μίσος των "Τυριών και των Τρώων" (σ.σ. έτσι ονοματίζονται κύκλοι της Μαφίας και της CIA) και η κλίκα κατά του Κάστρο ένιωσε για δεύτερη φορά προδομένη απ' αυτόν. Η ισορροπία διαταράχτηκε και αποφασίστηκε ο θάνατος του Κένεντι. Με ομοφωνία σχετικά με τα κίνητρα, το επόμενο βήμα ήταν να επινοήσουν σχέδιο, να βρουν κατάλληλους ανθρώπους για να το υλοποιήσουν και τον ιδανικό τόπο και χρόνο.

Ας σταθούμε για λίγο στο πρώτο επίπεδο: τη δολοφονία καθαυτή. Με βάση τις πληροφορίες που προσφέρουν οι έρευνες των ΗΠΑ και οι κύριες έρευνες που έγιναν από την Κουβανική Υπηρεσία για τα σχέδια δολοφονίας του Φιντέλ Κάστρο, τα οποία κατευθύνονταν από τη CIA και άλλους, τα κομμάτια αρχίζουν να συνδέονται μεταξύ τους και μπορεί να αναπτυχθεί μια ιστορία. Ανάμεσά στους πιθανούς δημιουργούς του σχεδίου για τη δολοφονία Κένεντι, υπάρχουν τρεις ενδεχόμενοι ύποπτοι, επειδή και οι τρεις είχαν τα "μέσα και τα κίνητρα". Καταρχήν το FBI. Ο Τζ. Εντγκαρ Χούβερ, πρώην διευθυντής και διακεκριμένο στοιχείο της οργάνωσης, αποτελούσε κρυφό τμήμα των συμβουλίων του Τρούμαν και του Αϊζενχάουερ, αλλά έχασε δύναμη και επιρροή κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Κένεντι. Ωστόσο, με την αδιάφθορη εικόνα του, διευκόλυνε με πλάγιους τρόπους την ενίσχυση της Μαφίας και το διωγμό των μαύρων. Ο Τζον Κένεντι έβαλε φρένο σ' αυτές τις κατευθύνσεις και έθεσε το FBI κάτω από τον έλεγχό του Υπουργείο Δικαιοσύνης που υπαγόταν στον Ρόμπερτ Κένεντι. Επομένως ο Χούβερ είχε ισχυρούς λόγους και θα μπορούσε να είχε συμμετάσχει στη συνωμοσία, αλλά ήταν αρκετά πεπειραμένος ώστε να μην εμπλέξει άμεσα τον εαυτό του στο σχέδιο δράσης»...

«Η πιθανότητα να κατηγορηθεί ήταν μεγάλη και έτσι, μέσα στο σύστημα της κυβέρνησης, ήταν αυτός και η ομάδα του που θα ήταν υπεύθυνη για τη διερεύνηση της δολοφονίας του Κένεντι. Η ασυλία του Χούβερ έπρεπε να διαφυλαχτεί. Ωστόσο είναι σημαντικό να θυμηθούμε τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε το FBI αμέσως μετά τη δολοφονία, διαστρεβλώνοντας και ακυρώνοντας, εκφοβίζοντας μάρτυρες, καθώς και συγκαλύπτοντας την ιστορία και τις διασυνδέσεις των πρακτόρων με τον Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ.

Η δεύτερη δυνατότητα: Η Μαφία. Υπάρχουν δύο άτομα τα οποία παρακολούθησε η κουβανική Υπηρεσία Κρατικής Ασφαλείας κατά τη διάρκεια των ερευνών. Το ένα ήταν ο Τζακ Ρούμπι και το άλλο ο Σάντος Τραφικάντε. Και οι δύο ήταν αρχικά μέλη της Μαφίας του Σικάγο »... «Το 1947 ο Τζακ Ρούμπι αποτελεί τμήμα ενός μέρους της Μαφίας που έστειλε η οικογένεια του Σικάγου στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες για να επεκτείνουν το εμπόριο των ναρκωτικών, τα καζίνο και την πορνεία. Ο Ρούμπι ήταν αρχηγός της Μαφίας σε χαμηλό επίπεδο, ο οποίος αποτελούσε τμήμα ενός σχεδίου που αναπτυσσόταν στο Τέξας».

Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του Γκαμπριέλ Μολίνα, διευθυντή της διεθνούς έκδοσης της κουβανικής εφημερίδας «Γκράνμα», η θεωρία για «εμπλοκή της Κούβας», «εμφυτεύτηκε» από τη CIA με σημείωμα που μοιράστηκε προς τα μέλη της επιτροπής του αμερικανικού Κογκρέσου με επικεφαλής των Λ.Στόουκς (συστάθηκε 15 χρόνια μετά τη δολοφονία Κένεντι) και αναφερόταν ότι ο Οσβαλντ διέπραξε το φόνο με εντολές της κουβανικής κυβέρνησης. Σημείωμα που μετά από παρέμβαση του FBI αποσύρθηκε και επιβλήθηκε τείχος σιωπής στον Τύπο, καθώς κρίθηκε «ανεύθυνη πρωτοβουλία που ενδεχομένως θα είχε τρομακτικές και αναρίθμητες συνέπειες, όπως ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος».

Εμμέσως, τα πορίσματα της επιτροπής Στόουκς έδειχναν, εκτός των άμεσων υπευθύνων, και τμήματα της εξουσίας των ΗΠΑ και κυρίως τη CIA, χωρίς φυσικά να «υπάρχουν άμεσα στοιχεία». Και πάλι ο Οσβαλντ ήταν ο δολοφόνος...

Ολως τυχαίως, πρόσωπα όπως ο Ρίτσαρντ Χελμς, επικεφαλής του τμήματος μυστικών επιχειρήσεων της CIA κατά τη διάρκεια της δολοφονίας εμπλέκονται «εμμέσως». Ο Χελμς --γνωστός και από το νόμο «Χελμς - Μπάρτον» που επιχειρεί να στραγγαλίσει την Κούβα -- είχε «παρακάμψει την εντολή» του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι να μην έχει η υπηρεσία επαφές και σχέσεις με τις «αντικουβανικές ομάδες και τη μαφία χωρίς τη δική του εποπτεία και εντολή», καθώς είχε ανακαλύψει τις διασυνδέσεις στην πορεία των ερευνών ενόσω ήταν ακόμη στην κυβέρνηση του Λίντον Μπ. Τζόνσον - ο οποίος σημειωτέον, όταν έγινε πρόεδρος μετά τη δολοφονία Κένεντι - προήγαγε τον Χελμς σε διευθυντή της CIA. Παράλληλα, ο Τζόνσον έδωσε το «πράσινο φως» για την επιχείρηση Νόρθγουντς* η οποία ήταν πρόκληση τρομοκρατικών ενεργειών εντός της αμερικανικής επικράτειας αλλά και δολιοφθορές -όπως βύθιση πλοίων με Κουβανούς που διαφεύγουν, αεροπειρατείες, ανατίναξη σκάφους ή πλοίου των ΗΠΑ - ώστε να δικαιολογηθεί η εξαπόλυση μιας επίθεσης εναντίον της Κούβας.

Σχέδιο που χαρακτηρίστηκε το «πιο νοσηρό» που εκπονήθηκε ποτέ στα υψηλά κλιμάκια της αμερικανικής εξουσίας. Το σχέδιο που εκπονήθηκε από τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγό Λίμαν Λ. Λέμνιτζερ, παρουσιάστηκε στον Πρόεδρο Κένεντι τον Μάρτη του 1962, από τον τότε υπουργό Αμύνης Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα, ο οποίος όμως το απέρριψε. Στον Λέμνιτζερ δε θα ανανεωθεί η θητεία στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, αλλά επί Προεδρίας Τζόνσον θα διοριστεί ΓΓ του ΝΑΤΟ. Η υπόθεση του σχεδίου Νόρθγουντς έχει επιστρέψει δραματικά στην επικαιρότητα, καθώς πολλές πλευρές του θυμίζουν την 11η Σεπτέμβρη, αλλά και την προσπάθεια ανατροπής που εκδηλώθηκε στην Κούβα το Μάρτη του 2003.

Εξάλλου, κατά τη διάρκεια των ερευνών, αποδείχτηκε ότι όλα αυτά τα πρόσωπα είχαν στρατολογηθεί από τη CIA, όπως και ο Οσβαλντ και συμμετείχαν σε όλες τις επιχειρήσεις της CIA. Ο ίδιος ο Τραφικάντε (μαφιόζος κουβανικής καταγωγής στη Φλόριδα) θα παραδεχτεί ότι είχε στρατολογηθεί από τη CIA, για να δολοφονήσει τον Φιντέλ Κάστρο. Ο Χελμς αποκαλύπτει ότι η συνωμοσία για τη δολοφονία του Κένεντι είχε πολιτικά κίνητρα. Παράλληλα, πολλά πρόσωπα πλέον θα «φωτογραφιστούν». Ξανακοιτάζοντας τις αμερικανικές έρευνες και αυτές που έγιναν στην Κούβα υπό την ηγεσία του επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών, Φαμπιέν Εσκαλάντε, όπου τα πορίσματα σχεδόν ταυτίζονται, πρόκειται για μια συνωμοσία της CIA, της Μαφίας και των Κουβανών Αντεπαναστατών, ενώ σύμφωνα με την «Γκράνμα» κατά τον στρατηγό Εσκαλάντε, ένας εκ των παράπλευρων στόχων της δολοφονίας Κένεντι ήταν η εξάλειψη της κουβανικής επανάστασης και η δολοφονία φυσικά του Φιντέλ Κάστρο.

Τα πρόσωπα που εμπλέκονται συμμετέχουν σε όλες σχεδόν τις «συνωμοσίες» των τελευταίων δεκαετιών, είτε στις θέσεις των πρωταγωνιστών, όπως η οικογένεια Μπους και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη των εκάστοτε αμερικανικών κυβερνήσεων είτε των εκτελεστικών τους οργάνων. Στο Σκάνδαλο Γουότεργκέιτ, ο Χάουαρντ Χαντ, μαζί με τον Φρανκ Στέρτζις και τον Ντέιβιντ Ατλι Φίλιπς «επιχειρησιακό υπεύθυνο» του Οσβαλντ. Ποσάδα Καρίλες, Ορλάντο Μπος, στην Ανατροπή Τζάκομπο Αρμπενς στη Γουατεμάλα το 1954, χούντα στη Χιλή, επιχειρήσεις της χιλιάνικης DINA και υπόθεση Κόνδωρ, σκάνδαλο Ιράν - Κόντρα, ανατίναξη αεροσκάφους της Κουμπάνα, δολοφονία Τσε Γκεβάρα, για να αναφερθούμε σε μερικές από τις δράσεις τους.

* Πλήρως το σχέδιο αποκαλύφθηκε από τον Τζέιμς Μπάμφορντ, πρώην αρχισυντάκτη στο βιβλίο του Body of Secrets, εκδόσεις Doubleday